Chris Ngimbi (ur. 18 kwietnia 1984) – holenderski kick-boxer kongijskiego pochodzenia, mistrz świata m.in. WKA (2007), It’s Showtime (2010) oraz SUPERKOMBAT (2016).

Chris Ngimbi
Ilustracja
Pseudonim

The African Warrior

Data i miejsce urodzenia

18 kwietnia 1984
Kinszasa

Obywatelstwo

Holandia
Demokratyczna Republika Konga

Wzrost

180 cm

Masa ciała

70 kg

Styl walki

boks tajski, kick-boxing

Kategoria wagowa

lekka, półśrednia

Klub

Team Ngimbi / Fidan gym

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

71

Zwycięstwa

46

Przez nokauty

19

Porażki

25

Kariera sportowa edytuj

Urodził się w Kinszasy. W wieku 11 lat wraz z rodziną uciekł do Holandii, w związku z toczącą się wojną domową w kraju. Tam też rozpoczął treningi w kick-boxingu. W 2005 zdobył pierwszy zawodowy tytuł, zostając interkontynentalnym mistrzem WKA w wadze superpółśredniej (-70 kg). 24 marca 2007 stoczył przegraną walkę na punkty o mistrzostwo świata WKN z Kanadyjczykiem Shane’em Campbellem. Sześć miesięcy później 27 września zrewanżował się Campbellowi, pokonując go jednogłośnie na punkty i odbierając mu pas WKN[1].

17 lutego 2008 zadebiutował w K-1 podczas turnieju K-1 MAX Netherlands, gdzie doszedł do półfinału, przegrywając w nim z Południowoafrykańczykiem Warrenen Stevelmansen przez techniczny nokaut. Dwa miesiące później 24 kwietnia na K-1 World GP w Amsterdamie przegrał z Włochem Giorgio Petrosyanem na punkty.

W 2009,związał się z It’s Showtime wygrywając większość ze swoich walk. 11 grudnia 2010 odebrał pas It’s Showtime w wadze 77 kg Turkowi Muratowi Direkçiemu pokonując go jednogłośnie na punkty[2]. Po udanej obronie pasa 14 maja 2011 przeciwko Francuzowi Willy'emu Borrelowi, 24 września 2011 wziął udział w turnieju It’s Showtime Fast & Furious 70MAX, ulegając na punkty w półfinale Robinowi van Roosmalenowi.

27 maja 2012 zdobył kwalifikację do głównego turnieju K-1 World MAX 2012 wygrywając z Tajem Longernem Superpro Samuiem. 30 czerwca 2012 stracił tytuł It’s Showtime na rzecz utytułowanego Holendra Andy’ego Souwera[3]. 15 grudnia 2012 podczas finału K-1 World MAX 2012 przegrał w ćwierćfinale z Ukraińcem Arturem Kyszenko przez TKO w 2. rundzie[4]. 24 kwietnia 2015 przegrał z kolejnym reprezentantem Ukrainy Enriko Gogochiją na gali W5 Grand Prix w Mokswie.

30 sierpnia 2015 wygrał W5 Grand Prix nokautując dwóch rywali jednego wieczoru. Podczas kolejnej edycji turnieju 5 grudnia tego samego roku przegrał w finale z Artiomem Paszporinem jednogłośną decyzją sędziów.

1 października 2016 został mistrzem SUPERKOMBAT w wadze średniej (-72,5) wygrywając z Rumunem Amancio Paraschivem na punkty[5]. Tytuł jednak szybko stracił bo 12 listopada 2016 na rzecz Paraschiva z którym przegrał w rewanżu jednogłośnie na punkty[6].

14 października 2017 zmierzył się w rewanżu z Giorgio Petrosyanem o mistrzostwo świata ISKA w wadze super półśredniej ostatecznie przegrywając z nim[7], natomiast 18 maja 2018 na gali One Championship uległ Tajowi Yodsanklaiowi Fairtex na punkty[8].

Osiągnięcia edytuj

  • mistrz Holandii WFCA
  • 2005: interkontynentalny mistrz WKA w wadze super półśredniej, formuła muay thai
  • 2007: mistrz świata WKA w wadze super półśredniej, formuła muay thai
  • 2010–2012: mistrz świata It’s Showtime w kat 70 kg
  • 2011: It’s Showtime Fast & Furious 70MAX – półfinalista turnieju w kat. 70 kg
  • 2012: uczestnik finału K-1 World MAX 2012
  • 2015: W5 Grand Prix XXX – 1. miejsce turnieju w kat. -71 kg
  • 2015: W5 Grand Prix XXXI – finalista turnieju kat. -71 kg
  • 2016: mistrz SUPERKOMBAT w wadze średniej (-72,5kg)

Przypisy edytuj

  1. The Ultimate Stand-Up Coach. wkausa.com. [dostęp 2017-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-01)]. (ang.).
  2. It’s Showtime 44: Wilezen i Ngimbi z pasami mistrzów, porażka Rafała Dudka. eurosport.onet.pl. [dostęp 2017-01-14]. (pol.).
  3. K-1 and S-Cup Legend Andy Souwer wins 70kg It’s Showtime title. fightsportasia.wordpress.com. [dostęp 2017-01-14]. (ang.).
  4. K-1 World MAX 2012 Final Live Results. liverkick.com. [dostęp 2017-01-14]. (ang.).
  5. Chris Ngimbi becomes new middleweight champ. superkombat.com. [dostęp 2017-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-06)]. (ang.).
  6. Malenica, Spetcu and Paraschiv win big at the anniversary edition. superkombat.com. [dostęp 2017-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-16)]. (ang.).
  7. Wyniki gali Petrosyan Mania. muaythaitv.com. [dostęp 2017-10-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-15)]. (ang.).
  8. ONE Championship Unstoppable Dreams Results: Lee, Nguyen Retain. hcombatpress.com, 2018-05-18. [dostęp 2018-05-20]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj