Wikipedia

Ciągły monitor glukozy

rodzaj urządzenia, które monitoruje poziom glukozy we krwi

Ciągły monitor glukozy (CGM) to urządzenie używane do ciągłego monitorowania poziomu glukozy we krwi zamiast okresowego monitorowania poziomów glukozy przez pobranie kropli krwi z palca. Jest to znane jako ciągłe monitorowanie glukozy. CGM są używane przez osoby leczące swoją cukrzycę insuliną, na przykład osoby z cukrzycą typu 1, cukrzycą typu 2 lub innymi typami cukrzycy, takimi jak cukrzyca ciążowa.

Ciągły monitor glukozy składa się z trzech części:

  • mały elektrod umieszczony pod skórą
  • nadajnik, który wysyła odczyty z elektrody do odbiornika w regularnych odstępach czasu (co 1 do 15 minut)
  • oddzielny odbiornik, który pokazuje poziom glukozy na wyświetlaczu.

Obecnie zatwierdzone CGM używają technologii enzymatycznej, która reaguje z cząsteczkami glukozy w płynie śródmiąższowym organizmu, generując prąd elektryczny proporcjonalny do stężenia glukozy. Dane o stężeniu glukozy są następnie przekazywane z nadajnika przymocowanego do czujnika do odbiornika i wyświetlacza, który pokazuje dane użytkownikowi[1].

Niektóre urządzenia CGM muszą być okresowo kalibrowane przy użyciu tradycyjnych pomiarów poziomu glukozy we krwi[2] ale niektóre nie wymagają kalibracji przez użytkownika[3].

Korzyści

edytuj

Ciągłe monitorowanie glukozy zyskuje na popularności z różnych powodów.

  • Tradycyjne testowanie przez nakłucie palca mierzy poziom glukozy we krwi tylko w jednym punkcie czasowym. CGM umożliwia użytkownikom ciągłe obserwowanie poziomów glukozy we krwi, jak również tendencji w poziomach glukozy we krwi w czasie.
  • CGM jest bardziej wygodne i mniej bolesne niż tradycyjne testowanie przez nakłucie palca.
  • Niektóre badania wykazały, że użytkownicy CGM spędzają mniej czasu w hipoglikemii lub z niższym hemoglobiną glikowaną, co są korzystnymi wynikami[1].
  • Ciągłe monitory glukozy wydają się obniżać poziom hemoglobiny A1c bardziej niż tylko monitorowanie za pomocą testów z krwi kapilarnej, szczególnie gdy CGM jest używane przez osoby z źle kontrolowaną cukrzycą i połączone z użyciem zintegrowanej pompy insulinowej[4]. Jednakże Cochrane systematic review znalazł ograniczone i sprzeczne dowody na skuteczność systemów ciągłego monitorowania glukozy u dzieci, dorosłych i użytkowników z źle kontrolowaną cukrzycą[4].

Ograniczenia

edytuj

Ciągłe monitorowanie glukozy ma pewne ważne ograniczenia:

  • Systemy CGM nie są wystarczająco dokładne do wykrywania hipoglikemii, częstego skutku ubocznego leczenia cukrzycy[5]. Jest to szczególnie problematyczne, ponieważ niektóre urządzenia mają funkcje alarmowe ostrzegające użytkowników o stanie hipoglikemii, i ludzie mogą polegać na tych alarmach. Jednakże, Cochrane systematic review pokazał, że użycie ciągłych monitorów glukozy nie zwiększało ryzyka hipoglikemii ani ketozy[4]. Niektórzy producenci ostrzegają użytkowników przed poleganiem wyłącznie na pomiarach CGM. National Institute for Health and Care Excellence zaleca weryfikowanie wartości hipoglikemicznych za pomocą testowania przez nakłucie palca[6].
  • Innym ograniczeniem CGM jest to, że poziomy glukozy są pobierane z płynu śródmiąższowego organizmu, a nie z krwi. Ponieważ transport glukozy z krwiobiegu do płynu śródmiąższowego zajmuje czas, istnieje wrodzone opóźnienie między rzeczywistym poziomem glukozy we krwi a poziomem mierzonym przez CGM. Czas tego opóźnienia różni się w zależności od użytkownika i urządzenia, ale zazwyczaj wynosi od 5 do 20 minut[7].

Monitorowanie glukozy typu flash

edytuj

Oryginalny monitor Freestyle Libre wprowadzony przez Abbott Diabetes Care w 2015 roku był opisany jako wykonujący "monitorowanie glukozy typu flash"[8], z jednorazowym 14-dniowym czujnikiem pod skórą (jak w innych czujnikach CGM), ale skalibrowany fabrycznie bez wymagania kalibracji w porównaniu do testu glukozy przez nakłucie palca. Czujnik mierzy poziom glukozy płynów śródmiąższowych (jako substytut poziomów cukru we krwi) ciągle; do ośmiu godzin tych odczytów, uśrednionych za każdy 15-minutowy okres, jest przechowywanych w jednostce czujnika, w przeciwieństwie do większości innych systemów CGM, które używają bezprzewodowego połączenia (zwykle Bluetooth) do zewnętrznego urządzenia dla każdego odczytu. Dane przechowywane w czujniku są przesyłane na żądanie do "czytnika" trzymanego w odległości centymetra lub dwóch od jednostki czujnika, wykorzystując technologię near-field communication (NFC)[9]. Ponieważ tylko osiem godzin danych może być przechowywanych, pobieranie danych nie może być rozłożone na więcej niż osiem godzin.

Różnice w pokryciu ubezpieczeniowym w USA, faworyzujące "monitorowanie glukozy typu flash" nad "ciągłym monitorowaniem glukozy", by

ły zaletą wczesnego przyjęcia mniej kosztownego systemu Abbott. W Wielkiej Brytanii, monitory glukozy typu flash i czujniki są dostępne dla wielu pacjentów bez opłat w ramach National Health Service (NHS)[10].

Późniejsza wersja urządzenia Freestyle Libre 2 firmy Abbott używa różnych, niekompatybilnych czujników. Może być zaprogramowana do przesyłania ostrzeżenia o niskim poziomie cukru (hipoglikemia) lub wysokim poziomie cukru za pośrednictwem Bluetooth do pobliskiego urządzenia i, od 2023 roku, przesyła odczyty glukozy za pośrednictwem Bluetooth co 60 sekund, efektywnie czyniąc z niego CGM, a nie monitor glukozy typu flash. Kolejny Freestyle Libre 3 jest mniejszy i przesyła swoje odczyty za pośrednictwem Bluetooth[11], jak inne mierniki; nie jest opisany jako monitorowanie typu flash.

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b David C. Klonoff, David Ahn, Andjela Drincic, Continuous glucose monitoring: A review of the technology and clinical use, „Diabetes Research and Clinical Practice”, 133, 2017, s. 178–192, DOI: 10.1016/j.diabres.2017.08.005, ISSN 0168-8227 [dostęp 2024-03-14].
  2. ↑ Continuous Glucose Monitoring | Hormone Health Network [online], web.archive.org, 22 grudnia 2017 [dostęp 2024-03-14] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-22].
  3. ↑ First CGM system without ‘finger stick’ calibration approved for adults with diabetes [online], www.healio.com [dostęp 2024-03-14] (ang.).
  4. ↑ a b c Miranda Langendam i inni, Continuous glucose monitoring systems for type 1 diabetes mellitus, „The Cochrane Database of Systematic Reviews”, 2012 (1), 2012, CD008101, DOI: 10.1002/14651858.CD008101.pub2, ISSN 1469-493X, PMID: 22258980, PMCID: PMC6486112 [dostęp 2024-03-14].
  5. ↑ Nicole Lindner, Aya Kuwabara, Tim Holt, Non-invasive and minimally invasive glucose monitoring devices: a systematic review and meta-analysis on diagnostic accuracy of hypoglycaemia detection, „Systematic Reviews”, 10, 2021, s. 145, DOI: 10.1186/s13643-021-01644-2, ISSN 2046-4053, PMID: 33971958, PMCID: PMC8111899 [dostęp 2024-03-14].
  6. ↑ Overview | FreeStyle Libre for glucose monitoring | Advice | NICE [online], www.nice.org.uk, 3 lipca 2017 [dostęp 2024-03-14].
  7. ↑ Continuous Glucose Monitoring (CGM): What Is It & How Does It Work [online], Cleveland Clinic [dostęp 2024-03-14] (ang.).
  8. ↑ Jana Abelovska, FreeStyle Libre 2 Sensor, Glucose Monitoring System [online], Click Pharmacy [dostęp 2024-03-14] (ang.).
  9. ↑ Odd Martin Staal i inni, Differences Between Flash Glucose Monitor and Fingerprick Measurements, „Biosensors”, 8 (4), 2018, s. 93, DOI: 10.3390/bios8040093, ISSN 2079-6374, PMID: 30336581, PMCID: PMC6316667 [dostęp 2024-03-14].
  10. ↑ Flash glucose monitors (Freestyle Libre) and continuous glucose monitors (CGM) [online], Diabetes UK [dostęp 2024-03-14] (ang.).
  11. ↑ FreeStyle Libre 3 System | Continuous Glucose Monitoring | Abbott [online], www.freestyle.abbott [dostęp 2024-03-14] (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ciągły_monitor_glukozy&oldid=73123107”