Cmentarz Bohaterów w Kiszyniowie
Cmentarz Bohaterów (rum. Cimitirul Eroilor), także Cmentarz Honorowy (Cimitirul de Onoare[1]) – cmentarz wojskowy w Kiszyniowie, wytyczony w 1918 i zniszczony w 1959. Odbywały się na nim pochówki żołnierzy z różnych armii i państw walczących w I wojnie światowej, zarówno poległych, jak i zmarłych w niewoli, a także weteranów wojny.
Brama prowadząca na teren cmentarza, stan na luty 2013 | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres |
Bulevardul Decebal 17 |
Typ cmentarza |
wojskowy |
Stan cmentarza |
zniszczony |
Data otwarcia |
1918 |
Data ostatniego pochówku |
po 1944 |
Data likwidacji |
1959 |
Położenie na mapie Kiszyniowa | |
Położenie na mapie Mołdawii | |
47°00′50,49″N 28°51′41,70″E/47,014025 28,861583 |
Teren dawnej nekropolii znajduje się w rejonie Botanica, przy bulwarze Decebala 17[2]. Obejmuje powierzchnię 2,4 ha[1].
Historia edytuj
Cmentarz został wytyczony po I wojnie światowej, w 1918[3]. Pochowano na nim walczących w niej żołnierzy różnych narodowości, walczących w szeregach różnych armii:
- 431 Rumunów,
- 234 Rosjan,
- 39 Czechów,
- 35 Francuzów,
- 29 Austriaków,
- 6 Polaków[2]
- a także żołnierze greccy i węgierscy[1].
W latach 1927-1938 cmentarz został uporządkowany i odnowiony przez Narodową Fundację Królowej Marii zajmującą się upamiętnianiem poległych żołnierzy rumuńskich[2]. Również w latach 30. XX wieku na jego terenie zbudowano pomnik Legionu Czechosłowackiego[3]. Na teren nekropolii prowadziła brama z dwoma pylonami ze zbrojonego betonu, o wysokości 10 m każdy. Każdy z pylonów wieńczyła postać orła. Brama dominowała nad półokrągłym placykiem i prowadziła na schody o wysokości 50 metrów i szerokości 6 metrów. W centralnej części cmentarza znajdowała się neobizantyjska kaplica, w której podziemiach pochowano część żołnierzy. Pozostałe nagrobki znajdowały się w sześciu kwaterach, w których rozmieszczono zarówno groby indywidualne, jak i mogiły zbiorowe. Nie wszyscy żołnierze zostali zidentyfikowani[2].
W 1941 na nekropolii pochowano 96 poległych w trwającej II wojnie światowej żołnierzy rumuńskich[2]. W 1942 ukończono na niej kolejne prace porządkowe[2]. Według niektórych świadectw na cmentarzu już po II wojnie światowej chowano także niemieckich i węgierskich jeńców wojennych, którzy pod nadzorem NKWD pracowali przy odbudowie Kiszyniowa ze zniszczeń[4].
W 1944 kaplica cmentarna została zniszczona, kwatery zrównane z ziemią, miejsca pochówku zniszczone[3][2]. Przetrwało jedynie 89 nagrobków żołnierzy rumuńskich, nagrobek zmarłego w 1941 Włocha Alciro Devianiego, 36 nagrobków żołnierzy radzieckich zmarłych w szpitalu w Kiszyniowie, dwóch rosyjskich sióstr miłosierdzia, pięć nagrobków żołnierzy czechosłowackich i 30 nagrobków oficerów francuskich z okresu II wojny światowej[4]. W 1961 na miejscu pierwotnie zajmowanym przez nekropolię wzniesiono klinikę pulmonologiczną. Zachowano jedynie bramę cmentarną. Budynek kliniki rozebrano w 2007[2]. Również w obrębie dawnego cmentarza znajdują się cerkiew Wszystkich Świętych, zbudowana dla upamiętnienia ofiar powojennych deportacji z Mołdawii oraz centrum handlowe Jumbo. Na miejscu, gdzie znajdowała się kaplica, w latach 90. XX wieku z inicjatywy mołdawskiego działacza narodowego Gheorghe Ghimpu, który bez powodzenia zabiegał o restaurację całego cmentarza, ustawiono drewniany krzyż pamiątkowy z napisem "Chwała bohaterom Armii Rumuńskiej" (Glorie eroilor Armatei Române), odrestaurowano także fundament budynku. Pozostały obszar nekropolii pozostaje niezagospodarowany, zdewastowany i zaśmiecony[2]. Teren cmentarza został w XXI w. sprzedany prywatnej firmie Buiucani Real Estate Holding[4].
Działa komitet na rzecz ratowania cmentarza[4].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c PATRIMONIU // Cimitirul de onoare al Chișinăului [online] [dostęp 2017-01-30] .
- ↑ a b c d e f g h i Cimitirul de Onoare din Chişinău, monument devastat şi abandonat [online], www.istoria.md [dostęp 2017-01-30] .
- ↑ a b c Кишинёв: кладбищенские истории, „Locals”, 21 kwietnia 2012 [dostęp 2017-01-30] (ros.).
- ↑ a b c d Circa 200 de morminte identificate în „Cimitirul Eroilor” din Chișinău, „Timpul - Ştiri din Moldova” [dostęp 2017-01-30] (rum.).