Cmentarz ewangelicki w Gaszowie

cmentarz ewangelicki

Cmentarz ewangelicki w Gaszowie – utworzony w 1866 roku cmentarz ewangelicki w miejscowości Gaszów, w województwie dolnośląskim. Na jego terenie znajduje się okazała kaplica pogrzebowa. Obecnie zrujnowany.

Cmentarz ewangelicki w Gaszowie
Ilustracja
Cmentarz wraz z kaplicą w latach 30. XX w.
Państwo

 Polska

Miejscowość

Gaszów

Typ cmentarza

wyznaniowy

Wyznanie

luterańskie

Stan cmentarza

nieczynny

Liczba pochówków

Ok. 100

Data otwarcia

1866

Data ostatniego pochówku

1945

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Cmentarz ewangelicki w Gaszowie”
51,16645°N 15,61416°E/51,166450 15,614160

Historia obiektu edytuj

W roku 1848 gaszowska społeczność luteranów licząca 224 wiernych[1] nie posiadała własnego cmentarza, a pochówków zmarłych dokonywano wówczas w pobliskim Chmielnie. W roku 1866 na północnym skraju wsi, na niewielkim wzniesieniu rozpoczęto budowę klasycystycznej kaplicy oraz cmentarza, mającego służyć ewangelikom z Gaszowa, Ustronia i Skały. Prace udało się zakończyć jeszcze tego samego roku. Sześć lat później na terenie nekropolii powstało okazałe mauzoleum rodziny Walter, wykonane z piaskowca pozyskanego z miejscowej kopalni.[2]

W roku 1945, miejscowa ludność niemiecka wyznająca luteranizm została wysiedlona na zachód. Przybyła na jej miejsce ludność polska, będąca w zdecydowanej większości wyznania katolickiego, dokonała na cmentarzu kilku pochówków, jednak z czasem wyposażenie kaplicy zostało przeniesione do okolicznych kościołów, a sam obiekt został opuszczony i zapomniany. Obecnie jego teren porasta młodnik, a liczne piaskowcowe nagrobki padły ofiarą wandali[3].

 
Plan cmentarza ewangelickiego w Gaszowie

Kaplica edytuj

 
Dzwon pierwotnie znajdujący się w kaplicy w Gaszowie, przeniesiony do kościoła pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Chmielnie. Widoczna data odlania- 1923.

Na terenie cmentarza znajduje się okazała, jednonawowa kaplica pogrzebowa w stylu klasycystycznym, której budulcem był piaskowiec z miejscowych kopalni. Jej dwuspadowy dach pokryty był pierwotnie czerwoną dachówką. Nad kruchtą, stanowiącą jedyne wejście do świątyni umieszczono tabliczkę zawierającą cytat z Pisma Świętego w języku niemieckim ,,Hier ist des HERRN Tempel" (niem. Tu jest świątynia Pańska), oraz niewielką sygnaturkę, na której pierwotnie zawisły dwa dzwony. Jeden z nich, odlany w drugiej połowie XIX wieku, ze względu na rosnące zapotrzebowanie na brąz w trakcie trwania I wojny światowej został przetopiony na cele wojskowe. Dzięki staraniom miejscowej społeczności w roku 1923 ufundowano nowy dzwon. Wnętrze kaplicy z trzech stron okalały drewniane empory, a ściany pokryte były jasnym kolorem z freskami przedstawiającymi motyw róż. Drewniany ołtarz przedstawiał Chrystusa[4].

 
Współczesny wygląd cmentarza

Po roku 1945 kaplica przestała być używana i pozostawiona sama sobie zaczęła popadać w coraz większą ruinę. W latach 60. pozostające w niej jeszcze wyposażenie zostało przeniesione do okolicznych kościołów katolickich, m.in. w Chmielnie i Żeliszowie, gdzie znajduje się do dzisiaj. Z czasem zawaliła się drewniana konstrukcja dachu, przykrywając wnętrze warstwą dachówek. Obecnie zachowały się mury wraz z niewielką sygnaturką. Do drzwi kaplicy wiedzie lipowa aleja, którą jednak porasta las.

Lista osób spoczywających na cmentarzu edytuj

Nazwisko Lata życia Zachowany nagrobek Uwagi
Altmann Johann Gottlieb Nieznane Tak
Altmann, Imię Nieznane, Nieznane Częściowo
Anders Ernstine Nieznane Częściowo
Beer, imię nieznane 1907-26.03.1907 Nie Ofiary tragicznego pożaru z 1907 r.
Beer, imię nieznane 1904- 26.03.1907 Nie
Beer, imię nieznane 1903- 26.03.1907 Nie
Beer, imię nieznane 1901- 26.03.1907 Nie
Beer, imię nieznane zm. 26.03.1907 Nie
Beer, imię nieznane zm. 26.03.1907 Nie
Ben(?) Anna Nieznane Nie
Büttner Henriette 1875-1905 Tak
Drescher Ernestine 08.05.1868-26.11.1937 Tak
Förster Gottlieb Ernst zm. 1932 Tak
Forster Karoline Ernstine zm. 1932 Tak
Hoferichter (rodzina) XX w. Tak Mieszkańcy dzisiejszego gospodarstwa nr 4
Hoferichter Hermann zm. Po 1916 r. Nie Mieszkaniec dzisiejszego gospodarstwa nr 4
Holzbecher, Imię nieznane zm. po 1932 Nie Prawdopodobnie nauczyciel szkoły podstawowej w Gaszowie
Hönge Louis 183(?)-13.03.1893 Tak Mistrz stolarski
Hynek, Imię nieznane Po 1945 Nie Dzieci pierwszych polskich osadników w Gaszowie
Hynek, Imię nieznane Po 1945 Nie
Märkel Alfred 25.03.1927- 22.09.1927 Tak
Pietsch H(…) Nieznane Tak
Scholz Joh Gottlieb Nieznane Tak Właściciel dzisiejszego gospodarstwa nr 12
Schwabe Erika Nieznane Nie Żyła prawdopodobnie 3 lata.
Schwabe Elsa zm. 1921 Nie Mieszkanka dzisiejszego gospodarstwa nr 29
Schwabe Ernestine Nieznane Nie Mieszkanka dzisiejszego gospodarstwa nr 29
Schwabe Imię nieznane Nieznane Nie Mieszkaniec dzisiejszego gospodarstwa nr 29
Schwabe Richard Nieznane Nie Właściciel kopalni piaskowca
Walter (rodzina) zm. po 1872 Częściowo (mauzoleum) Właściciele gospodarstwa rolnego w Skale
Wehner Oskar 18.01.1875-20.05.1940 Nie Właściciel dzisiejszego gospodarstwa nr 17
Imię nieznane zm. 31.07.1919 Nie Pracownik w gospodarstwie rodziny Rosemann (Prawdopodobne miejsce pochówku)
Kurt John (?) ok.1927-02.1934 Nie Dziecko jednego z gospodarzy, ugodzony widłami (Prawdopodobne miejsce pochówku)[2]

Przypisy edytuj

  1. Friedrich Gottlob Eduard Anders, Statistik der evangelischen Kirche in Schlesien, 1848.
  2. a b Mateusz Stanek, Historia Gaszowa, Lwówek Śląski, 12 grudnia 2020.
  3. Mateusz Stanek, Gehnsdorf, Nieznana historia Gaszowa, 17 czerwca 2017.
  4. Hildegard Baier, Liebe Erinnerungen an Gehnsdorf, Kreis Löwenberg, „Löwenberger Heimatgrüße”, 04/74, 1974.