Conan IV Młodszy
 |
Ten artykuł od 2018-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Conan IV Młodszy (ur. 1138, zm. 20 lutego 1171), książę Bretanii, syn Alana Bretońskiego, 1. hrabiego Richmond, oraz Berty, córki księcia Bretanii Conana III Grubego. Od strony ojca był w prostej linii potomkiem innego księcia Bretanii, Godfryda I.
| |
| Książę Bretanii | |
| Okres | |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Żona | |
| Dzieci | |
Po śmierci ojca w 1146 odziedziczył angielski tytuł parowski hrabiego Richmond. W 1156 zdecydował się walczyć o tron Bretanii. Od 1148 trwała tam wojna między ojczymem Conana, Odonem de Porhoet, i wydziedziczonym wujem hrabiego Richmond, Hoelem III. Wyparty do hrabstwa Nantes Hoel zmarł w 1156. W tym samym roku Conan IV wyparł z Bretanii Odona. W 1158 zakończył opanowywanie Bretanii przyłączając Nantes po śmierci Godfryda Andegaweńskiego, brata króla Anglii Henryka II.
W odpowiedzi na działania Conana Henryk II zażądał zwrotu hrabstwa Nantes. Conan odmówił, ale do wojny nie doszło. Conan i Henryk zawarli wkrótce porozumienie, przypieczętowane w 1160 ślubem Conana z kuzynką Henryka, Małgorzatą Szkocką (1140 – 1201), córką Henryka Szkockiego, 3. hrabiego Huntingdon, i Ady de Warenne, córki Williama de Warenne, 2. hrabiego Surrey. Małżonkowie mieli jedną córkę, *Konstancję (1161 – 5 września 1201), księżną Bretanii
Podczas swojego panowania Conan musiał stawić czoła wielu rebeliom swoich baronów. Nie mogąc ich ostatecznie stłumić był zmuszony zwrócić się o pomoc do Henryka II. Ten zażądał w zamian zrzeczenia się tronu przez Conana na rzecz jego córki, która miała poślubić syna angielskiego monarchy, Godfryda. Conan spełnił żądania Henryka. Zmarł w 1171.