Cornelia Hanisch

Cornelia Hanisch
Data i miejsce urodzenia	12 czerwca 1952 ; Frankfurt nad Menem
Obywatelstwo	RFN
Wzrost	163 cm
	Informacje klubowe
Klub	FC Offenbach
Trener	Horst Christian Tell
Dorobek medalowy
	Reprezentacja RFN
	Igrzyska olimpijskie
	Mistrzostwa świata
	Odznaczenia

Cornelia Hanisch (ur. 12 czerwca 1952 we Frankfurcie nad Menem) – niemiecka florecistka reprezentująca RFN, dwukrotna medalistka olimpijska i wielokrotna medalistka mistrzostw świata.

Wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Montrealu (1976), gdzie zajęła piąte miejsce w turnieju indywidualnym^[2] i czwarte w drużynowym^[3]. Tuż przed igrzyskami olimpijskimi w Moskwie (1980) była jedną z kandydatek do zdobycia medalu. Reprezentacja RFN nie wystąpiła na tych igrzyskach w związku z bojkotem zawodów przez Stany Zjednoczone i ich sojuszników (w tym RFN) z powodu radzieckiej inwazji na Afganistan. Hanisch stwierdziła po latach, że „gorzkie było, że decyzja (o bojkocie igrzysk) została podjęta z góry. Żaden ze sportowców nie został właściwie zapytany^[1].” Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Los Angeles wywalczyła srebrny medal w turnieju indywidualnym. W finale przegrała z Chinką Luan Jujie 3:8^[4]. W zawodach drużynowych Christiane Weber, Cornelia Hanisch, Sabine Bischoff, Ute Wessel i Zita Funkenhauser zdobyły złoty medal^[5].

Podczas mistrzostw świata w Buenos Aires w 1977 roku reprezentantki RFN w składzie: Karin Rutz, Ute Kircheis-Wessel, Brigitte Oertel, Cornelia Hanisch i Gudrun Lotter wywalczyły srebrny medal we florecie drużynowym. W tej samej konkurencji zdobywała następnie złoty medal na mistrzostwach świata w Barcelonie (1985), srebrne medale na mistrzostwach świata w Clermont-Ferrand (1981) i mistrzostwach świata w Wiedniu (1983) oraz brązowe na mistrzostwach świata w Melbourne (1979) i mistrzostwach świata w Rzymie (1982). Ponadto zwyciężała w turniejach indywidualnych na MŚ 1979, MŚ 1981 i MŚ 1985, a na MŚ 1978 zajęła trzecie miejsce, za Walentiną Sidorową z ZSRR i Czechosłowaczką Kataríną Ráczovą^[6].

W 1985 roku otrzymała Srebrny Liść Laurowy, najwyższe odznaczenie niemieckie za osiągnięcia sportowe oraz została Najlepszą Sportsmenką Roku RFN^[7].

Po zakończeniu kariery sportowej została trenerką w klubie szermierczym Offenbach (FCO), a następnie nauczycielką matematyki, ekonomii i języka niemieckiego w szkole zawodowej w Käthe-Kollwitz-Schule (KKS), także w Offenbach^[1]. Ma męża, para nie ma dzieci^[1].