Cristian Palacios

urugwajski piłkarz

Cristian Martín Palacios Ferreira (ur. 2 września 1990 w Salto) – urugwajski piłkarz występujący na pozycji napastnika, obecnie zawodnik CA Peñarol.

Cristian Palacios
Pełne imię i nazwisko

Cristian Martín Palacios Ferreira

Data i miejsce urodzenia

2 września 1990
Salto

Wzrost

170 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Peñarol

Numer w klubie

30

Kariera juniorska
Lata Klub
1999–2007 Chaná
2007–2009 Peñarol
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2009– Peñarol 40 (16)
2011 Central Español (wyp.) 14 (15)
2012 Atlético Tucumán (wyp.) 18 (2)
2013 El Tanque Sisley (wyp.) 22 (2)
2014 Olmedo (wyp.) 40 (9)
2015 Juventud (wyp.) 14 (13)
2016 Temperley (wyp.) 10 (0)
2017 Montevideo Wanderers (wyp.) 20 (19)
W sumie: 178 (76)
  1. Aktualne na: 1 stycznia 2018. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera klubowa

edytuj

Palacios pochodzi z miasta Salto, leżącego przy granicy z Argentyną. Wychowywał się w dzielnicy Parque Solari i treningi piłkarskie rozpoczynał w osiedlowej drużynie Cerrito. W wieku dziewięciu lat przeniósł się do lokalnego klubu Chaná de Salto, jako wyróżniający się nastolatek występował regularnie w reprezentacji departamentu Salto[1]. Jako siedemnastolatek – za pośrednictwem jednego z agentów – przeniósł się do stołecznego Montevideo i pomyślnie przeszedł testy w krajowym gigancie – CA Peñarol, dołączając do akademii juniorskiej tego klubu koordynowanej wówczas przez Víctora Púę[2]. Do pierwszej drużyny został włączony przez szkoleniowca Julio Ribasa, w urugwajskiej Primera División debiutując 12 września 2009 w przegranym 1:2 spotkaniu z Racingiem. Już w premierowym sezonie 2009/2010 wywalczył z Peñarolem mistrzostwo Urugwaju, zaś pierwszego gola w lidze strzelił 31 października 2010 w przegranej 1:2 konfrontacji z Liverpoolem. Pełnił jednak wyłącznie rolę głębokiego rezerwowego.

W styczniu 2011 Palacios udał się na wypożyczenie do niżej notowanego, stołecznego zespołu Central Español. Tam z miejsca został rewelacją rozgrywek i strzelił aż piętnaście goli (w czternastu meczach), co dało mu tytuł wicekróla strzelców ligi urugwajskiej w sezonie 2010/2011 (ustępując ośmioma bramkami Santiago Garcíi). Gorzej spisała się jego drużyna – mimo świetnych występów zawodnik nie zdołał uchronić Central Español przed spadkiem do drugiej ligi. Bezpośrednio po tym powrócił do Peñarolu, gdzie jednak wciąż sporadycznie dostawał szansy na grę i już po pół roku został wypożyczony po raz kolejny – tym razem do argentyńskiego drugoligowca Atlético Tucumán. W jego barwach występował przez rok z kiepskim skutkiem; przez pierwsze sześć miesięcy miał pewne miejsce w wyjściowym składzie, lecz strzelił zaledwie dwa gole i w ciągu drugiego półrocza nie był już brany pod uwagę w ustalaniu wyjściowego składu.

W styczniu 2013 Palacios powrócił do ojczyzny, dołączając na zasadzie wypożyczenia do ekipy El Tanque Sisley. Także tam popisał się słabą skutecznością i w ciągu roku zdobył tylko dwie bramki, po czym udał się na wypożyczenie do beniaminka ligi ekwadorskiej – klubu CD Olmedo. Stworzył tam duet napastników ze swoim rodakiem Álvaro Navarro; w ekwadorskiej Serie A zadebiutował 26 stycznia 2014 w wygranym 2:1 meczu z Barceloną, premierową bramkę zdobył 15 marca w zremisowanym 1:1 pojedynku z Mantą. Na koniec sezonu 2014 był najskuteczniejszym graczem zespołu z miasta Riobamba, lecz spadł z nim równocześnie do drugiej ligi. W styczniu 2015 został wypożyczony do rodzimego Juventudu de Las Piedras, gdzie odzyskał wysoką formę i powrócił do grona najlepszych strzelców ligi urugwajskiej. Udany pobyt w Juventudzie zaowocował jeszcze jedną szansą na zaistnienie w swoim macierzystym Peñarolu – tym razem notował tam w miarę regularne występy, w sezonie 2015/2016 zdobywając drugie mistrzostwo Urugwaju. W taktyce trenera Jorge da Silvy pełnił jednak niemal wyłącznie rolę alternatywy dla Diego Forlána, Diego Ifrána i Marcelo Zalayety.

W sierpniu 2016 Palacios został wypożyczony do argentyńskiego CA Temperley. W argentyńskiej Primera División zadebiutował 29 sierpnia 2016 w wygranym 1:0 spotkaniu z Patronato, a ogółem w Temperley grał przez pół roku, lecz tylko jako rezerwowy i nie zdołał ani razu wpisać się na listę strzelców. Sytuacja ta odmieniła się po powrocie do ojczyzny – w styczniu 2017 na zasadzie wypożyczenia przeniósł się do Montevideo Wanderers, gdzie pod okiem szkoleniowca Jorge Giordano (z którym współpracował wcześniej w Juventudzie) został jedną z gwiazd rozgrywek i imponował bramkostrzelnością. W sześć miesięcy strzelił dziewiętnaście bramek, a bezpośrednio po tym powrócił do Peñarolu, w którego barwach dorzucił dziesięć trafień. Dało mu to tytuł króla strzelców ligi urugwajskiej w sezonie 2017 (łącznie z dwudziestoma dziewięcioma golami na koncie; jako pierwszy w historii dokonał tego wyczynu w barwach dwóch klubów w jednych rozgrywkach), a równocześnie wywalczył z Peñarolem trzecie już mistrzostwo Urugwaju. Mimo dobrego bilansu strzeleckiego, sam pełnił głównie rolę zmiennika dla duetu napastników tworzonego przez Diego Rossiego i Lucasa Viatriego.

Przypisy

edytuj
  1. Joselo Olascuaga: El jugador de la etapa, Palacios. [w:] Tenfield [on-line]. tenfield.com.uy, 9 marca 2015. [dostęp 2017-12-13]. (hiszp.).
  2. El jugador de la etapa, Palacios. [w:] Sexto Anillo [on-line]. sextoanillo.com, 11 kwietnia 2017. [dostęp 2017-12-13]. (hiszp.).

Bibliografia

edytuj