Primera División (Argentyna)

1. poziom rozgrywek ligowych w piłce nożnej mężczyzn w Argentynie

Primera División, od 2020 Liga Profesional de Fútbol[1] – najwyższa klasa rozgrywkowa dla klubów piłki nożnej w Argentynie, jej rozgrywki wyłaniają mistrza kraju. Do 2015 roku rozgrywki były podzielone na dwie równorzędne części: Initial i Final. Initial (sezon otwarcia, od sierpnia do grudnia) oraz Final (sezon zamknięcia, od lutego do czerwca). Na zakończenie sezonu pomiędzy zwycięzcami obu części rozgrywany był mecz mający wyłonić mistrza. Od 2015 roku podział zniknął, a rozgrywki prowadzone są w klasyczny sposób.

Liga Profesional de Fútbol
Primera División
Ilustracja
2023
Państwo

 Argentyna

Oficjalny skrót

LPF

Dyscyplina

piłka nożna

Organizator rozgrywek

AFA

Data założenia

12 kwietnia 1881

Poprzednia nazwa

Primera División (1881–2017)
Superliga (2017–2020)

Partner TV

Fox Sports
TNT Sports

Rozgrywki
Liczba drużyn

26

Zwycięzca

Mistrz Argentyny

Niższy poziom ligowy

Primera B Nacional

Puchary

Copa Argentina
Copa de la Liga Profesional
Supercopa Argentina

Zwycięzcy
Pierwszy zwycięzca

Saint Andrew’s (1891)

Obecny zwycięzca

Boca Juniors (2022)

Najwięcej zwycięstw

River Plate (37)

Strona internetowa

W Argentynie, po wielu latach, w sezonie 2011/2012 powróciły rozgrywki pucharowe, czyli Copa Argentina skupiające drużyny Primera División oraz Nacional B. Zasady spadku określa tabela trzyletnia, z której dwa najgorsze zespoły są relegowane. Mistrz i wicemistrz 2. ligi awansują bezpośrednio do Primera División, trzecia drużyna rozgrywa dwumecz barażowy z trzecią najgorszą drużyną tabeli trzyletniej.

Primera División jest zaliczana przez Międzynarodową Federację Historyków i Statystyków Futbolu do 5 najlepszych lig świata razem z angielską Premier League, hiszpańską Primera División, włoską Serie A oraz niemiecką Bundesligą. W roku 2015 liga została uznana za 4. najlepszą na świecie[2].

Format rozgrywek edytuj

W sezonie 2022 rywalizowało 28 drużyn, z czegi 26 drużyn pochodziło z poprzedniego sezonu, plus dwie drużyny awansowały z Primera B Nacional. Nie miały miejsca żadne spadki z ligi w sezonie 2021. Sezon trwał od czerwca do października 2022 roku, przed Mistrzostwami Świata FIFA w Katarze. Rozgrywki prowadzone były w systemie jednorundowym, a każda z drużyn rozegrała 27 spotkań. Przywrócono system spadkowy, po tym jak został on zawieszony z powodu pandemii COVID-19.

Obowiązujące zasady spadku z ligi edytuj

Spadek z ligi oparty jest na tzw. systemie „uśredniania”. Na koniec każdego sezonu tworzy się tabelę drużyn pierwszoligowych wraz z ich średnią liczbą punktów w przeliczeniu na 1 mecz z ostatnich trzech sezonów. Dwie najgorsze drużyny w tej tabeli spadają do drugiej ligi (Primera B Nacional Argentina). Drużyny, które w tej „uśrednionej” tabeli zajęły miejsca 17 i 18 rozgrywają baraże z drużynami z drugiej ligi, które do tych baraży zdołały się zakwalifikować. Zatem liczba drużyn, które mogą co sezon awansować do pierwszej ligi waha się od 2 do 4.

Ogólnie przypuszcza się, że system „uśredniania”. zaprowadzony pierwszy raz w 1957 r., a pięć lat później zarzucony, przywrócono w nieco zmienionej formie w latach 80. XX w. w celu zminimalizowania możliwości spadku wielkich klubów. Wpływ na jego przywrócenie miał spadek z pierwszej ligi w 1981 r. San Lorenzo de Almagro, a inny wielki klub Racing Club był bardzo bliski tego nieszczęścia. Także w 1984 wielki Boca Juniors z trudem uniknął katastrofy. Pierwsza tabela uśredniająca powstała w sezonie 1983, wraz z powrotem do ligi San Lorenzo de Almagro.

Historia edytuj

Zawodowstwo w futbolu argentyńskim zostało wprowadzone w roku 1931. We wczesnych latach do narodowego związku piłkarskiego należały jedynie kluby z zespołu miejskiego Buenos Aires oraz z La Platy. Kluby z Rosario i Santa Fe dołączyły w późniejszych latach.

Każdego roku rozgrywano pojedynczy turniej i drużyna z największą liczbą punktów zostawała mistrzem Argentyny. Tak było aż do roku 1966 (jedynie w roku 1936 zwycięzcy Copa de Honor i Campeonato rozegrali mecz o mistrzostwo Argentyny).

Począwszy od roku 1967 rozgrywano dwa mistrzostwa w jednym sezonie: Metropolitano, mający taki sam skład, jak dotychczasowa liga, oraz Nacional, który był turniejem dla klubów z prowincji.

W argentyńskim futbolu doszło do rewolucji, a mniejsze kluby (najpierw Estudiantes, potem Vélez Sársfield, Chacarita Juniors i inne) przerwały hegemonię wielkiej piątki, która dzieliła pomiędzy siebie dotychczasowe tytuły.

Początkowo Nacional to były jednogrupowe mistrzostwa, z których 6 najlepszych drużyn awansowało do Metropolitano. W roku 1970 turnieje zostały od siebie oddzielone: Metropolitano miał własne grupy kwalifikacyjne, a Nacional dwie grupy i baraże. W 1977 Metropolitano stał się jednogrupową, dwurundową ligą.

Do roku 1983 Metropolitano zawsze rozgrywany był jako pierwszy. Potem nastąpiła zmiana i jako pierwszy rozgrywany był turniej Nacional.

Postępując za radą trenera reprezentacji Argentyny Carlosa Salvadora Bilardo, w roku 1985 zmodyfikowano strukturę rozgrywek. Tego roku po rozegraniu turnieju Nacional, rozegrany został nowy pojedynczy turniej systemem wiosna-jesień 1985/86. Ostatecznie zerwano z podziałem mistrzostw na Nacional i Metropolitano.

Pięć lat później jednoroczny turniej podzielono na dwa jednorundowe turnieje. W sezonie 1990/91 o mistrzostwo kraju zmierzyli się mistrzowie turnieju Apertura (Newell’s Old Boys Rosario) oraz Clausura (Boca Juniors Buenos Aires – wygrał w imponującym stylu, bez porażki). W obu meczach wygrali gospodarze po 1:0, ale w karnych Boca Juniors przegrał 1:3. Sytuacja ta wywołała wiele kontrowersji, doprowadzając do systemu obowiązującego do dziś, czyli że począwszy od sezonu 1991/92 w jednym sezonie Argentyna ma dwóch mistrzów – zwycięzcę turnieju Apertura (Otwarcia) i zwycięzcę turnieju Clausura (Zamknięcia). Co prawda w sezonie 1991/92 zwycięzcy obu turniejów rozegrali mecz o tytuł ogólnego mistrza, ale wyników nie wzięto pod uwagę i oba zespoły pozostały mistrzami Argentyny (wówczas były to River Plate Buenos Aires i Newell’s Old Boys Rosario – znów lepszy był klub z Rosario). Od następnego sezonu zaniechano tego typu pojedynków.

Pomimo że obecny system rozgrywek daje klubom prowincjonalnym otwarty dostęp do pierwszej ligi, począwszy od połowy lat 90. XX w. dominacja największych klubów argentyńskich Boca Juniors i River Plate wydaje się narastać. Tylko jeden klub spoza Buenos Aires i Rosario zdobył tytuł mistrza kraju (trzykrotnie dokonał tego Estudiantes La Plata), i nie zanosi się, by to się w przyszłości zmieniło.

Począwszy od sezonu 1995/96 w lidze argentyńskiej za zwycięstwo przysługują 3 punkty (dotąd zwycięzca otrzymywał tylko 2 punkty).

Rozgrywki międzynarodowe edytuj

W Copa Libertadores w każdym roku tradycyjnie występowały dwa zespoły z Argentyny. Od roku 1987 CONMEBOL wspiera także inne puchary (na początku były to już zaniechane Supercopa Sudamericana, Copa CONMEBOL oraz Copa Mercosur) obecnie zastąpione przez Copa Sudamericana, a liczba klubów argentyńskich występujących w Copa Libertadores wzrosła do pięciu. Dlatego co najmniej pięć klubów obok udziału w rozgrywkach ligowych musi rozgrywać mecze w pucharach międzynarodowych.

Copa Libertadores pozostał najbardziej prestiżowym turniejem w Ameryce Południowej. Drużyny z Argentyny odniosły tutaj wielkie sukcesy. Independiente jest 7-krotnym triumfatorem, Boca – 5-krotnym, Estudiantes – trzykrotnym, River Plate – dwukrotnym, a Racing, Argentinos Juniors i Vélez Sársfield wygrywały po jednym razie.

Zespoły w Primera División w 2023 roku edytuj

Klub Miasto Stadion Pojemność
Argentinos Juniors Buenos Aires Diego Armando Maradona 24 800
Arsenal de Sarandi Sarandi Julio Humberto Grondona 16 300
Atlético Tucumán San Miguel de Tucumán Monumental José Fierro 32 700
Barracas Central Buenos Aires Claudio "Chiqui" Tapia 4 400
Belgrano Córdoba Julio César Villagra 30 000
Boca Juniors Buenos Aires Alberto J. Armando 57 395
CA Banfield Banfield Florencio Sola 34 900
CA Lanús Lanús Ciudad de Lanús – Néstor Díaz Pérez 47 000
Central Córdoba Santiago del Estero Único Madre de Ciudades 30 000
Colón Santa Fe Brigadier General Estanislao López 40 000
Defensa y Justicia Buenos Aires Norberto "Tito" Tomaghello 12 000
Estudiantes La Plata Jorge Luis Hirschi 30 000
Gimnasia y Esgrima La Plata Juan Carmelo Zerillo 33 500
Godoy Cruz Godoy Cruz Malvinas Argentinas 34 875
Huracán Buenos Aires Tomás Adolfo Ducó 48 314
Independiente Avellaneda Libertadores de América 52 853
Instituto Córdoba Presidente Perón 26 500
Newell's Old Boys Rosario Marcelo Bielsa 42 000
Platense Vicente López Ciudad de Vicente López 28 500
Racing Avellaneda Presidente Juan Domingo Perón 64 161
River Plate Buenos Aires Monumental 65 645
Rosario Central Rosario Gigante de Arroyito 41 654
San Lorenzo Buenos Aires Pedro Bidegain 47 964
Sarmiento Junin Eva Perón 19 000
Talleres Córdoba Mario Alberto Kempes 57 000
Tigre Victoria José Dellagiovanna 26 282
Unión Santa Fe 15 de Abril 28 000
Vélez Sarsfield Buenos Aires José Amalfitani 49 540

Mistrzowie Argentyny ery futbolu amatorskiego 1891-1934 edytuj

Amatorskie mistrzostwa Argentyny – rozgrywki piłkarskie w Argentynie, rozgrywane od 1891 przed utworzeniem w 1931 ligi zawodowej.

Po raz ostatni amatorskiego mistrza Argentyny wyłoniono w 1934. Najwięcej tytułów mistrzowskich zdobył zespół Alumni – 10.

Tabela mistrzów edytuj

Rok Mistrz Wicemistrz
1891 Saint Andrew’s Old Caledonians
1892 - -
1893 Lomas Athletic Flores Athletic
Quilmes Rovers
1894 Lomas Athletic Rosario Athletic
1895 Lomas Athletic Lomas Academy
1896 Lomas Academy Flores Athletic
1897 Lomas Athletic Lanús Athletic
1898 Lomas Athletic Lobos
1899 Belgrano AC Lobos
1900 English High School AC Lomas Athletic
1901 Alumni Belgrano AC
1902 Alumni Barracas Athletic
1903 Alumni Belgrano AC
1904 Belgrano AC Alumni
1905 Alumni Belgrano AC
1906 Alumni Lomas Athletic
1907 Alumni CA Estudiantes
1908 Belgrano AC Alumni
1909 Alumni River Plate
1910 Alumni Porteño
1911 Alumni Porteño
1912
AAF
Quilmes San Isidro
1912
FAF
Porteño Independiente
1913
AAF
Racing Club San Isidro
1913
FAF
Estudiantes La Plata Gimnasia y Esgrima Buenos Aires
1914
AAF
Racing Club CA Estudiantes
1914
FAF
Porteño Estudiantes La Plata
1915 Racing Club San Isidro
1916 Racing Club Platense
1917 Racing Club River Plate
1918 Racing Club River Plate
1919
AAF
Boca Juniors Estudiantes La Plata
1919
AAm
Racing Club Vélez Sarsfield
1920
AAF
Boca Juniors Banfield
Huracán
1920
AAm
River Plate Racing Club
1921
AAF
Huracán Del Plata
1921
AAm
Racing Club River Plate
1922
AAF
Huracán CS Palermo
1922
AAm
Independiente River Plate
1923
AAF
Boca Juniors Huracán
1923
AAm
San Lorenzo de Almagro Independiente
1924
AAF
Boca Juniors Temperley
1924
AAm
San Lorenzo de Almagro Gimnasia y Esgrima La Plata
1925
AAF
Huracán Nueva Chicago
1925
AAm
Racing Club San Lorenzo de Almagro
1926
AAF
Boca Juniors Argentinos Juniors
1926
AAm
Independiente San Lorenzo de Almagro
1927 San Lorenzo de Almagro Boca Juniors
1928 Huracán Boca Juniors
1929 Gimnasia y Esgrima La Plata Boca Juniors
1930 Boca Juniors Estudiantes La Plata
1931 Estudiantil Porteño Almagro
1932 Sportivo Barracas Colegiales
Barracas Central
1933 Sportivo Dock Sud Nueva Chicago
1934 Estudiantil Porteño Banfield

Objaśnienia:

  • w roku 1892 mistrzostwa nie odbyły się
  • rok 1926 był ostatnim rokiem podziału w argentyńskim futbolu. Zwycięzcy obu konkurencyjnych lig Boca Juniors i Independiente miały rozegrać baraż o ogólny tytuł mistrza Argentyny, jednak 20 lutego 1927 grano tylko 5 minut, po których na boisko wtargnęli widzowie. Mecz powtórzono 3 marca i zakończył się on wynikiem 0:0. Dalszych meczów nie rozgrywano.
  • AAF: Asociación Argentina de Football.
  • AAm: Asociación Amateurs de Football.
  • FAF: Federación Argentina de Football.

Klasyfikacja mistrzów ery amatorskiej edytuj

Mistrz Wicemistrz Klub
10 2 Alumni (razem z English High School AC)
9 1 Racing Club
6 3 Boca Juniors
5 2 Lomas Athletic
4 2 Huracán
3 3 Belgrano AC
3 2 San Lorenzo de Almagro
2 2 Independiente
2 2 Porteño
2 0 Estudiantil Porteño
1 5 River Plate
1 3 Estudiantes La Plata
1 2 Quilmes (włączając zdobycze Quilmes Rovers)
1 1 Gimnasia y Esgrima La Plata
1 1 Lomas Academy
1 0 Saint Andrew’s
1 0 Sportivo Barracas
1 0 Sportivo Dock Sud
0 3 San Isidro
0 2 Banfield
0 2 CA Estudiantes
0 2 Flores Athletic
0 2 Lobos
0 2 Nueva Chicago
0 1 Almagro
0 1 Argentinos Juniors
0 1 Barracas Athletic
0 1 Barracas Central
0 1 Colegiales
0 1 Del Plata
0 1 Gimnasia y Esgrima Buenos Aires
0 1 Lanús Athletic
0 1 Old Caledonians
0 1 Platense
0 1 Rosario Athletic
0 1 CS Palermo
0 1 Temperley
0 1 Vélez Sarsfield

Mistrzowie Argentyny w okresie futbolu zawodowego edytuj

Tabela mistrzów edytuj

Rok Pierwsze miejsce Drugie miejsce Trzecie miejsce
1931 Boca Juniors (50) San Lorenzo (45) Estudiantes La Plata (44)
1932 River Plate (50) Independiente (50) Racing Club (49)
1933 San Lorenzo (50) Boca Juniors (49) Racing Club (48)
1934 Boca Juniors (55) Independiente (54) San Lorenzo (51)
1935 Boca Juniors (58) Independiente (55) San Lorenzo (49)
1936 River Plate San Lorenzo
1937 River Plate (58) Independiente (52) Boca Juniors (45)
1938 Independiente (53) River Plate (51) San Lorenzo (43)
1939 Independiente (56) River Plate (50) Huracán (50)
1940 Boca Juniors (55) Independiente (47) River Plate (42)
1941 River Plate (44) San Lorenzo (40) Newell’s Old Boys (38)
1942 River Plate (46) San Lorenzo (40) Huracán (37)
1943 Boca Juniors (45) River Plate (44) San Lorenzo (35)
1944 Boca Juniors (46) River Plate (44) Estudiantes La Plata (39)
1945 River Plate (46) Boca Juniors (42) Independiente (41)
1946 San Lorenzo (46) Boca Juniors (42) River Plate (41)
1947 River Plate (48) Boca Juniors (42) Independiente (41)
1948 Independiente (41) River Plate (37) Estudiantes La Plata (36)
1949 Racing Club (49) River Plate (43) Platense (43)
1950 Racing Club (47) Boca Juniors (39) Independiente (39)
1951 Racing Club (44) Banfield (44) River Plate (43)
1952 River Plate (40) Racing Club (39) Independiente (35)
1953 River Plate (43) Vélez Sársfield (39) Racing Club (39)
1954 Boca Juniors (45) Independiente (41) River Plate (38)
1955 River Plate (45) Racing Club (38) Boca Juniors (37)
1956 River Plate (43) Lanús (41) Boca Juniors (40)
1957 River Plate (46) San Lorenzo (38) Racing Club (36)
1958 Racing Club (41) Boca Juniors (38) San Lorenzo (38)
1959 San Lorenzo (45) Racing Club (38) Independiente (33)
1960 Independiente (41) River Plate (39) Argentinos Juniors (39)
1961 Racing Club (47) San Lorenzo (49) River Plate (38)
1962 Boca Juniors (43) River Plate (41) Gimnasia y Esgrima LP (38)
1963 Independiente (37) River Plate (35) Racing Club (39)
1964 Boca Juniors (44) Independiente (38) River Plate (37)
1965 Boca Juniors (50) River Plate (49) Vélez Sársfield (40)
1966 Racing Club (61) River Plate (56) Boca Juniors (48)
1967M Estudiantes La Plata Racing Club
1967N Independiente (26) Estudiantes La Plata (24) Vélez Sársfield (20)
1968M San Lorenzo Estudiantes La Plata
1968N Vélez Sársfield (22) River Plate (22) Racing Club (22)
1969M Chacarita Juniors River Plate
1969N Boca Juniors (29) River Plate (27) San Lorenzo (27)
1970M Independiente River Plate
1970N Boca Juniors Rosario Central
1971M Independiente Vélez Sársfield
1971N Rosario Central San Lorenzo
1972M San Lorenzo Racing Club
1972N San Lorenzo River Plate
1973M Huracán Boca Juniors
1973N Rosario Central River Plate
1974M Newell’s Old Boys Rosario Central
1974N San Lorenzo Rosario Central
1975M River Plate Huracán
1975N River Plate Estudiantes La Plata
1976M Boca Juniors Huracán
1976N Boca Juniors River Plate
1977M River Plate (63) Independiente (61) Vélez Sársfield (56)
1977N Independiente Talleres Córdoba
1978M Quilmes (54) Boca Juniors (53) Unión Santa Fe (52)
1978N Independiente River Plate
1979M River Plate Vélez Sársfield
1979N River Plate Unión Santa Fe
1980M River Plate (51) Argentinos Juniors (42) Talleres Córdoba (41)
1980N Rosario Central Racing Córdoba
1981M Boca Juniors (50) Ferro Carril Oeste (49) Newell’s Old Boys (39)
1981N River Plate Ferro Carril Oeste
1982M Estudiantes La Plata (54) Independiente (52) Boca Juniors (48)
1982N Ferro Carril Oeste Quilmes
1983M Independiente (48) San Lorenzo (47) Ferro Carril Oeste (46)
1983N Estudiantes La Plata Independiente
1984M Argentinos Juniors (51) Ferro Carril Oeste (50) Estudiantes La Plata (48)
1984N Ferro Carril Oeste River Plate
1985N Argentinos Juniors Vélez Sársfield
85/86 River Plate (56) Newell’s Old Boys (46) Deportivo Español (46)
86/87 Rosario Central (49) Newell’s Old Boys (48) Independiente (47)
87/88 Newell’s Old Boys (55) San Lorenzo (49) Racing Club (48)
88/89 Independiente (84) Boca Juniors (76) Deportivo Español (68)
89/90 River Plate (53) Independiente (46) Boca Juniors (43)
90A/91C Newell’s Old Boys Boca Juniors
1991A River Plate (31) Boca Juniors (24) San Lorenzo (22)
1992C Newell’s Old Boys (29) Vélez Sársfield (27) Deportivo Español (27)
1992A Boca Juniors (27) River Plate (23) San Lorenzo (23)
1993C Vélez Sársfield (27) Independiente (24) River Plate (23)
1993A River Plate (24) Vélez Sársfield (23) Racing Club (23)
1994C Independiente (26) Huracán (25) Rosario Central (23)
1994A River Plate (31) San Lorenzo (26) Vélez Sársfield (24)
1995C San Lorenzo (30) Gimnasia y Esgrima LP (29) Vélez Sársfield (28)
1995A Vélez Sársfield (41) Racing Club (35) Lanús (35)
1996C Vélez Sársfield (40) Gimnasia y Esgrima LP (39) Lanús (34)
1996A River Plate (46) Independiente (37) Lanús (37)
1997C River Plate (41) CA Colón (35) Newell’s Old Boys (35)
1997A River Plate (45) Boca Juniors (44) Rosario Central (35)
1998C Vélez Sársfield (46) Lanús (40) Gimnasia y Esgrima LP (37)
1998A Boca Juniors (45) Gimnasia y Esgrima LP (36) Racing Club (33)
1999C Boca Juniors (44) River Plate (37) San Lorenzo (36)
1999A River Plate (44) Rosario Central (43) Boca Juniors (41)
2000C River Plate (42) Independiente (36) CA Colón (36)
2000A Boca Juniors (41) River Plate (37) Gimnasia y Esgrima LP (37)
2001C San Lorenzo (47) River Plate (41) Boca Juniors (30)
2001A Racing Club (42) River Plate (41) Boca Juniors (33)
2002C River Plate (43) Gimnasia y Esgrima LP (37) Boca Juniors (35)
2002A Independiente (43) Boca Juniors (40) River Plate (36)
2003C River Plate (43) Boca Juniors (39) Vélez Sársfield (38)
2003A Boca Juniors (39) San Lorenzo (36) Banfield (32)
2004C River Plate (40) Boca Juniors (36) Talleres Córdoba (35)
2004A Newell’s Old Boys (36) Vélez Sársfield (34) River Plate (33)
2005C Vélez Sársfield (39) Banfield (33) Racing Club (32)
2005A Boca Juniors (40) Gimnasia y Esgrima LP (37)

Vélez Sársfield (33)

2006C Boca Juniors (43) Lanús (35) River Plate (34)
2006A Estudiantes La Plata (44) Boca Juniors (44) River Plate (38)
2007C San Lorenzo (45) Boca Juniors (39) Estudiantes La Plata (37)
2007A Lanús (38) Tigre (34) Banfield (32)
2008C River Plate (43) Boca Juniors (39) Estudiantes La Plata (39)
2008A Boca Juniors (39) Tigre (39) San Lorenzo (39)
2009C Vélez Sársfield (40) Huracán (38) Lanús (38)
2009A Banfield (41) Newell’s Old Boys (39) Colón (34)
2010C Argentinos Juniors (41) Estudiantes La Plata (40) Godoy Cruz (37)
2010A Estudiantes La Plata (45) Vélez Sársfield (43) Arsenal de Sarandí (32)
2011C Vélez Sársfield (39) Lanús (35) Godoy Cruz (34)
2011A Boca Juniors (43) Racing Club (31) Vélez Sársfield (31)
2012C Arsenal de Sarandí (38) Tigre (36) Vélez Sársfield (33)
2012I Vélez Sársfield (41) Newell’s Old Boys (36) Belgrano (36)
2013F Newell’s Old Boys (38) River Plate (35) Lanús (33)
2012/13 Vélez Sársfield (41) Newell’s Old Boys (36) Belgrano (36)
2013I San Lorenzo (33) Lanús (31) Vélez Sársfield (31)
2014F River Plate (37) Boca Juniors (32) Estudiantes La Plata (32)
2014I Racing Club (41) River Plate (39) Lanús (35)
2015 Boca Juniors (64) San Lorenzo (61) Rosario Central (59)
2016 Lanús San Lorenzo
2016/17 Boca Juniors (63) River Plate (56) Estudiantes La Plata (56)
2018 Boca Juniors (58) Godoy Cruz (56) San Lorenzo (50)
2019 Racing Club (57) Defensa y Justicia (53) Boca Juniors (51)
2020 Boca Juniors (48) River Plate (47) Vélez Sársfield (39)
2021 River Plate (57) Defensa y Justicia (47) Talleres Córdoba (46)
2022 Boca Juniors (52) Racing Club (50) River Plate (47)

Klasyfikacja medalowa okresu zawodowego edytuj

Klub Mistrz Wicemistrz
River Plate 35 29
Boca Juniors 29 19
Independiente 14 14
San Lorenzo de Almagro 12 14
Vélez Sársfield 10 8
Racing 9 8
Newell’s Old Boys 6 7
Estudiantes La Plata 5 4
Rosario Central 4 4
Argentinos Juniors 3 1
Lanús 2 4
Ferro Carril Oeste 2 3
Huracán 1 5
Banfield 1 2
Quilmes 1 1
Chacarita Juniors 1 0
Arsenal de Sarandí 1 0
Gimnasia y Esgrima La Plata 0 5
Tigre 0 3
Defensa y Justicia 0 2
Talleres 0 1
Colón 0 1
Unión 0 1
Racing Córdoba 0 1
Godoy Cruz 0 1

Rekordy edytuj

  • Paragwajski piłkarz Arsenio Erico (C.A. Independiente) jest najlepszym strzelcem wszech czasów, mając na swym koncie 293 zdobyte bramki w 332 meczach od roku 1934 do 1947. Dzierży on także rekord największej liczby strzelonych goli w jednym sezonie – 47 w 1937 r.
  • Bernabé Ferreyra jest strzelcem, który uzyskał najwyższą średnią w przeliczeniu na mecz – w 197 meczach strzelił 204 gole, co dało 1.04 bramki na mecz. Ponadto ma on najwyższą śrenią uzyskaną w jednym sezonie – w 1931 w 32 meczach strzelił 43 gole uzyskując średnią 1.34 bramki na mecz.
  • Paragwajski piłkarz José Luis Chilavert jest bramkarzem, który zdobył najwięcej bramek w lidze – 36; jest także bramkarzem, który grając dla Vélez Sarsfield Buenos Aires strzelił najwięcej bramek w historii futbolu na świecie – 58.
  • Daniel Passarella jest obrońcą z największą liczbą goli – 99 bramek w 238 meczach.
  • Bramkarz Carlos Barisio jest rekordzistą, jeśli chodzi o czas gry, w którym nie stracił żadnej bramki – 1075 minut.
  • Graczem z największą liczbą meczów w lidze jest Hugo Orlando Gatti, który rozegrał aż 775 meczów.
  • Pedro Catalano rozegrał najwięcej meczów bez żadnej przerwy między nimi – jego nieprzerwana seria trwała od 27 lipca 1986 do 29 listopada 1994, podczas której rozegrał 333 mecze.
  • Diego Armando Maradona pięć razy z rzędu był królem strzelców w lidze argentyńskiej (1978M, 1979M, 1979N, 1980M, 1980N), grając w Argentinos Juniors Buenos Aires. Za nim są Luis Artime oraz Carlos Bianchi, którzy byli królami strzelców 4 razy z rzędu.
  • Boca Juniors ma najdłuższą serię meczów, w których nie poniósł porażki – pod kierownictem Carlosa Bianchi nie przegrali w 40 meczach z rzędu w turniejach Clausura 1998, Apertura 1998 i Clausura 1999 (przy czym dwa ostatnie turnieje wygrali).
  • HuracánRosario Central 10:4 w 1945, Racing Club – Rosario Central 11:3 w 1960, oraz Banfield – Puerto Comercial Bahía Blanca 13:1 w Nacional 1974, to mecze z największą liczbą strzelonych goli – 14 bramek w jednym meczu.
  • River Plate jest jedynym klubem, który czterokrotnie z rzędu był wicemistrzem – od turnieju Nacional 1968 do Metropolitano 1970.
  • Mecz pomiędzy Banfield a Puerto Comercial (Bahía Blanca) dzierży ponadto 3 rekordy: Juan Taverna zdobył 7 goli – najwięcej goli zdobytych przez jednego piłkarza w jednym meczu; w meczu tym padło najwięcej goli zdobytych przez jedną z drużyn – 13; mecz ten był do tego spotkaniem, w którym różnica goli między przeciwnikami była największa – 12.
  • mecz pomiędzy Chacarita Juniors a Argentino de Quilmes w 1939 w którym Chacarita wygrała 5:1, jest meczem, w którym padło najwięcej goli strzelonych głową w jednym meczu – 5. Fabio Juan Cassán strzelił głową 4 gole, a piąta skuteczna głowka to był gol dla Argentino de Quilmes.
  • San Lorenzo dzierży rekord najdłuższej serii zwycięstw – klub wygrał 13 kolejnych meczów między Clausura 2001 a Apertura 2001.
  • Boca Juniors jest jedynym klubem, który zdobywał co najmniej jedno mistrzostwo w dekadzie.
  • River Plate dzierży rekord 11 kolejnych zwycięstw na wyjeździe między 1937 a 1938.
  • Banfield jest rekordzistą jeśli chodzi o liczbę kolejnych nieprzegranych meczów na własnym boisku – klub nie przegrał u siebie 49 kolejnych meczów między 1950 a 1953.
  • Racing Club zdobył najwięcej punktów w rozgrywkach z systemem Campeonato de Primera División obowiązującym w latach 19311966. Klub zdobył 61 punktów w roku 1966.
  • River Plate jest mistrzem a największą liczbą punktów w turnieju Nacional w roku 1977 zebrał 63 punkty.
  • San Lorenzo jest klubem, który zdobył największą liczbę punktów od momentu wprowadzenia podziału sezonu na turnieje Apertura i Clausura. Został mistrzem Clausura 2001 mając zdobytych 47 punktów.
  • Największą średnią liczbę goli na mecz uzyskano w 1938 – 4.9 bramek/mecz.
  • Carlos Dantón Seppaquercia zdobył najszybszą bramkę w pierwszej lidze argentyńskiej, grając w barwach Gimnasia y Esgrima LP przeciwko Huracán. 20 marca 1979 zdobył bramkę w 5 sekundzie meczu.
  • Eduardo Maglioni grając w barwach Independiente strzelił drużynie Gimnasia y Esgrima LP 3 bramki w czasie 1 minuty i 51 sekund. Zdarzyło się to 18 marca 1973 r. (jest to również światowy rekord).
  • Najgorszy w historii występ zaliczył w roku 1939 klub Argentino de Quilmes, który w 34 meczach zebrał tylko 4 punkty, nie odnosząc żadnego zwycięstwa.
  • W roku 1941 urugwajski bramkarz Horacio Granero, zatrudniony przez klub Atlanta został wyrzucony już po trzech meczach: przegrana 0:5 z River Plate, przegrana 2:7 z Boca Juniors i remis 6:6 z Estudiantes La Plata dały w 3 meczach 18 goli straconych, co stworzyło imponującą średnią 6 goli straconych na mecz.
  • Argentinos Juniors pokonał w roku 1988 Racing Club w rzutach karnych 20:19 (wykonywano 44 rzuty karne). Według ówczesnych reguł zwycięstwo w rzutach karnych dawało dodatkowy punkt.

Mistrzowie Argentyny (od 1891) edytuj

Przypisy edytuj

Linki zewnętrzne edytuj