Cztery Księgi
Cztery Księgi (arab. الكتب الاربعة, Al-Kutub Al-Arb‘ah) – główny zbiór hadisów islamu szyickiego:
| Tytuł | Kolekcjoner | Liczba hadisów |
|---|---|---|
| Kitab al-Kafi | Muhammad ibn Jakub al-Kulajni | 16,199 |
| Man la yahduruhu al-Faqih | Muhammad ibn Babawajh | 9,044 |
| Tahdhib al-Ahkam | Szejk Tusi | 13,590 |
| Al-Istibsar | Szejk Tusi | 5,511 |
Tradycje tekstowe edytuj
Szyickie i sunnickie kolekcje hadisów różnią się między sobą, ze względu na różne tradycje pośród uczonych obu szkół odnośnie do prawdziwości i rzetelności narratorów i przekazicieli hadisów. Narratorzy hadisów którzy przyjęli stronę Abu Bakra, Umara, Usmana, Aiszy zamiast Alego w sporze o sukcesję po śmierci proroka Mahometa, nie są uznawani przez szyitów; narracje uźródłowione od Alego, rodziny proroka Mahometa (Fatima, Hasan ibn Ali, Husajn ibn Ali) ich sukcesorów i stronników, są preferowane. Różnice w uznawaniu hadisów doprowadziły do podziałów i różnicy między szkołami islamu, prawa szariatu, modlitwy i umocniły linię podziału między obydwiema tradycjami.
Metodologia badawcza edytuj
W odróżnieniu od sunnickiej metodologii badawczej, szyici nie uznają wszystkich hadisów zawartych w Czterech Księgach za autentyczne, stojąc na stanowisku iż każda narracja powinna być poddawana wnikliwej i szczegółowej analizie[a][1].
Przypisy edytuj
- ↑ Mohammad A. Shomali (2003). Shi'i Islam: Origins, Faith and Practices (reprint ed.). ICAS Press. s. 35. ISBN 978-1-904063-11-7.
Uwagi edytuj
- ↑ Muzułmanie sunniccy uznają wszystkie hadisy spisane przez swoich uczonych np. Al-Buchariego za prawdziwe, dzieląc je odnośnie do kryterium autentyczności poprzez isnad – łańcuch tradentów, osób przekazujących dany hadis drogą ustną. Muzułmanie szyiccy nie uznają automatycznie wszystkich hadisów w Czterech Księgach jako autentycznych, stojąc na stanowisku iż każda narracja powinna być poddawana wnikliwej i szczegółowej analizie.