Daniel Guzmán (ur. 1965)

Daniel „Travieso” Guzmán Castañeda (ur. 31 grudnia 1965 w Guadalajarze) – meksykański piłkarz występujący na pozycji napastnika, reprezentant Meksyku, trener piłkarski.

Daniel Guzmán

Pełne imię i nazwisko	Daniel Guzmán Castañeda
Data i miejsce urodzenia	31 grudnia 1965 Guadalajara
Wzrost	174 cm
Pozycja	napastnik
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1984–1991 UdeG 180 (53) 1991–1993 Atlante 69 (41) 1993–1994 Santos Laguna 40 (18) 1994–1996 Guadalajara 63 (19) 1996–1997 Puebla 33 (12) 1997 San Jose Clash 3 (0) 1997–1998 Atlas 36 (16) 1998 Pachuca 10 (0) W sumie: 434 (159)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1988–1996 Meksyk 21 (6)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1999–2001 Cihuatlán 2001–2002 Bachilleres 2002 Guadalajara 2003–2004 Veracruz 2004–2005 Tecos UAG 2005–2006 Atlas 2006–2009 Santos Laguna 2009–2010 Tigres UANL 2011–2012 Veracruz 2012 Puebla 2013 Atlante 2014–2015 Tijuana 2015–2016 UdeG 2016–2017 Tampico 2021 Guastatoya 2023 Tepatitlán
Dorobek medalowy
Copa América srebro Ekwador 1993

Jego syn Daniel Guzmán Jr., szwagier Octavio Mora, brat szwagra Víctor Hugo Mora oraz siostrzeniec Jorge Mora również są piłkarzami.

Kariera klubowa

Guzmán pochodzi z miasta Guadalajara. Studiował prawo na Universidad de Guadalajara, jednocześnie grając w tamtejszej drużynie piłkarskiej, której jest wychowankiem. Właśnie w barwach Universidadu, jako osiemnastolatek, zadebiutował w meksykańskiej Primera División, 19 sierpnia 1984 w zremisowanym 2:2 meczu z Deportivo Neza. Szybko został podstawowym napastnikiem ekipy, a już rok później jego dobra gra zaowocowała nagrodą dla odkrycia sezonu ligi. W sezonie 1988/1989 dotarł z Universidadem do finału krajowego pucharu – Copa México, z siedmioma golami na koncie zostając wówczas królem strzelców tych rozgrywek. Rok później, w rozgrywkach 1989/1990, osiągnął tytuł wicemistrza kraju, za to w sezonie 1990/1991 triumfował w rozgrywkach krajowego pucharu. Latem 1991 przeszedł do stołecznego Atlante FC; w rozgrywkach 1992/1993 zdobył 19 goli w 31 meczach, wywalczył jedyne w karierze mistrzostwo Meksyku i został wybrany przez dziennik Esto najlepszym napastnikiem sezonu.

W 1993 roku Guzmán przeszedł do zespołu Club Santos Laguna, z którym w sezonie 1993/1994 zdobył wicemistrzostwo Meksyku. W 1994 roku powrócił do swojego rodzinnego miasta, podpisując kontrakt z jednym z najbardziej utytułowanych klubów w kraju – Chivas de Guadalajara. Występował w nim przez dwa lata, jednak nie osiągnął żadnych sukcesów. Z podobnym skutkiem reprezentował barwy w kolejnej ekipy, Puebla FC. W 1997 roku wyjechał do USA, gdzie został graczem San Jose Clash, gdzie rozegrał trzy mecze w Major League Soccer bez zdobyczy bramkowej. W sezonie 1997/1998 grał w trzecim już zespole z Guadalajary, Club Atlas. Karierę zakończył w wieku 32 lat w prowadzonej przez Javiera Aguirre drużynie CF Pachuca. W 2007 roku trafił do galerii sław jako trzeci najlepszy strzelec w historii piłki nożnej w stanie Jalisco.

Kariera reprezentacyjna

W 1986 roku Guzmán razem z młodzieżową kadrą wziął udział w Igrzyskach Ameryki Środkowej i Karaibów w Dominikanie, gdzie jego zespół zajął trzecie miejsce, otrzymując brązowy medal. W seniorskiej reprezentacji Meksyku zadebiutował za kadencji selekcjonera Mario Velarde, 26 kwietnia 1988 w wygranym 4:1 meczu towarzyskim z Salwadorem, w którym strzelił również pierwszego gola w drużynie narodowej. Nie potrafił sobie jednak wywalczyć miejsca w podstawowym składzie kadry, występując przeważnie w sparingach. W 1993 roku został powołany przez szkoleniowca Miguela Mejíę Baróna na turniej Copa América, gdzie Meksykanie dotarli aż do finału, a sam Guzmán nie wystąpił w żadnym meczu. Występował również w zakończonych powodzeniem eliminacjach do Mistrzostw Świata 1998, lecz nie znalazł się ostatecznie w składzie na mundial.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Guzmán został trenerem. Po zdobyciu odpowiednich uprawnień w mieście Meksyk podjął samodzielną pracę trenerską w trzecioligowym CF Cihuatlán. Z walczącej początkowo o utrzymanie drużyny stworzył jeden z najsilniejszych zespołów na tym szczeblu rozgrywek. W sezonie Invierno 2001 jego ekipa wygrała rozgrywki trzeciej ligi, awansując do drugiej ligi, z bilansem największej liczby strzelonych bramek i najmniejszej straconych. Po tym sukcesie został szkoleniowcem drugoligowego Bachilleres, z którym nie odniósł żadnego osiągnięcia. W 2002 roku podjął pierwszą pracę w najwyższej klasie rozgrywkowej, ze swoją byłą drużyną Chivas de Guadalajara. Mimo przeciętnych wyników zdołał z nią dotrzeć do ćwierćfinału fazy play–off, a po przejęciu klubu przez biznesmena Jorge Vergarę został zwolniony. W 2003 roku został trenerem Tiburones Rojos de Veracruz, który najpierw obronił przed spadkiem a następnie doszedł do półfinału play–offów. Dzięki temu został nominowany przez Meksykański Związek Piłki Nożnej do tytułu trenera roku. W 2004 roku został szkoleniowcem CD Irapuato, lecz podczas przygotowań do sezonu władze ligi zdecydowały się pomniejszyć ją do osiemnastu drużyn, przez co Irapuato spadło na drugi poziom rozgrywek, a Guzmán odszedł z ekipy.

W rozgrywkach Clausura 2005, jako szkoleniowiec klubu Tecos UAG z miasta Guadalajara, zdobył pierwszy tytuł w karierze trenerskiej – wicemistrzostwo Meksyku i został wybrany najlepszym trenerem stanu Jalisco w plebiscycie radia Super Sport. Mimo sukcesów odszedł z ekipy po nieporozumieniach z zarządem i objął rywala zza miedzy, Club Atlas, z którym nie odniósł żadnego osiągnięcia. W 2006 roku został zakontraktowany przez klub Querétaro FC, lecz zrezygnował kilka dni później, również z powodu różnicy poglądów z zarządem drużyny. W tym samym roku podpisał umowę z Club Santos Laguna z miasta Torreón, którego barwy reprezentował już jako piłkarz. Pod jego przywództwem drużyna została czołową w kraju – kilka razy awansował z nią do fazy play–off, brał udział w turniejach międzynarodowych, a w sezonie Clausura 2008 wywalczył z nią pierwsze w roli trenera mistrzostwo Meksyku. Dwukrotnie był nominowany do nagrody najlepszego szkoleniowca sezonu, a w 2008 roku został honorowym obywatelem stanu Coahuila.

Po trzech latach spędzonych w Santosie Laguna, Guzmán podpisał kontrakt z Tigres UANL z miasta Monterrey. W 2009 roku triumfował z nim w rozgrywkach SuperLigi, a po roku odszedł ze stanowiska. W sezonie 2011/2012 bez sukcesów prowadził po raz drugi Tiburones Rojos de Veracruz, wówczas występującego już drugiej lidze, zaś w sierpniu 2012 zastąpił Daniela Bartolottę na stanowisku szkoleniowca ekipy Puebla FC. Z pracy w tej ekipie zrezygnował po zaledwie dwóch miesiącach. Pod koniec stycznia 2013 objął funkcję szkoleniowca klubu Atlante FC z miasta Cancún, którego barwy reprezentował dwadzieścia lat wcześniej jako piłkarz, kiedy drużyna ta miała jeszcze siedzibę w stołecznym mieście Meksyk. Pracował tam jednak tylko przez trzy miesiące; w trzynastu ligowych meczach poniósł aż dziewięć porażek, lecz równocześnie dotarł do finału krajowego pucharu – Copa MX, w którym jego podopieczni przegrali z Cruz Azul dopiero po rzutach karnych. Mimo to w maju został zwolniony ze stanowiska. We wrześniu 2014 został następcą Césara Faríasa w ekipie Club Tijuana.

Bibliografia

• Oficjalna strona. traviesoguzman.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-18)]. (ang. • hiszp.)
• Daniel Guzmán (ur. 1965) w bazie National Football Teams (ang.)
• Daniel Guzmán, [w:] baza Transfermarkt (trenerzy) [dostęp 2020-12-01] .