Dassault Falcon 8X
Dassault Falcon 8X – francuski samolot dyspozycyjny dalekiego zasięgu, określany również angielskojęzycznym terminem business jet, wytwórni Dassault Aviation.
.jpg)
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ |
Business jet |
| Konstrukcja |
metalowa |
| Załoga |
3 |
| Historia | |
| Data oblotu |
6 lutego 2015 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
3 x Silnik turbowentylatorowy Pratt & Whitney Canada PW307-D |
| Ciąg |
29,9 kN każdy |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
26,29 m |
| Długość |
24,46 m |
| Wysokość |
7,94 m |
| Powierzchnia nośna |
70,7 m² |
| Masa | |
| Startowa |
33 113 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
956 km/h |
| Prędkość przelotowa |
850 km/h |
| Pułap |
15 500 m |
| Zasięg |
11 945 km |
| Dane operacyjne | |
| Liczba miejsc | |
| 19 | |
Historia edytuj
.jpg)
Projekt nowego dyspozycyjnego samolotu francuskiej wytwórni został ujawniony publicznie po raz pierwszy podczas konferencji European Business Aviation Association w maju 2014 roku w Genewie[1]. Maszyna jest rozwinięciem wcześniejszej konstrukcji, samolotu Dassault Falcon 7X. 8X ma jednak dłuższą kabinę pasażerską (o ponad metr więcej niż 7X), a dzięki nowej konstrukcji skrzydeł i silników Pratt & Whitney Canada PW307-D ma być również o 35% bardziej ekonomiczny w zużyciu paliwa niż analogiczne konstrukcje konkurencyjnych wytwórni[2]. W czerwcu 2014 roku do hali montażowej trafiły ukończone skrzydła i kadłub samolotu, a w lipcu 2014 roku ukończono montaż latającego prototypu. W listopadzie tego samego roku zakończono próby instalacji pokładowych. W grudniu 2014 roku po raz pierwszy uruchomiono silniki samolotu. 17 grudnia 2014 roku w Bordeaux-Mérignac odbyła się ceremonia roll out ukończonego prototypu. Francuska wytwórnie oferuje ponad 30 standardów wyposażenia kabiny, oprócz tego zamawiający ma oczywiście prawo do własnej aranżacji kabiny pasażerskiej[3].
6 lutego 2015 roku prototyp o rejestracji F-WWQA, za sterami którego usiedli Eric Gérard i Hervé Laverne, wzbił się do swojego pierwszego lotu. Podczas lotu osiągnięto wysokość 12 000 metrów oraz prędkość Ma=0,8. Próby tego i kolejnych dwóch prototypów objęły w sumie ponad 500 godzin lotu[4]. W marcu 2016 roku trzeci prototyp wziął udział w badaniach funkcjonowania awioniki, układów elektrycznych, hydraulicznych i cyfrowych systemów kontroli lotu w warunkach arktycznych jakie odbyły się w Kanadzie. Próby realizowano zarówno w powietrzu, jak i na ziemi[5].
W czerwcu 2016 roku samolot otrzymał certyfikat typu wydany przez Agencję Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego i amerykańską Federal Aviation Administration. 5 października 2016 roku w macierzystych zakładach Dassault w Bordeaux-Mérignac odbyła się uroczystość przekazania seryjnego samolotu o numerze fabrycznym 405 i znakach rejestracyjnych SX-CGR pierwszemu z użytkowników. Została nim czarterowa linia, specjalizująca się w wynajmowaniu maszyn dyspozycyjnych Amjet Executive[6][7]. W 2017 roku francuski samolot otrzymał zezwolenie na wykonywanie operacji lotniczych z lotniska Londyn-City. Lotnisko to, z uwagi na swoje położenie i specyficzne wymagania dotyczące startów i lądowań, nie jest dostępne dla wielu typów maszyn pasażerskich. Dzięki zezwoleniu jakie otrzymał 8X, wszystkie produkowane w tym okresie samoloty dyspozycyjne wytwórni Dassault Falcon mogą startować i lądować w Londyn-City[8].
Przypisy edytuj
- ↑ Nowe, większe Dassault Falcon, „Lotnictwo”, nr 5 (2014), s. 14, ISSN 1732-5323
- ↑ Dassault Falcon 8X, „Lotnictwo”, nr 7 (2014), s. 16, ISSN 1732-5323
- ↑ Rollout Dassault Falcon 8X, „Lotnictwo”, nr 2 (2015), s. 12, ISSN 1732-5323
- ↑ Dassault Falcon 8X oblatany, „Lotnictwo”, nr 3 (2015), s. 16, ISSN 1732-5323
- ↑ Finał prób certyfikacyjnych Falcona 8X coraz bliżej, „Lotnictwo”, nr 5 (2016), s. 12, ISSN 1732-5323
- ↑ Pierwszy seryjny Falcon 8X dostarczony, „Lotnictwo”, nr 12 (2016), s. 11, ISSN 1732-5323
- ↑ Pierwszy Dassault Falcon 8X przekazany użytkownikowi, „Lotnictwo Aviation International”, nr 11 (2016), s. 24, ISSN 2450-1298
- ↑ Dassault Falcon 8X w London City, „Lotnictwo Aviation International”, nr 6 (2017), s. 17, ISSN 2450-1298