Demografia Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców

Demografia Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców – statystyki demograficzne Królestwa SHS pochodzą głównie ze spisu powszechnego przeprowadzonego 31 stycznia 1921 r. Podstawowym kryterium narodowości był język, którym posługiwali się mieszkańcy. Podział narodowościowy nie uwzględniał Czarnogórców, Macedończyków i Muzułmanów (obecnie tzw. Boszniaków), którzy byli traktowani jako Serbowie i Chorwaci. Nie wyodrębniono również Serbów od Chorwatów[1].

Dane szacunkowe edytuj

 
Struktura etniczna byłych terytoriów Austro-Węgier w 1918 r.
Szacunkowa struktura etniczna w 1918 r. wg chorwackiego historyka – Ivo Banaca[2]
Narodowość Wartość nominalna Wartość procentowa
Serbowie 4,7 mln 38,8%
Chorwaci 2,856 mln 23,7%
Słoweńcy 1,024 mln 8,5%
Bośniaccy Muzułmanie 727 tys. 6%
Macedończycy lub Bułgarzy 585 tys. 4,9%
pozostali Słowianie 174 tys. 1,5%
Niemcy 513 tys. 4,3%
Węgrzy 472 tys. 4%
Albańczycy 441 tys. 3,7%
Rumuni, Wołosi 229 tys. 1,9%
Turcy 168 tys. 1,4%
Żydzi 64 tys. 0,5%
Włosi 12 tys. 0,1%
pozostali 80 tys. 0,7%
Razem 12 mln 100%
Szacunkowa liczebność Chorwatów i Serbów w 1921 r. wg czarnogórskiego historyka – Đorđe Borozana[1]
Narodowość Wartość nominalna
Serbowie 4,791 mln
Chorwaci 3,427 mln

Dane ze spisu powszechnego przeprowadzonego 31 stycznia 1921 r. edytuj

Liczba ludności[3]
Serbia Czarnogóra Bośnia i

Hercegowina

Dalmacja Chorwacja, Slawonia,

Međimurje, wyspa Krk

Słowenia

i Prekmurje

Banat, Baczka,

Baranja

Razem
4 133 478 199 227 1 890 440 620 432 2 739 888 1 054 919 1 346 527 11 984 911
Wyznanie[3]
Serbia Czarnogóra Bośnia i

Hercegowina

Dalmacja Chorwacja, Slawonia,

Međimurje, wyspa Krk

Słowenia

i Prekmurje

Banat, Baczka,

Baranja

Razem
Prawosławne 3 351 574 8 319 829 360 106 132 658 769 6 611 478 112 5 593 057
Rzymskokatolickie 37 720 8 319 444 309 513 268 1 992 519 1 018 771 693 751 4 708 657
Muzułmańskie 728 476 23 300 588 173 478 2 537 649 1 658 1 343 271
Ewangelickie 2 749 55 6 627 64 37 990 27 282 144 750 229 517
Mojżeszowe 11 814 20 12 031 314 20 562 936 19 069 64 746
Greckokatolickie 1 025 32 9 308 37 16 226 513 13 179 40 338
Inne 21 1 538 128 1 096 17 143 1 944
Nieokreślone 99 1 94 11 189 122 865 1 381
Narodowość (według języka ojczystego)[3]
Serbia Czarnogóra Bośnia i

Hercegowina

Dalmacja Chorwacja, Slawonia,

Međimurje, wyspa Krk

Słowenia

i Prekmurje

Banat, Baczka,

Baranja

Razem
Serbowie i Chorwaci 3 339 369 181 989 1 826 657 611 323 2 437 858 11 898 502 415 8 911 509
Słoweńcy 3 625 55 4 682 1 048 23 260 980 222 7 105 1 019 997
Niemcy 5 969 33 16 471 1 068 124 156 41 514 316 579 505 790
Węgrzy 2 532 17 2 577 68 71 928 14 429 316 579 467 658
Arnauci[a] 420 473 16 838 626 204 652 103 761 439 657
Rumuni, Arumuni[b] 159 549 6 1 334 77 541 31 69 530 231 068
Turcy 149 210 108 231 43 300 237 193 150 322
Czechosłowacy[c] 2 801 40 6 377 363 54 344 2 941 48 666 115 532
Rusini[d] 35 3 8 146 0 6 349 35 11 047 25 615
Rosjanie 4 176 54 2 636 712 5 923 1 630 5 437 20 568
Polacy 286 3 10 705 71 3 077 338 284 14 764
Włosi 503 39 1 762 4 706 4 659 701 183 12 553
Francuzi 717 3 39 15 200 125 183 1 163
Anglicy 231 1 14 35 114 38 20 453
Inni 44 002 38 8 183 699 6527 677 8 136 68 262

Zobacz też edytuj

Uwagi edytuj

  1. Tureckie określenie Albańczyków[4].
  2. Arumuni, jako rumuńskojęzyczna grupa etniczna, zlokalizowana na terytorium jugosłowiańskim[4].
  3. Czesi i Słowacy[4].
  4. Głównie Ukraińcy i Białorusini[4].

Przypisy edytuj

  1. a b Morawski 2016 ↓, s. 37.
  2. Czerwiński 2020 ↓, s. 470.
  3. a b c Definitivni rezultati popisa stanovništva..., 1932, s. 2–3.
  4. a b c d Morawski 2016 ↓, s. 38.

Bibliografia edytuj