Diagram Posselta
Diagram Posselta – diagram obrazujący drogę punktu siecznego w trakcie granicznych ruchów żuchwy[1].
Na diagramie Posselta oznacza się charakterystyczne punkty (w nawiasie podano litery zastosowane na schematach obok i poniżej):
- teoretyczny środkowy punkt głowy żuchwy w stawie (S),
- zwarcie centryczne
- maksymalne zaguzkowanie zębów bocznych (M),
- dotylne zwarciowe położenie żuchwy (C),
- maksymalna protruzja (P),
- maksymalne odwiedzenie żuchwy przy czystym ruchu rotacyjnym w stawie (SSŻ) (R),
- maksymalne odwiedzenie żuchwy (O),
- nawykowy tor odwodzenia żuchwy
- pozycja spoczynkowa, podczas rozluźnienia mięśni żucia (X),
- maksymalna laterotruzja (L).
- Diagram Posselta w trzech płaszczyznach
-
-
-
Przypisy edytuj
- ↑ Aneta Wieczorek, Jolanta Loster, Stanisław Majewski, Assessment of suitability of orthopantomographs in dental diagnostics of temporomandibular joints, „Journal of Stomatology (Czasopismo Stomatologiczne)”, 65 (6), 2012, s. 845–854, DOI: 10.5604/00114553.1016752, ISSN 0011-4553 [dostęp 2023-01-23].
Bibliografia edytuj
- Stanisław Majewski: Gnatofizjologia stomatologiczna : normy okluzji i funkcje układu stomatognatycznego. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, cop. 2007. ISBN 978-83-200-3639-8. OCLC 749742083.
