Distinguishing
Distinguishing (ang.) – różnicowanie precedensu, polega na odmowie zastosowania w aktualnie rozpoznawanej sprawie wiążącego dla niej precedensu z powodu, iż fakty sprawy precedensowej różnią się istotnie od tych w sprawie obecnej. Zgodnie z zasadą stare decisis z distinguishing może skorzystać każdy sąd niezależnie od miejsca jakie zajmuje w hierarchii sądowej. Oznacza to, że różnicować precedens ustanowiony przez Sąd Najwyższy jest władny nawet sąd pierwszej instancji. Distinguishing może przybrać zarówno postać wyraźną jak i dorozumianą[1]. Istnieją też inne niż dysanalogia ujęcia istoty wyróżniania precedensu[2].
Jest to instytucja typowa dla prawa anglosaskiego. W prawie kontynentalnym jej odpowiednika można doszukiwać się w rozumowaniu a contrario[3].
Przypisy edytuj
- ↑ Maciej Koszowski, Anglosaska doktryna precedensu. Porównanie z polską praktyką orzeczniczą, Warszawa 2009, s. 93-106.
- ↑ Zob. Maciej Koszowski, Anglosaska doktryna precedensu: Porównanie z polską praktyką orzeczniczą, Warszawa 2009, s. 104-106.
- ↑ Maciej Koszowski, Anglosaska doktryna precedensu. Porównanie z polską praktyką orzeczniczą, Warszawa 2009, s. 121-123.
Bibliografia edytuj
- Maciej Koszowski: Anglosaska doktryna precedensu: Porównanie z polską praktyką orzeczniczą. Warszawa: Warszawska Firma Wydawnicza, 2009, s. 82. ISBN 978-83-61748-04-5.
