Dolina Huczawy
Dolina Huczawy lub Dolina Huczawy Bielskiej (niem. Rauschgrund, słow. Dolina Hučava, węg. Zúgó-forrás-völgy[1]) – dolina wcinająca się we wschodnie stoki słowackich Tatr Bielskich. Jest to stroma i płytko wcięta dolina w stokach Fajksowej Czuby i Kobylego Wierchu[2]. Jej południowo-zachodnie zbocza tworzy Neslowa Grań, północne skraj Koziego Grzbietu, Fajksowa Przełęcz i Fajksowa Czuba, północno-wschodnie Kobyla Przełęcz i Kobyli Wierch. Od południowego wschodu dolina ma wylot przy Zbójnickim Chodniku, w odległości około 50 m na wschód od Huczawy[3].
Dolinę porasta las, który w wielu miejscach jest w dobrym stanie. Na zboczach Kobylego Wierchu i Fajksowej Czuby są w nim jodły o imponujących rozmiarach, sporo jest także modrzewi i jaworów. Największa jodła Kaltsteina już obumarła. Na zboczach Neslowej grani natomiast las jest w kiepskim stanie. W lesie znajdują się wapienne skały, najwyższe z nich to Skały Kaltsteina. Najniższa część doliny jest szeroka i mało stroma, środkowa wąska i stroma o dnie zawalonym kłodami drzew. Powyżej około 1250 m dolina jest już płytko wcięta, ale znów staje się szeroka[3]. Dnem doliny spływa potok Huczawa (Hučavá) uchodzący do Bielskiego Potoku[4].
Sama dolina jest turystycznie niedostępna, ale jej wylotem prowadzi szlak turystyczny zwany Zbójnickim Chodnikiem. W wylocie doliny znajduje się wywierzysko Huczawa, z którego przesyłana jest rurami woda do Tatrzańskiej Kotliny, a ok. 300 m dalej jest rozdroże szlaków turystycznych – Rozdroże przy Huczawie (Rázcestie Šumivý prameň). Na wysokości 937 m na orograficznie lewym zboczu doliny znajduje się przy zamkniętym odcinku Magistrali Tatrzańskiej niewielka Jaskinia nad Huczawą (Hučavá diera)[5]. Dawniej w Dolinie Huczawy Bielskiej był szałas, którego przejściowo używano podczas pędzenia bydła na wypas do Doliny Przednich Koperszadów. Zatrzymywano się tutaj na popas[2].
Szlaki turystyczne edytuj
– niebieski (Zbójnicki Chodnik) od Tatrzańskiej Kotliny przez Rozdroże przy Huczawie do Kieżmarskich Żłobów.
- Czas przejścia od Tatrzańskiej Kotliny do rozdroża przy Huczawie: 45 min, z powrotem 35 min.
- Czas przejścia od Huczawy do Kieżmarskich Żłobów: 1 h, z powrotem 1 h.
– zielony od Tatrzańskiej Kotliny do rozdroża przy Huczawie (jak szlak niebieski), potem skręca do Schroniska pod Szarotką. Czas przejścia całej trasy do schroniska: 2.30 h, ↓ 1.50 h[4].
Przypisy edytuj
- ↑ Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. Tatry Bielskie [online] [dostęp 2020-02-10].
- ↑ a b Witold Henryk Paryski, Zofia Radwańska-Paryska, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ a b Władysław Cywiński, Tatry Bielskie, część wschodnia. Przewodnik szczegółowy, tom 5, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1997, ISBN 83-7104-011-3.
- ↑ a b Tatry Wysokie i Tatry Bielskie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000, Warszawa: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2006, ISBN 83-87873-26-8.
- ↑ Józef Nyka, Tatry słowackie. Przewodnik, wyd. 2, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 1998, ISBN 83-901580-8-6.