Dominique Mamberti

francuski duchowny rzymskokatolicki

Dominique François Joseph Mamberti (ur. 7 marca 1952 w Marrakeszu) – francuski duchowny rzymskokatolicki, doktor obojga praw, dyplomata watykański, arcybiskup, nuncjusz apostolski w Sudanie w latach 2002–2006 – jednocześnie delegat apostolski w: Somalii w latach 2002–2004; Erytrei w latach 2004–2006, sekretarz ds. relacji z państwami w Sekretariacie Stanu Stolicy Apostolskiej w latach 2006–2014, prefekt Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej od 2014, kardynał diakon od 2015, od 2024 kardynał protodiakon Kolegium Kardynalskiego.

Dominique Mamberti
Dominique François Joseph Mamberti
Kardynał protodiakon
Ilustracja
Dominique Mamberti (2010) w stroju arcybiskupim
Herb duchownego Eritis mihi testes
Będziecie moimi świadkami
Kraj działania

Sudan,
Somalia,
Erytrea,
Watykan

Data i miejsce urodzenia

7 marca 1952
Marrakesz

Prefekt Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej
Okres sprawowania

od 2014

Sekretarz ds. relacji z państwami w Sekretariacie Stanu Stolicy Apostolskiej
Okres sprawowania

2006–2014

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

20 września 1981

Nominacja biskupia

18 maja 2002

Sakra biskupia

3 lipca 2002

Kreacja kardynalska

14 lutego 2015
Franciszek

Kościół tytularny

Ducha Świętego in Sassia

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

3 lipca 2002

Miejscowość

Watykan

Miejsce

bazylika św. Piotra

Konsekrator

Angelo Sodano

Współkonsekratorzy

Robert Sarah
André Lacrampe

Życiorys

edytuj

Studiował nauki polityczne i prawo cywilne. 20 września 1981 wyświęcony na kapłana diecezji Ajaccio na Korsyce. W 1982 rozpoczął przygotowanie do służby dyplomatycznej na Papieskiej Akademii Kościelnej. Od 1986 w służbie dyplomatycznej Stolicy Apostolskiej; był jej przedstawicielem w Algierii, Chile, Libanie oraz przy ONZ.

18 maja 2002 papież Jan Paweł II mianował go nuncjuszem apostolskim w Sudanie oraz arcybiskupem tytularnym Sagony[1]. 3 lipca 2002 otrzymał sakrę biskupią z rąk kardynała Angelo Sodano. W latach 2002–2006 pełnił funkcję nuncjusza apostolskiego w Sudanie, Erytrei oraz delegata apostolskiego w Somalii.

W latach 2006–2014 pełnił funkcję sekretarza ds. relacji z państwami w Sekretariacie Stanu Stolicy Apostolskiej[2]. 8 listopada 2014 papież Franciszek mianował go prefektem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej[3]. 4 stycznia 2015 kreowany kardynałem diakonem przez papieża Franciszka. Insygnia nowej godności odebrał 14 lutego[4]. Od 28 października 2024 roku, po śmierci Renata Raffaelego Martina, został protodiakonem Kolegium Kardynalskiego[5]. W tym charakterze, 8 maja 2025 ogłosił światu wybór na papieża Roberta Prevosta, który przybrał imię Leona XIV[6].

Przypisy

edytuj
  1. NOMINA DEL NUNZIO APOSTOLICO IN SUDAN E DELEGATO APOSTOLICO IN SOMALIA. press.vatican.va. [dostęp 2002-05-18]. (wł.).
  2. NOMINA DEL SEGRETARIO PER I RAPPORTI CON GLI STATI DELLA SEGRETERIA DI STATO. press.vatican.va. [dostęp 2006-09-15]. (wł.).
  3. Nomina del Prefetto del Supremo Tribunale della Segnatura Apostolica. press.vatican.va. [dostęp 2014-11-08]. (wł.).
  4. Nowi kardynałowie (Annuncio di Concistoro per la creazione di nuovi Cardinali, 04.01.2015). [dostęp 2015-01-04]. (wł.).
  5. Cardinal Martino, former Vatican envoy to U.N. dies at 91. Catholic Review. [dostęp 2024-10-28]. (ang.).
  6. A New Era Begins: The Election of Pope Leone XIV [online], www.ilmessaggero.it, 8 maja 2025 [dostęp 2025-05-08] (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj