Doreen Micallef (ur. 31 maja 1949 we Florianie, zm. 1 grudnia 2001 w Vallettcie) – maltańska poetka, pisarka i dramatopisarka. Członkini Moviment Qawmien Letterarju, ważnego nurtu intelektualnego lat 60. XX wieku na Malcie, promującego twórczość w języku maltańskim. Jej imieniem nazwany został konkurs dla twórców poezji w języku maltańskim – Konkors Nazzjonali tal-Poeżija Doreen Micallef.

Doreen Micallef
Data i miejsce urodzenia

31 maja 1949
Floriana

Data i miejsce śmierci

1 grudnia 2001
Valletta

Narodowość

maltańska

Dziedzina sztuki

literatura

Życiorys

edytuj
 
Dom w którym mieszkała Doreen Micallef, Valletta

Doreen Micallef urodziła się 31 maja 1949 r. we Florianie. Była córką Geralda Micallef i Giorginy Micallef z domu Borg. W rodzinnym mieście uczęszczała do szkoły podstawowej i średniej. Studiowała filozofię i literaturę na Uniwersytecie Maltańskim. Specjalizowała się w literaturze maltańskiej i angielskiej, uzyskała tytuł magistra literatury, dyplom w zakresie stosunków międzyludzkich i dyplom z teorii politycznej[1][2][3].

Micallef jako jedna z niewielu kobiet pisarek była związana z nurtem intelektualnym lat 60. XX w. na Malcie, Moviment Qawmien Letterarju, który promował rodzimą kulturę i twórczość w języku maltańskim[4][5]. Trzykrotnie otrzymała nagrodę ir-Rediffusion Golden Star (1969, 1971, 1972), a także il-Phoenician Cultural Award w 1984 r.[1][3]

Opublikowała trzy zbiory wierszy: Fit-Triq tal-Empirew (1975), De Profundis (1979) i Kyrie (1980). Utwory Micallef umieszczone zostały także w antologiach: Linji Ġodda (1973) i Ilħna Mkissra (1992)[1][3]. Jej wiersze wywodzą się ze złożonej osobowości niosącej rozdzierający ból, głównie ze względu na fakt, że urodziła się z upośledzeniem fizycznym, które znacznie warunkowało jej życie. Ból, który towarzyszył jej przez całe życie, ukazywała w swoich wierszach, jako jej metaforyczna, wewnętrzna podróż przez otchłań, piekło, czyściec i niebo mając jednak nadzieję na odrodzenie[6].

Wiele z jej wierszy skierowana jest do Boga, albo do abstrakcyjnej postaci męskiej. Czasami Bóg i jej wyobrażony kochanek łączą się w jedno. Szukała człowieka w Bogu, a Boga w człowieku. Jej postawa wobec Boga nie była łatwa, wyrażała zarówno miłość, jak i gniew. W utworach słowa uwielbienia i przyciągania łatwo zmieniają się w uczucia diametralnie odmienne, upatrując w Bogu tego, który pozwala, a może nawet powoduje ból[6].

Chaos i samotność jest siłą napędową jej poezji. Pozornie może brakować uformowanego porządku i znaczenia, ale istnieje ruch. Micallef reprezentowała styl pisania, który nie był narzędziem praktycznej komunikacji. W sekwencji zdań jej utworów nie ma spójności gramatycznej. Zdania kończą się nagle, interpunkcja zanika. Co więcej, słowa są rozmieszczone na stronie w taki sposób, aby wizualnie sugerować coś, co stale zmienia się, nigdy nie przybierając ostatecznej formy. Jest to chaos odzwierciedlający wewnętrzny stan Micallef. Jej styl charakteryzują powtórzenia i paralelizm słów. Powtarzała ten sam rzeczownik poprzedzony różnymi przyimkami, tworząc werbalną muzykalność i rytm, ale także wzmacniała aurę tajemniczości i dwuznaczności[1][6].

Upamiętnienie

edytuj

Obecnie w domu Doreen Micallef mieści się Akademia Malty. Jeden z pokoi poświęcony jest poetce. Znajduje się w nim maszyna do pisania Micallef, korespondencja i rękopisy. Minister George Pullicino przekazał klucze do nowej siedziby Akademii Louisowi Galea w dniu 24 września 2005 r.[3]

W 2019 r. Kunsill Nazzjonali tal-Ktieb ustanowił krajową nagrodę, dla poetów tworzących w języku maltańskim, nazwaną imieniem Doreen Micallef – Konkors Nazzjonali tal-Poeżija Doreen Micallef[6][7].

Wybrane dzieła

edytuj
  • Wiċċ imb Wiċċ u Drammi Oħra (1972)
  • Fit-Triq tal-Empirew (1975)
  • De Profundis (1979)
  • Kyrie (1980)
  • uIl-Leġġenda tal-Lejl (1984)

Przypisy

edytuj
  1. a b c d Claire Zerafa: Doreen Micallef. L-Akkademja tal-Malti. [dostęp 2020-04-13]. (malt.).
  2. Doreen Micallef. The Voice of the Maltese No. 219. s. 18. [dostęp 2020-04-13]. (malt.).
  3. a b c d Il-President George Abela Jżur Is-Sede Ġdida Tal-Akkademja Tal-Malti, Dar Doreen Micallef. Government of Malta. [dostęp 2020-04-13]. (malt.).
  4. Jesmond Sharples: The first women writers in ‘Lehen il-Malti’. Malta Today. [dostęp 2020-04-13]. (ang.).
  5. Stqarrija Mill-Uffiċċju Tal-President: ‘Huwa D-Dmir Tagħna Li Nżommu L-Lingwa Maltija Ħajja U Vibranti’. Government of Malta. [dostęp 2020-04-13]. (malt.).
  6. a b c d Rowna Baldacchino: Poet of lost faith and intimacy: remembering Doreen Micallef. Times of Malta. [dostęp 2020-04-13]. (ang.).
  7. Konkors Nazzjonali tal-Poeżija Doreen Micallef. Kunsill Nazzjonali tal-Ktieb. [dostęp 2020-04-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-15)]. (malt.).