Dorieus z Rodos (gr. Δωριεύς) – starożytny grecki atleta pochodzący z wyspy Rodos, olimpijczyk.

Należał do rodu słynnych sportowców, olimpionikami byli jego ojciec Diagoras, bracia Damagetos i Akusilaos oraz synowie jego siostry Ferenike, Eukles i Pejsidoros[1][2]. Odniósł zwycięstwo w pankrationie na trzech olimpiadach z rzędu, w 432, 428 i 424 roku p.n.e.[2] Szczycił się ponadto ośmioma zwycięstwami na igrzyskach istmijskich, siedmioma na igrzyskach nemejskich i przypuszczalnie czterema na igrzyskach pytyjskich, w tym jednym uzyskanym walkowerem[1].

Podczas wojny peloponeskiej walczył przeciwko Atenom. Wzięty przez Ateńczyków do niewoli, został jednak w uznaniu zasług sportowych puszczony wolno[1]. Gdy Rodos zmieniło sojusze i przeszło do obozu zwolenników Aten, został pochwycony przez Spartan i stracony[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d Mark Golden: Sport in the Ancient World from A to Z. London: Routledge, 2004, s. 51. ISBN 0-415-24881-7.
  2. a b Jerzy Łanowski: Święte igrzyska olimpijskie. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2000, s. 97. ISBN 83-7177-011-1.