Dramat epicki – odmiana dramatu wywodząca się z dramatu ekspresjonistycznego, której twórcą był Bertolt Brecht[1]. Jego utwory (Matka Courage i jej dzieci, Kaukaskie kredowe koło) składają się z szeregu luźno powiązanych scen, które jako całość mają stanowić ilustrację pewnego procesu społecznego. Ich wyraźnie moralizatorski charakter podkreślały częste zwroty do publiczności, pieśni komentujące akcję z punktu widzenia określonych poglądów społecznych i politycznych czy niektóre dialogi, których celem było komentowanie przedstawianych wydarzeń. Dramat epicki jest nawiązaniem do teatru ludowego.

Przypisy

edytuj
  1. Bertold Brecht, Małe organon dla teatru, Adolf Sowiński (tłum.), „Pamiętnik Teatralny”, z. 1, 1955, s. 39-62.