Dwór w Rzerzęczycach

zniszczony budynek

Dwór w Rzerzęczycachdwór, który znajdował się w Rzerzęczycach w powiecie częstochowskim. Dwór spłonął w 1996 roku, zachował się jedynie park z przełomu XIX/XX wieku.

Dwór w Rzerzęczycach
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Rzerzęczyce

Typ budynku

dwór

Kondygnacje

1

Zniszczono

12 lutego 1996

Kolejni właściciele

Julian Łuczycki,
Ropelewscy,
Czermińscy,
Leźniccy

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się ikonka pałacu z opisem „Dawna lokalizacja dworu”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, u góry nieco na prawo znajduje się ikonka pałacu z opisem „Dawna lokalizacja dworu”
Położenie na mapie powiatu częstochowskiego
Mapa konturowa powiatu częstochowskiego, blisko centrum u góry znajduje się ikonka pałacu z opisem „Dawna lokalizacja dworu”
Położenie na mapie gminy Kłomnice
Mapa konturowa gminy Kłomnice, blisko centrum po lewej na dole znajduje się ikonka pałacu z opisem „Dawna lokalizacja dworu”
Ziemia50°53′19,84″N 19°20′01,96″E/50,888844 19,333878

Historia

edytuj

Majątek prawdopodobnie został zakupiony przez Adama Michalskiego dla Reszków w latach 90. XIX wieku, jednakże nie znalazłszy uznania, został odsprzedany. Pod koniec XIX wieku folwark należał do rodziny Łuczyckich. W 1908 roku majątek z drewnianym dworem kupiła od Juliana Łuczyckiego rodzina Ropelewskich. W latach 1920–1932 mieszkała tu rodzina Czermińskich. Następnie do końca II wojny światowej właścicielami dworu była rodzina Leźnickich herbu Nałęcz.

Władze komunistyczne znacjonalizowały majątek i z czasem zasiedliły lokatorami. Od 1954 roku zaczęła urzędować w nim powstała właśnie Gromadzka Rada Narodowa. W 1958 roku umieszczono w budynku przedszkole, które funkcjonowało tu do lutego 1993 roku, kiedy przeniesiono je do innej siedziby. Budynek dworu opustoszał i popadł w ruinę. Na fundamentach i podmurówce osadzona była drewniana konstrukcja (w większości sumikowo-łątkowa). W niektórych miejscach belki zaczęły się wyginać, a podwaliny zsuwać z podmurówki. Niejasna sytuacja własnościowa również nie sprzyjała zabytkowi. 12 lutego 1996 roku opuszczony budynek spłonął.

W miejscu dworu pozostała zarastająca na dziko polana w parku, pozostałość po zabudowaniach i zarysy alei dojazdowej. Część terenu parku zagospodarował klub sportowy i OSP.

Bibliografia

edytuj