Działo samobieżne Eva

Działo samobieżne Evasłowacki prototyp samobieżnego działa na platformie kołowej. Opracowane przez Konštrukta Defence, zademonstrowane na IDET 2015.

Eva
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Słowacja

Producent

ZTS Špecial (planowane)

Typ pojazdu

Działo samobieżne

Trakcja

kołowa

Załoga

3

Historia
Prototypy

2015

Dane techniczne
Długość

11,2 m

Szerokość

2,55 m

Wysokość

3,3 m w położeniu marszowym/2,7 m do transportu lotniczego

Masa

20,2 ton

Osiągi
Prędkość

80/55/20 km/h (droga twarda/droga polna/bezdroża)

Zasięg pojazdu

700 km

Dane operacyjne

Działo powstało z zamontowania na podwoziu 6x6 produkcji Tatry armatohaubicy kalibru 155 mm i długości lufy 52 kalibrów, przejętej z aramtohaubicy Zuzana 2.

Dzięki zmniejszeniu podwozia (Zuzana miała podwozie 8x8), rezygnacji z wieży i innym modyfikacjom masę całkowitą ograniczono do 20,2 t, co pozwala na przewożenie działa na pokładzie samolotu Lockheed C-130 Hercules.

Działo wyposażone jest w system automatycznego ładowania, zawierający w dwóch zasobnikach 12 pocisków, ładunków miotających i spłonek. Po wystrzeleniu 12 pocisków załoga może załadować do automatu kolejne 12 zestawów, przewożonych w hermetycznych, lekko opancerzonych pojemnikach.

W normalnym trybie załoga prowadzi strzelanie z lekko opancerzonej kabiny (przejętej z systemu Morak). Działo ma rezerwowe stanowisko naprowadzania, umieszczone na zewnątrz. Celowniczy naprowadza wtedy działo za pomocą dżojstika.

Kąt ostrzału to po 40° na obie strony w azymucie, podniesienie lufy można zmieniać od -3,5° do +75°. Maksymalna donośność to 41 km.

Głównym sposobem strzelania jest ogień pośredni w którym nastawy są wypracowane przez system kierowania ogniem na podstawie informacji o celach spływających z dowództwa lub posterunków obserwatorów oraz własnych danych o położeniu działa. Dla określenia własnego położenia działo jest wyposażone w system nawigacji bezwładnościowej oraz topodowiązania.

Działo może strzelać pojedynczymi pociskami, może wystrzelić serię 12 pocisków w 3 minuty albo strzelać kilka pocisków z różnymi kątami podniesienia lufy, aby pociski osiągnęły cel jednocześnie (tryb MRSI).

Działo może prowadzić ogień bezpośredni, wykorzystując kamerę termowizyjną, kamerę dzienną i dalmierz laserowy, które są połączone w jeden blok, umieszczony po lewej stronie lufy. Zestaw ten pozwala na prowadzenie celnego ognia do celu o rozmiarach 2,3x2,3 m na odległość 1,5 km w każdych warunkach. Działo ma także klasyczny celownik mechaniczny.

W 2015 działo przechodziło próby zakładowe. Konštrukta Defence zadeklarowało, że seryjna produkcja może się rozpocząć w 2016.

Bibliografia

edytuj
  • Michal Zdobbinský. Nowe słowackie działo samobieżne. „Nowa technika Wojskowa”, s. 26-29. Magnum-X. ISSN 1230-1655.