Dziwisz z Romiszowic
Dziwisz z Romiszowic herbu Jelita (zm. po 1360) – cześnik sieradzki (1341 – 1354), protoplasta rodu Romiszewskich/Romiszowskich herbu Jelita
 Herb Jelita | |
| Rodzina |
Romiszewski (Romiszowski) herbu Jelita |
|---|---|
| Data śmierci |
po 1360 |
| Ojciec | |
| Żona |
córka Andrzeja z Koprzywnicy |
| Dzieci |
1. Dziwisz z Romiszowic |
Pisał się Dziwiszem z Romiszowic (Romiszewic), Mierzyna i Czerzyc (Czerczyna).
Syn Klemensa z Mierzyna, kasztelana i wojewody sieradzkiego.
Za czasów Dziwisza Romiszowice otrzymały immunitet gospodarczy i sądowy, wraz z prawem do lokacji na prawie niemieckim.
Poślubił córkę Andrzeja z Koprzywnicy, z którą miał synów:
- Jakusza z Romiszowic, cześnika sieradzkiego (1383–1390), kasztelana rozpierskiego (1398–1404)
- Dziwisza z Romiszowic, łowczego sieradzkiego (1372–1374), kasztelana spicymierskiego (1384–1409), ożenionego z Heleną, a później z Anną z Suchcic
- Jarosława z Mierzyna, stolnika i cześnika sieradzkiego (1394), ożenionego z Agnieszką
- Klemensa z Chodowa, sędziego sądeckiego (1378–1383), kasztelana kazimierskiego (1374–1406), ożenionego z Michną, a potem z Małgorzatą.
Bibliografia edytuj
- B. Paprocki, Herby rycerstwa polskiego, Kraków 1584 (1858), s. 202 (268, 939)
- S. Okolski, Orbis Polonus, T.I, Kraków 1641, s. 349
- J. Szymczak, Przejęcie Chojen, Mileszek, Bedonia przez Romiszewskich ze Stoku w 1511 r., Rocznik Łódzki, T. 44, Łódź 1997, s. 100, 108-112
- J. Szyszka, Osadnictwo opola rozpierskiego do połowy XIII wieku, Społeczeństwo Polski średniowiecznej, T. XI, Warszawa 2007, s. 40
- J. Szyszka, Ród Jelitów w ziemi sieradzkiej w średniowieczu, Wydział Historii UMK, Toruń 2004, s. 100-108
- Tomasz Święcki, Historyczne pamiątki znamienitych rodzin i osób dawnej Polski, T.II, Warszawa 1859, s.29
- Urzędnicy łęczyccy, sieradzcy i wieluńscy XIII - XV w., Wrocław 1985, s. 102
- S. Zajączkowski, S. Zajączkowski, Materiały do słownika geograficzno-historycznego dawnych ziem łęczyckiej i sieradzkiej do 1400 roku, T.I, Łódź 1966, s. 187