Ecjum uredinialne, zwane też ecjum wtórnym – szczególny rodzaj ecjum wytwarzany przez niektóre gatunki rdzowców (Pucciniales). Powstają w nim zarodniki pełniące równocześnie funkcje urediniospor, zwane ecjosporami uredinialnymi. Mogą infekować tego samego żywiciela u rdzy jednodomowych lub żywiciela z innej grupy systematycznej w przypadku rdzy dwudomowych. Rozwija się z nich grzybnia dikariotyczna[1].

Ecja uredinialne występują na przykład u gatunków zaliczanych do rodzaju Chrysomyxa. Jest to pasożyt dwudomowy. Na świerkach wytwarza typowe ecja zwane pierwotnymi. Infekują one bagno zwyczajne (Ledum palustre). Kiełkując na nim tworzą ecja uredinialne[2].

Przypisy edytuj

  1. Krystyna Brzezicka-Szymczyk, Grzyby rdzawnikowe (''Urediniales'') – pasożyty roślin, „Kosmos”, 41 (2/3), 1992, s. 223–233.
  2. Joanna Marcinkowska, Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii, Warszawa: PWRiL, 2012, ISBN 978-83-09-01048-7.