Ecolo
Ecolo (akronim od fr. Écologistes Confédérés pour l'organisation de luttes originales) – belgijska francuskojęzyczna partia polityczna działająca w Walonii, w Brukseli i we wspólnocie niemieckojęzycznej.
| ||
| ||
| Lider | Jean-Marc Nollet i Zakia Khattabi | |
| Data założenia | 1980 | |
| Adres siedziby | Namur | |
| Ideologia polityczna | zielona polityka | |
| Członkostwo międzynarodowe |
Europejska Partia Zielonych[1] | |
| Grupa w Parlamencie Europejskim |
Zieloni – Wolny Sojusz Europejski | |
| Barwy | zielony | |
| Strona internetowa | ||
Od powstania ugrupowaniem kierują kolegialne co najmniej dwie osoby jako współprzewodniczący[2]. Jej tzw. partią siostrzaną po stronie flamandzkiej są Zieloni (Groen). Ecolo należy do Europejskiej Partii Zielonych.
Partia została założona w marcu 1980. W wyborach w 1981 zdobyła dwa mandaty w Izbie Reprezentantów i trzy w Senacie. Najwyższe poparcie w wyborach krajowych uzyskała w 1999. Weszła wówczas w skład pierwszego rządu Guya Verhofstadta, jej liderka Isabelle Durant została wicepremierem oraz ministrem transportu. Ecolo opuściło rząd tuż przed wyborami w 2003, od tego czasu ponownie pozostaje w opozycji na szczeblu federalnym.
Wyniki wyborczeEdytuj
Wybory do Izby Reprezentantów[3]:
- 1981: 2,2% głosów, 2 mandaty
- 1985: 2,5% głosów, 5 mandatów
- 1987: 2,6% głosów, 3 mandaty
- 1991: 5,1% głosów, 10 mandatów
- 1995: 4,0% głosów, 6 mandatów
- 1999: 7,4% głosów, 11 mandatów
- 2003: 3,1% głosów, 4 mandaty
- 2007: 5,1% głosów, 8 mandatów
- 2010: 4,8% głosów, 8 mandatów[4]
- 2014: 3,3% głosów, 6 mandatów
- 2019: 6,1% głosów, 13 mandatów
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ Ecolo na stronie Europejskiej Partii Zielonych (ang.)
- ↑ Leaders of Belgium (ang.). terra.es.
- ↑ Parties and Elections in Europe: Belgium (ang.). parties-and-elections.eu.
- ↑ Verkiezingen 13 juni 2010 (niderl.). elections2010.belgium.be.