Edmund Gunsch (ur. 1941 w Sępólnie Krajeńskim, zm. 25 października 2013 w Berlinie) – polski i niemiecki malarz, grafik, rysownik i rzeźbiarz tworzący w Berlinie.

Edmund Gunsch
Data i miejsce urodzenia

1941
Sępólno Krajeńskie

Data i miejsce śmierci

25 października 2013
Berlin, Niemcy

Narodowość

polska/niemiecka

Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku

Dziedzina sztuki

malarstwo, grafika, rzeźba

Ważne dzieła

Wyspy szczęśliwe

Życiorys

edytuj

Wychował się w Stargardzie. Studiował malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku pod kierunkiem prof. Stanisława Teisseyre oraz prof. Jacka Żuławskiego. W 1981 zamieszkał w Berlinie, rok później wyjechał do Paryża, gdzie kontynuował naukę, w 1986 zamieszkał w Berlinie na stałe. Jego prace były prezentowane na wystawach w Polsce, Niemczech, Bułgarii, Francji, na Węgrzech i Litwie[1]. Zmarł w Berlinie, został pochowany na cmentarzu w Stargardzie[2].

Twórczość

edytuj

Edmund Gunsch był artystą wszechstronnym, poza malarstwem uprawiał grafikę, rysunek, kolaż i rzeźbę. Posługiwał się farbami olejnymi, akwarelą, akrylem, a nawet farbami i lakierami stosowanymi do malowania podwozi samochodowych. Najczęstszym motywem były: miasto, natura i pejzaże. Często malował bukiety kwiatów w wazonach, które przedstawiał w stylu impresjonizmu; bywało, że obrysowywał jej mocnym, ekspresjonistycznym konturem nadając mu cechy witrażu. Rysunki tworzył przy pomocy tuszu, kredki, pędzla, czasami ołówka lub długopisu. Tworząc grafiki posługiwał się techniką mieszaną, przedstawiały surrealistyczne kompozycje. Kolaże tworzył z rysunków otoczonych geometrycznymi formami, które pokrywał zalakierowaną folią. Rzeźby Edmunda Gunscha powstawały poprzez łączenie drewna ze szkłem, rzadziej z metalami szlachetnymi, często ich elementem były zapalone świece[3].

Przypisy

edytuj