Edmund Leszczyc-Sumiński
Edmund Leszczyc-Sumiński (ur. 6 grudnia 1922, zm. 26 maja 1999 w Warszawie) – polski lekkoatleta specjalizujący się w rzucie oszczepem.
| Data urodzenia | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data śmierci | ||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Dwukrotny brązowy medalista mistrzostw Polski (1949 i 1951). W 1950 dwa razy bronił barw narodowych w meczach międzypaństwowych - przeciwko Węgrom (16 lipca w Warszawie) i Bułgarii (17 września w Sofii). Reprezentant AZS-u Poznań (1949-1952) i AZS-u Warszawa (od 1953). Rekord życiowy: 57,20 m. (21 października 1951, Warszawa).
Po zakończeniu kariery pracował jako trener i sędzia PZLA. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera AII-13-19)[1].
Progresja wyników edytuj
| Rok | 1949 | 1950 | 1951 | 1952 | 1953 |
| Odległość (m) | 56,57 | 57,15 | 57,20 | 54,69 | 53,89 |
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Jerzy Szymonek, Janusz Rozum: Osiągnięcia Polskiej Lekkiej Atletyki w 40-leciu PRL. Rzut oszczepem mężczyzn.. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984.
- Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia Finałów Lekkoatletycznych Mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin - Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008. ISBN 978-83-61233-20-6.