Edmund Maj

Edmund Maj (ur. 1921 w Poznaniu, zm. 2002 tamże) – polski robotnik, pracownik umysłowy, działacz społeczny i sportowy.

Życiorys

Przed 1939 pracował w Poznaniu, w jednej z fabryk mydła. Podjął naukę zawodu ekspedienta, którą przerwała napaść Niemców na Polskę w 1939. Wywieziono go wraz z rodziną na roboty przymusowe do Rzeszy w okolice Hamburga. Pracował tam jako pomocnik ogrodnika. Po zakończeniu II wojny światowej powrócił do Poznania i w 1946 zatrudnił się w Miejskim Przedsiębiorstwie Komunikacyjnym jako konduktor. Od 1950 przeszedł do działu świadczeń socjalnych MPK Poznań. Od 1951 kierował sekcją socjalną, a od 1966 całym tym działem. Ukończył liceum ogólnokształcące dla pracujących. W 1982 przeszedł na emeryturę. Był pasjonatem transportu miejskiego i gromadził materiały w tym zakresie.

Był działaczem społecznym i sportowym. Pełnił różne funkcje w Klubie Sportowym Surma. Organizował zawody, imprezy sportowe i turnieje. W latach 1983–1990 (na emeryturze) był w tym klubie zatrudniony na ½ etatu jako konserwator urządzeń sportowych.

Odznaczenia

Odznaczono go m.in.:

• Złotym Krzyżem Zasługi,
• Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1981),
• Honorową Odznaką Miasta Poznania,
• Złotą Odznaką Związkową,
• Złotą Odznaką Federacji Sportowej "Ogniwo",
• Odznaką Zasłużonego Pracownika Gospodarki Komunalnej,
• tytułem Zasłużonego Pracownika MPK Poznań.