Edmund Przegaliński
Edmund Konrad Przegaliński (ur. 26 listopada 1937 w Biłgoraju) – polski neuropsychofarmakolog, profesor nauk medycznych, członek Polskiej Akademii Nauk i Polskiej Akademii Umiejętności, w latach 1993–2007 dyrektor Instytutu Farmakologii PAN.
| |
| Imię i nazwisko urodzenia |
Edmund Konrad Przegaliński |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
26 listopada 1937 |
| Zawód, zajęcie |
farmakolog |
| Tytuł naukowy |
profesor |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys
edytujUrodził się w 1937 roku w Biłgoraju[1].
Ukończył studia na Akademii Medycznej w Lublinie w 1961 roku. Stopień doktora nauk medycznych uzyskał w 1968 po obronie pracy Własności farmakologiczne nowych pochodnych hydantoiny i thiohydantoiny, a habilitował się w 1975 roku na podstawie oceny dorobku naukowego i rozprawy Rola 5-hydroksytryptaminy w zachowaniu się progu drgawkowego oraz w działaniu leków przeciwdrgawkowych[2]. W 1983 roku został mianowany profesorem nadzwyczajnym[2][3].
W latach 1961–1976 był adiunktem na Akademii Medycznej w Lublinie. W latach 1971–1972 odbył staż naukowy pracując w Instytucie Farmakologii Uniwersytetu w Mediolanie. Od 1976 roku związany był z Instytutem Farmakologii PAN (wówczas jeszcze był to Zakład Farmakologii) w Krakowie. W 1983 roku został tam profesorem[3], a 1 stycznia 1993 roku, po przejściu na emeryturę profesora Jerzego Maja, został mianowany dyrektorem Instytutu[4].
W 1991 roku został wybrany członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk, w 2004 roku jej członkiem rzeczywistym[5]. W 1991 roku został wybrany członkiem Polskiej Akademii Umiejętności[1].
W 2006 roku został mianowany tytułem doktora honoris causa Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach[2]. Został odznaczony: Złotym Krzyżem Zasługi (1984), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1991) oraz Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2002)[5].
Wybrane publikacje
edytuj- The effect of chronic treatment with antidepressant drugs on salbutamol-induced hypoactivity in rats (współautorzy: L. Baran, J. Siwanowicz), „Psychopharmacology”, 80, 1983;
- Hypotheses concerning the mechanism of action of antidepressant drugs (współautorzy: J. Maj, E. Mogilnicka), „Reviews of Physiology, Biochemistry & Pharmacology”, 100, 1984;
- Monoamines and the pathophysiology of seizure disorders. W: Handbook of Experimental Pharmacology, vol. 74, Eds. H. H. Frey, D. Janz (1985);
- The role of hippocampal 5-hydroxytryptamine 1A (5-HT1A) receptors in the anticonflict activity of beta-adrenoceptor antagonists (współautorzy: E. Tatarczyńska, E. Chojnacka-Wójcik), „Neuropharmacology”, 34, 1995;
- Effects of 5-HT(1B) receptor ligands microinjected into the accumbal shell or core on the sensitization to cocaine in rats (współautorzy: J. Siwanowicz, I. Papla, M. Filip), „European Neuropsychopharmacology”, 12, 2002.
Przypisy
edytuj- ↑ a b Jan Wojnowski (redaktor naczelny): Wielka encyklopedia PWN. T. XXII. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2004, s. 414. ISBN 83-01-14116-6.
- ↑ a b c Edmund Przegaliński. Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach. [dostęp 2011-12-04].
- ↑ a b Kto jest kim w polskiej medycynie. Informator biograficzny. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1987, s. 538–539. ISBN 83-2232339-5.
- ↑ History. Instytut Farmakologii PAN. [dostęp 2011-12-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-01)]. (ang.).
- ↑ a b Edmund Przegaliński. Polska Akademia Nauk. [dostęp 2011-12-06].
Linki zewnętrzne
edytuj- Prof. dr hab. czł. rzecz. PAN Edmund Konrad Przegaliński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-05-14].