Eduard Brokarau
Eduard Brokarau (biał. Эдуард Брокараў; ur. 26 lutego 1961 w Horkach, zm. 30 grudnia 2010 tamże) – białoruski dziennikarz, wydawca, działacz społeczny, polityk, sportowiec; założyciel i redaktor naczelny niepaństwowej gazety „Uzhorak”; kierował oddziałem Partii BNF i ruchu BNF „Odrodzenie” w rejonie horeckim; był jednym z założycieli Ruchu „Za Wolność”. Wielokrotnie, bezskutecznie kandydował do rady rejonu i rady obwodu. Aktywnie występował przeciwko budowie na Białorusi elektrowni atomowej.
| Data i miejsce urodzenia |
26 lutego 1961 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
30 grudnia 2010 |
| Zawód, zajęcie |
dziennikarz, wydawca |
| Dzieci |
córka, syn |
Życiorys
edytujEduard Brokarau urodził się 26 lutego 1961 roku w mieście Horki, w rejonie horeckim obwodu mohylewskiego Białoruskiej SRR, ZSRR. Pracował jako instruktor sportowy. W latach 1990–1995 był przewodniczącym Oddziału Sportowego Drybińskiego Rejonowego Komitetu Wykonawczego. W 2002 roku został dziennikarzem gazety „Regijonalnyje Wiedomosti”. W 2004 roku został jej redaktorem. Prowadził też niewielki prywatny biznes[1].
Należał do Białoruskiego Stowarzyszenia Dziennikarzy[2]. Założył i pełnił funkcję redaktora naczelnego niepaństwowej, ogólnopolitycznej gazety „Uzhorak”. Przez 7 lat zabiegał o oficjalną rejestrację gazety przez władze[3]. Cel ten udało mu się osiągnąć dopiero w kwietniu 2009 roku, po jedenastu nieudanych próbach[1][3]. „Uzhorak” stał się wówczas jedyną legalnie wydawaną, niezależną od władz gazetą na terenie obwodu mohylewskiego[3].
Aktywnie występował przeciwko budowie na Białorusi elektrowni atomowej. W 2008 roku utworzył w rejonie horeckim lokalny ruch sprzeciwu wobec energetyki atomowej. Rejon horecki był bowiem rozważany przez władze jako jedna z potencjalnych lokalizacji elektrowni. Materiały, które opracował, były jednak wykorzystywane przez organizacje antyatomowe na całej Białorusi[3].
Współpracował z Partią BNF. Odbudował struktury partii i ruchu społecznego BNF „Odrodzenie” w rejonie horeckim. Wielokrotnie, bezskutecznie kandydował do rady rejonu i rady obwodu[3]. Był jednym ze współzałożycieli i aktywnym członkiem Ruchu „Za Wolność”. Uczestniczył w obserwacji wyborów[4]. W czasie wyborów prezydenckich w 2010 roku był mężem zaufania kandydata z ramienia Partii BNF na urząd prezydenta, Ryhora Kastusioua[3]. Przez ostatni rok życia współpracował też z kampanią „Mów Prawdę!”[potrzebny przypis].
Jego pasją był sport. Był piłkarzem i profesjonalnym sędzią piłkarskim. Nie palił papierosów[1][2].
Eduard Brokarau zmarł rankiem 30 grudnia 2010 roku w rodzinnych Horkach, po długiej walce z chorobą nowotworową skóry. Mimo trwającego leczenia, nie przerywał działalności społecznej i politycznej. Został pochowany 31 grudnia o godzinie 13:00 na cmentarzu miejskim w Horkach. Pozostawił syna w wieku szkolnym i córkę studentkę[1][3].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Памёр Эдуард Брокараў. horki.info, 2011-12-30. [dostęp 2019-08-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-13)]. (biał.).
- ↑ a b Памёр Эдуард Брокараў (АБНОЎЛЕНА). Białoruskie Stowarzyszenie Dziennikarzy, 2010-12-30. [dostęp 2019-08-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-05)]. (biał.).
- ↑ a b c d e f g Вянок памяці: Эдуард Брокараў. Radio Swaboda, 2010-12-30. [dostęp 2019-08-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-28)]. (biał.).
- ↑ Памёр Эдуард Брокараў. Ruch „Za Wolność”, 2010-12-30. [dostęp 2019-08-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-28)]. (biał.).