Edward Wychowaniec

polski dyplomata

Edward Wychowaniec (ur. 25 listopada 1924 w Wilnie[1], zm. 19 września 2006[2]) – polski dyplomata, ambasador PRL w Algierii (1962–1966), Brazylii (1977–1982) i Kolumbii (1980–1983), konsul generalny w Paryżu (1956–1963, 1986–1989).

Edward Wychowaniec
Data i miejsce urodzenia

25 listopada 1924
Wilno

Data śmierci

19 września 2006

Konsul Generalny PRL w Paryżu
Okres

od 15 października 1956
do 30 czerwca 1963

Ambasador PRL w Algierii
Okres

od 31 października 1966
do 1971

Poprzednik

Tadeusz Matysiak

Następca

Grzegorz Korczyński

Ambasador PRL w Brazylii
Okres

od 1974
do 1977

Poprzednik

Eugeniusz Ciuruś

Następca

Jan Kinast

Ambasador PRL w Kolumbii
Okres

od 1979
do 1982

Poprzednik

Tadeusz Wagner

Konsul Generalny PRL w Paryżu
Okres

od 1 października 1986
do 30 czerwca 1989

Życiorys

edytuj

Edward Wychowaniec ukończył studia wyższe z tytułem magistra. Od 15 października 1956 do 18 lipca 1989 był pracownikiem Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Konsul Generalny PRL w Paryżu (od 15 października 1956 do 30 czerwca 1963). Następnie, do 15 czerwca 1966 naczelnik Wydziału Osobowego oraz następnie wicedyrektor Departamentu Kadr i Departamentu Konsularnego[3]. Od 29 września 1966 do 8 kwietnia 1971 Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny PRL w Algierii, akredytowany także w Tunezji[4][5], od 25 października 1973 do 1 czerwca 1977 ambasador w Brazylii. Po powrocie, od 1 sierpnia 1977 do grudnia 1979 wicedyrektor Protokołu Dyplomatycznego MSZ. Od 6 grudnia 1979 do 16 listopada 1982 ambasador w Kolumbii. Od 1 lutego 1983 do września 1986 wicedyrektor Departamentu Konsularnego MSZ. Karierę zakończył jako Konsul Generalny w Paryżu (1 października 1986 – 30 czerwca 1989)[3].

W czasie pracy w Paryżu współpracował z wywiadem PRL pod pseudonimem „Zagłoba”[4].

Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach[2].

 
Grób Edwarda Wychowańca na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Przypisy

edytuj
  1. Marian Kałuski, Tragiczny los inteligencji polskiej [online], kworum.com.pl, 30 maja 2014 [dostęp 2021-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2021-07-26].
  2. a b Cmentarz Wojskowy. Kwatera: B 37. Rząd: 4, Grób: 21 [online], cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2021-10-24].
  3. a b Zbigniew Girzyński, Jerzy Giedroyc a „przełom październikowy” w Polsce, „Archiwum Emigracji. Studia – Szkice – Dokumenty”, 5/6, Toruń: Uniwersytet Mikołaja Kopernika, 2002, s. 146, ISSN 2084-3550 [dostęp 2021-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2021-10-24].
  4. a b Paweł Ziętara, Strategia konia trojańskiego. Aparat bezpieczeństwa PRL wobec emigracyjnego Stronnictwa Pracy, „Aparat Represji w Polsce Ludowej 1944–1989”, 1 (10), Instytut Pamięci Narodowej, 2012, s. 332, ISSN 1733-6996 [dostęp 2021-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2019-08-28].
  5. Roberto Romero, El pueblo de Polonia vencerá las dificultades, „Voz Proletaria”, 14 stycznia 1982, s. 8 [dostęp 2021-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2021-10-24] (hiszp.).