Edward de Virion
Edward de Virion herbu Leliwa ps. „Red” (ur. 21 stycznia 1924 w Rudawie, zm. 23 kwietnia 1993 w Południowej Afryce) – polski i brytyjski wojskowy, działacz polonijny, przewodniczący Rady Polonii RPA.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
21 stycznia 1924 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
23 kwietnia 1993 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() |
Życiorys
edytujUrodził się w rodzinie Włodzimierza i Ireny z domu Brunow. Był starszym bratem Stanisława (ur. 1928) ps. „Gustaw”.
W czasie II wojny światowej żołnierz Armii Krajowej. W stopniu kaprala podchorążego walczył w powstaniu warszawskim, w szeregach 1. kompanii Zgrupowania Bartkiewicz. Po powstaniu w niewoli niemieckiej. Był podchorążym 2 Korpusu Polskiego we Włoszech, a później żołnierzem jednostek specjalnym wojska brytyjskiego (Intelligence Corps). W 1962 zamieszkał w Republice Południowej Afryki, gdzie przez kilka dziesięcioleci stał na czele Rady Polonii.
Został odznaczony przez Rząd RP na uchodźstwie Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami oraz w 1976 Złotym Krzyżem Zasługi[1].
Przypisy
edytuj- ↑ Komunikat o nadaniu Krzyża Zasługi. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 27, Nr 6 z 31 grudnia 1976.