Efekt Wieganda

Efekt Wieganda – to zjawisko fizyczne odkryte przez Johna R. Wieganda. Specjalny drut z rdzeniem z materiału magnetycznie miękkiego oraz otulinie z materiału magnetycznie twardego, nazwany drutem Wieganda, posiada dzięki swojej budowie bistabilną charakterystykę magnesowania. W skład czujnika wchodzi także cewka, a w trakcie przemagnesowywania drutu zachodzi skok Barkhausena.

Zjawisko to znalazło zastosowanie w wielu czujnikach pomiarowych, a zaletą jego jest m.in. brak napięcia zasilającego czujnik oraz zakres pracy od -70°C do +200°C.

Bibliografia

• Waldemar Kwiatkowski, Miernictwo elektryczne. Analogowa technika pomiarowa., Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1994. ISBN 83-85912-85-1, str. 111-114