Elżbieta Dąbrowska-Smektała
Elżbieta Dąbrowska-Smektała (ur. 1930[1], zm. 13 lutego 2000[1]) – polska egiptolog, wykładowca Uniwersytetu Warszawskiego,
Życiorys edytuj
Studiowała na Wydziale Filologicznym UW, w Instytucie Orientalistycznym[2]. W roku 1959 ukończyła studia[1]. Następnie, po krótkim pobycie w Katedrze Papirologii, związała się zawodowo z Zakładem Egiptologii UW[2]. W 1972 przebywała na stypendium naukowym w Holandii[2]. W 1979 otrzymała doktorat[3][1]. W 1987 przeszła na emeryturę[3].
Od 1963 do 1966 brała udział w badaniach świątyni Hatszepsut w Deir el-Bahari oraz pobliskiej świątyni Tutmoziza III[3][1]. Uczestniczyła też w pracach archeologicznych w Tell Atrib i Kom el-Dikka w Aleksandrii. Zajmowała się między innymi badaniem tekstów na sarkofagach i papirusów[2]. Badała malowidła ścienne w Katedrze w Faras[2]. Należała do International Association of Egyptologists[3]
Wybrane publikacje edytuj
- Trumna drewniana i kartonaż odźwiernego Domu Amona "Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie" 7 (1963)
- Coffin of Tay-akhuth, Chantress of Amun-Re, "Rocznik Orientalistyczny" 30 (1967)
- A Coffin of Amenhotep from the National Museum in Warsaw, "Rocznik Orientalistyczny" 41 (1980)
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Elżbieta Dąbrowska-Smektała (1930-1999), „Polish Archaeology in the Mediterranean. Reports” (11), Warszawa 2000, s. 9-10, ISSN 1234-5415.
- Joachim Śliwa, Starożytny Egipt oczami Polaków. Słownik biograficzny egiptologów, archeologów i badaczy pokrewnych dziedzin, podróżników i kolekcjonerów oraz literatów i malarzy zafascynowanych przeszłością i teraźniejszością Egiptu, Kraków: Polska Akademia Umiejętności, 2019, s. 52, ISBN 978-83-7676-301-9.