Elżbieta Ostrowska (1923–2007)
Elżbieta Ostrowska z domu Gross, ps. „Ela” (ur. 10 czerwca 1923[1], zm. 15 listopada 2007) – polska pisarka, działaczka na rzecz upamiętnienia roli kobiet w okresie II wojny światowej.
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Dziedzina sztuki |
literatura |
| Odznaczenia | |
   
| |
Życiorys edytuj
W czasie okupacji niemieckiej była instruktorką tajnego harcerstwa i referentem Wojskowej Służby Kobiet Obwodu Warszawa-Mokotów. Podczas powstania warszawskiego była dowódcą Okręgowej Składnicy Meldunkowej „S” w Alejach Jerozolimskich, a także kierowniczką łączności kanałowej Warszawa-Południe. Więzień obozu Bergen-Belsen, później kobiecego Oflagu IX C Molsdorf. Oficer łącznikowy do spraw Armii Krajowej w Paryżu. Członek Komisji Weryfikacji AK na terenie Francji, Belgii i Holandii. W Paryżu wyszła za mąż za oficera sztabu u ppłk Fieldorfa – Zygmunta Ostrowskiego, uczestnika walk 51 pułku piechoty i 1 Dywizji Grenadierów Polskich we Francji.
Twórczość literacką zaczęła w 1954 roku jako autorka piosenek i wierszy dla dzieci, sztuk dla teatrów kukiełkowych, słuchowisk radiowych i innych programów. W 1955 roku przyjęta do ZAIKS-u, a w roku 1965 do Związku Literatów Polskich. Dopiero po latach powróciła w swej twórczości do lat wojennych. Działała Społecznie w Komisji Historii Kobiet w Walce o Niepodległość oraz w Prezydium Zarządu Głównego Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej w I i II kadencji.
W 1974 roku otrzymała Nagrodę Polityki w dziedzinie Pamiętników za książkę „W Alejach spacerują „Tygrysy”. Sierpień-wrzesień 1944". Pochowana na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 210-4-16/17)[2].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari (Prezydent RP na obczyźnie w 1946)
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (Prezydent RP 2007)
- Krzyż Walecznych (Komendant Okręgu Warszawskiego AK 1944)
- Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami (Komendant Okr. Warsz. AK 1944)
Wybrana bibliografia edytuj
- W Alejach spacerują "Tygrysy". Sierpień-wrzesień 1944 (Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1973 r.)
- ... a wolność była wśród drutów: oflag IXc Molsdorf... (Państ. Wydaw. Naukowe, Warszawa, 1991 r., ISBN 83-01-09196-7)
- Kanały: z tajemnic powstańczej Warszawy: łączność dowodzenia i ewakuacje na trasach południowych (Askon, cop., Warszawa, 2003 r., ISBN 83-87545-65-1)
- "Miecz wzniesiesz albo tarczę, Warszawa 1939-1944" (First Business College, Warszawa, 1994, ISBN 83-85746-15-3)
- Współautorka pozycji "Powstanie Warszawskie-służby w walce" oraz "Słownika Kobiet-uczestniczek walk o niepodległość Polski 1939-1945".
Książki dla dzieci:
- Czarodziejski Mostek. Baśnie Ludowe (1959)
- Nocne Kłopoty Zabawek Doroty (1959)
- Korale Pani Jesieni (1960)
- Krokusowa Łączka. Rośliny Chronione (1961)
- Zabawne Niedźwiadki (1961)
- Narodziny Rzeki (1963)
- Bajka o Jesiennym Szalu (1964)
- Chatka Bajek (1965)
- Pajacyk Zaginął (1966)
- Opowieść o Bursztynie (1967)
- O Bartku Doktorze: baśń ludowa dla dzieci starszych (1967)
- Dziwna tajemnica (1968)
- Wichrowa Igraszki (1968)
Przypisy edytuj
- ↑ Katalog WebOPAC Biblioteki Narodowej w Warszawie
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: ELŻBIETA BIELASZEWSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-01-31].
Bibliografia edytuj
- Słownik Biograficzny Kobiet Odznaczonych Orderem Wojennym Virtuti Militari. T. II (H–O). Toruń: Fundacja „Archiwum i Muzeum Pomorskie AK i Wojskowej Służby Polek”, 2004, s. 268-269. ISBN 83-88693-03-4.
- nekrologi "Gazeta Wyborcza"' 21 listopada 2007 r.
- Biogram 1944
- M.P. z 2007 r. nr 59, poz. 678