Eleonora Lubomirska
Eleonora Lubomirska z d. Małachowska h. Nałęcz. Kanclerzanka wielka koronna, (ur. 25 stycznia 1734 w Końskich, zm. 5 kwietnia 1761 w Rzeszowie). Córka Jana Małachowskiego h. Nałęcz i Izabeli Humieckej z Humięcina h. Junosza[1].
 Eleonora Lubomirska z d. Małachowska h. Nałęcz. | |
 Herb rodu. Drużyna | |
| Kanclerzanka wielka koronna | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka |
Izabela Humiecka h. Junosza |
| Mąż | |
Życiorys edytuj
W dniu 23 maja 1748 wyszła za maż za starostę parczewskiego, Józefa Jana Lipskiego (ur. 1710 - zm. 1749) z Lipego h. Grabie. W rok po ślubie umarł mąż. Wyszła ponownie za mąż za Teodora Hieronima Lubomirskiego, 25 lutego 1753 w Końskich. Dwa miesiące później młoda para przyjechała do Rzeszowa, siedziby męża, gdzie została powitana salwami z armatnich dział[1][2].
Zawarty związek małżeński był zacieśnieniem sojuszu politycznego w szeregach zwolenników Augusta III. Zarówno Lubomirscy, jaki Małachowscy należeli bowiem do zwolenników króla Sasa. Lubomirski zagwarantował małżonce, że w wypadku nabycia przez niego starostwa lub królewszczyzny, wystara się u monarchy o takie same prawa i przywileje również dla niej. Zawarta intercyza zobowiązała Lubomirskiego także do tego, że nie mógł on dokonywać transakcji szkodzących interesom żony[2].
Małżeństwo nie było jednak szczęśliwe. Z pięciorga dzieci (trzy córki i dwóch synów), żadne nie osiągnęło dojrzałości. 5 kwietnia 1761 roku Eleonora zmarła, była ciężko chora po urodzeniu ostatniej córki, (niemowlę zmarło parę dni po narodzinach)[2].
Pogrzeb odbył się 17 maja w bernardyńskiej świątyni w Rzeszowie. W uroczystościach wzięli udział m.in. miecznik wielki koronny Antoni Lubomirski i starosta stężycki Wojciech Grabiński. Zgodnie z ostatnią wolą zmarłej, jej serce złożone zostało w kościele reformatów w Rzeszowie. Dwa tygodnie po Eleonorze, 20 kwietnia 1761, zmarł Teodor Hieronim Lubomirski[2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Eleonora Małachowska (Lipska, Lubomirska) d. 1761 - Rodovid PL [online], pl.rodovid.org [dostęp 2024-03-30].
- ↑ a b c d Bartosz Bieś, Teodor Hieronim Lubomirski i jego rodzinny dramat. Podkarpacka Historia nr 7-8 [online], Urząd miasta Rzeszowa., 2019 [dostęp 2024-03-30].
Bibliografia edytuj
- ks. Wilhelm Gaj-Piotrowski. Lubomirscy rodowej linii rzeszowsko- rozwadowskiej. Wyd. Muzeum Regionalne w Stalowej Woli ,2002. ISBN 83-911733-2-1