Ernest Zawada (profesor)

polski malarz, nauczyciel akademicki, dziekan Wydziału Humanistyczno-Społecznego Uniwersytetu Bielsko-Bialskiego

Ernest Michał Zawada[1] (ur. 1971 w Cieszynie[2]) – polski malarz abstrakcjonista, nauczyciel akademicki, profesor dr hab., dziekan Wydziału Humanistyczno-Społecznego Uniwersytetu Bielsko-Bialskiego[2].

Ernest Michał Zawada
Data i miejsce urodzenia

1971
Cieszyn

prof. dr hab. nauk o sztukach pięknych
Specjalność: malarstwo
Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie

Doktorat

2001
Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie

Habilitacja

2008
Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie

Profesura

2020

Życiorys

edytuj

W 1995 roku ukończył studia magisterskie na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, uzyskując dyplom z wyróżnieniem w pracowni Stefana Gierowskiego[2][3]. W 2001 uzyskał stopień doktora, a w 2008 roku doktora habilitowanego na tejże uczelni[2]. W roku 2020 uzyskał tytuł profesora nauk o sztukach pięknych[1][2][4] o specjalności malarstwo[1].

W dorobku ma 83 indywidualnych oraz brał udział w 97 zbiorowych wystawach[2]. Prace wystawiał w takich krajach jak m.in.: USA, Izrael, Niemcy, Włochy, Węgry, Ukraina, Czechy, Słowacja, Belgia, Wielka Brytania[2][5]. Stała wystawa jego obrazów znajduje się w Galerii Zapiecek w Warszawie[6]. Jego prace zawierają też kolekcje muzealne w: Wiśle, Acco (Izrael), Watykanie, Bielsku-Białej[2][7]. Jest autorem wielu artykułów i rozdziałów w książkach głównie o metodyce nauczania sztuki[2]. Promotor ponad stu prac licencjackich, magisterskich, inżynierskich[8].

Twórczość

edytuj

Publikacje

edytuj

M.in.:

  • 2020: Znaczenie malarstwa w procesie edukacyjno-wychowawczym[9], [w:] Język. Tożsamość. Wychowanie. III
  • 2014: Kształcenie plastyczne: refleksje z własnej praktyki, [w:] Sztuka, edukacja, kultura: z teorii i praktyki edukacji artystycznej[10]
  • 2006: Nauka rysunku – ucz się od polskich mistrzów (Wydawnictwo Park)[11][12]

Wystawy indywidualne

edytuj

M.in.:

  • 2014: Galeria odNOWA – ASP w Łodzi, „Obrazy mini-mal”[11]
  • 2010: Galeria „U dziadka”, Wisła[11]
  • 2009: Galeria BWA, Bielsko-Biała[11]

Wystawy zbiorowe

edytuj

M.in.:

  • 2014: Galeria Salon Akademii, Pałac Czapskich w Warszawie, ASP, w wystawie „Inna formuła obrazu”[11]
  • 2009: Rzym, „The best to Rome”, International Exhibition of Painting and Graphics, Cascina Farscetti, Rome, Italy[11]
  • 2009: Galeria „Kropka”, Czeski Cieszyn[11]

Nagrody i wyróżnienia

edytuj
  • Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w 1995 i w 2007 roku[2]
  • Nominacja do Nagrody Prezydenta Miasta Bielska-Białej „Ikar” 2006[2][6]

Przypisy

edytuj
  1. a b c Ernest Michał Zawada, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2021-02-10].
  2. a b c d e f g h i j k Ernest Zawada [online], Fundacja Nova Ars Poloniae [dostęp 2021-02-10] (pol.).
  3. Ernest Zawada – Galeria Kukuczka [online], galeriakukuczka.pl [dostęp 2021-02-10].
  4. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 11 maja 2020 r. nr 115.4.2020 w sprawie nadania tytułu profesora [online], isap.sejm.gov.pl [dostęp 2021-02-10].
  5. Jan Żyrek i Ernest Zawada – “Inspiracje beskidzkie” – 2-8 June 2018 | POSK Gallery [online] [dostęp 2021-02-10] (ang.).
  6. a b Kolekcja Sztuki Galerii Bielskiej BWA, Ernest Zawada: Kolekcja Sztuki Galerii Bielskiej BWA: Artyści [online], kolekcja.galeriabielska.pl [dostęp 2021-02-10] (pol.).
  7. 70 lat obecności Związku Polskich Artystów Plastyków w Bielsku-Białej – Związek Polskich Artystów Plastyków Okręg Bielsko-Biała [online] [dostęp 2021-02-10] (pol.). s. 307.
  8. Ernest Zawada Pejzaż abstrakcyjny – kontynuacja [online], cojestgrane24.wyborcza.pl [dostęp 2021-02-10] (pol.).
  9. Znaczenie malarstwa w procesie edukacyjno-wychowawczym.
  10. Sztuka, edukacja, kultura. Z teorii i praktyki edukacji artystycznej [online], Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2014 [dostęp 2021-02-10].
  11. a b c d e f g prof. dr hab. Ernest Zawada | Instytut Pedagogiki [online], instytutpedagogiki.ath.bielsko.pl [dostęp 2021-02-10].
  12. Nauka rysunku – ucz się od polskich mistrzów [online], biblionetka.pl, 2006 [dostęp 2021-02-10].

Linki zewnętrzne

edytuj