Eugenia Dudzik
Eugenia Dudzik z domu Niemyt (ur. 20 kwietnia 1926 w Poznaniu[1], zm. 22 października 2018[2]) – polska pedagożka, działaczka społeczna, honorowa obywatelka Olsztyna.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie |
pedagożka, nauczycielka, działaczka społeczna, malarka |
| Miejsce zamieszkania | |
| Alma Mater | |
| Małżeństwo |
Marian Dudzik |
| Odznaczenia | |
       .jpg){kind=small}
| |
Życiorys edytuj
Eugenia Dudzik wychowywała się w Poznaniu. Okres II wojny światowej spędziła w Warszawie. Po ukończeniu Liceum Pedagogicznego w Poznaniu w 1946 zaczęła pracować w szkole podstawowej w Brąswałdzie na Warmii. Prowadziła zajęcia z gospodarstwa domowego dla młodzieży oraz chór i kółko teatralne dla dzieci. Pracowała w olsztyneckim domu dziecka (od 1947), w Ostródzie, w Barczewie jako kierowniczka przedszkola. Od 1956 uczyła plastyki i techniki w Szkole Podstawowej nr 2 w Olsztynie. Była opiekunką szkolnego koła PCK. W międzyczasie ukończyła studium nauczycielskie i studia na Uniwersytecie Gdańskim, gdzie uzyskała tytuł magistra pedagogiki[1]. Od 1963 do 1973 była nauczycielką I Liceum Ogólnokształcącego w Olsztynie[3]. Była opiekunką koła PCK i Społeczną Instruktorką Młodzieży. Działała społecznie na rzecz domów dziecka i domów starców. Pracowała później w Wojewódzkiej Poradni Wychowawczo-Zawodowej. W latach 1974–1997 była dyżurną telefonu zaufania. Od 1981 związana z Wyższą Szkołą Pedagogiczną w Olsztynie. Była członkinią, a następnie wiceprezeską Olsztyńskiego Stowarzyszenia Chorych Reumatycznie. Sprawowała opiekę nad Galerią Osób Niepełnosprawnych[1].
Po przyjściu na emeryturę nadal była zaangażowana społecznie. W 1994 była wśród inicjatorów powołała Uniwersytet Trzeciego Wieku. Od 1995 była jego społeczną kierowniczką, a w latach 1997–2007 prezeską Stowarzyszenia Warmińsko-Mazurskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Olsztynie. Od 2003, jako stypendystka Prezydenta Miasta Olsztyna, prowadziła terapię zajęciową dla słuchaczy UTW oraz osób niepełnosprawnych w domach opieki społecznej i domach dziennego pobytu[1].
Eugenia Dudzik zajmowała się również malarstwem[1][2].
Córka Leona. Żonata z Marianem Dudzikiem[4]. Pochowana na cmentarzu komunalnym w Olsztynie[5].
Odznaczenia i wyróżnienia edytuj
- 1961, 1969 – Honorowe Odznaki PCK[1]
- 1965 – Złota Odznaka honorowa „Zasłużony dla Warmii i Mazur”[1]
- 1972 – Srebrny Krzyż Zasługi[1]
- 1975 – Złoty Krzyż Zasługi[1]
- 1975 – Nagroda Ministra Oświaty i Wychowania[1]
- 1979 – Nagroda Kuratora Oświaty i Wychowania[1]
- 1984 – odznaczenie Za Zasługi dla Oświaty Województwa Olsztyńskiego[1]
- 1984 – Medal 40-lecia Polski Ludowej[1]
- 1989 – Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”[1]
- 1989 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[1]
- 1989 – Nagroda Rektora Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Olsztynie[1]
- 1996 – Medal za Długoletnie Pożycie Małżeńskie[4]
- 2005 – tytuł Honorowej Obywatelki Olsztyna[1]
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q Serwis Urzędu Miasta Olsztyna: Eugenia Dudzik [online], olsztyn.eu [dostęp 2022-09-08] [zarchiwizowane z adresu 2021-07-31].
- ↑ a b Halina Ławczyńska, Prace Eugenii Dudzik można zobaczyć w olsztyńskim starostwie [online], Olsztyn24, 2 listopada 2021 [dostęp 2022-09-08] [zarchiwizowane z adresu 2022-09-08].
- ↑ Anna Moczulska, Pani Profesor Eugenia Dudzik - "Honorowy Obywatel Olsztyna" [online], lo1.olsztyn.pl [dostęp 2022-09-08] [zarchiwizowane z adresu 2022-09-08].
- ↑ a b Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 16 września 1996 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 1997 r. nr 6, poz. 53).
- ↑ Eugenia Dudzik : Nekrologi, Gazeta Olsztyńska [online], m.pozegnania.net, 25 października 2018 [dostęp 2022-09-08] [zarchiwizowane z adresu 2018-12-31].