Ewa Świecińska – reżyser i scenarzysta filmów dokumentalnych, dziennikarka.

Ewa Świecińska
Data urodzenia

30 lipca 1961

Zawód, zajęcie

reżyser i scenarzysta

Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Życiorys

edytuj

Ukończyła teorię i historię filmu na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Karierę rozpoczęła od stażu we włoskiej telewizji publicznej Rai Uno, w latach 1991–1993. Następnie pracowała w TVP 1, najpierw w jako reporter w redakcji krajowej, a później w redakcji zagranicznej: również jako reporter, a także wydawca. W 1996 przeszła z TVP do nowo uruchomionej stacji telewizyjnej RTL 7, gdzie byłą reporterem i wydawcą wiadomości 7 minut. W RTL 7 zrealizowała swój pierwszy film dokumentalny Całopalenie.

Od 2000 produkuje filmy dokumentalne dla polskich stacji telewizyjnych, współpracuje głównie z redakcją filmu dokumentalnego TVP 2. Od 2006 do 2007 była kierownikiem redakcji publicystyki TVP 3. Od 2007 do 2008 pracowała w Polsat News, była m.in. wydawcą programu publicystycznego Sam na sam. W latach 2009–2010 była wydawcą głównego wydania Wiadomości. Następnie była wydawcą w TV Republika.

Od stycznia 2016 ponownie w TVP.

Autorka filmu „Pucz” o protestach w Sejmie i przed Sejmem z grudnia 2016, ukazywanych jako próba siłowego przejęcia władzy. Film pokazała TVP1 w styczniu 2017. Film był szeroko komentowany w mediach, krytycy zarzucali mu krytykę opozycji z motywacji politycznych[1].

W pracy Piotra Franaszka znalazło się stwierdzenie o współpracy Świecińskiej ze Służbą Bezpieczeństwa[2]. Świecińska istotnie podpisała w 1981 zobowiązanie do współpracy, którą zerwała po 4 latach[1]. W 2017 roku Sąd Okręgowy w Warszawie orzekł, że oświadczenie lustracyjne Świecińskiej, w którym zaprzecza takiej współpracy, jest zgodne z prawdą[2], czyli że Świecińska nie współpracowała z SB pomimo formalnego statusu współpracownika[1].

Filmografia

edytuj

Scenariusz

edytuj
  • 1999: Całopalenie
  • 1999: Przychodzę, by wam służyć
  • 2000: Wniebowzięty
  • 2000: Pasterz
  • 2001: Balsamista
  • 2002: Kiniarz
  • 2002: Testament
  • 2002: Wolni
  • 2002: Eutanazja
  • 2003: Odlot
  • 2003: Sędziowie
  • 2004: Do broni!
  • 2004: Praca domowa
  • 2004: Moje życie dla niego
  • 2004: Do broni!
  • 2006: Prosta historia
  • 2007: Bal
  • 2008: Dekalog... Po dekalogu
  • 2010: Gorycz i chwała
  • 2015: Święty z marginesu

Reżyseria

edytuj
  • 1996: Nie ma przebaczenia
  • 1999: Całopalenie
  • 2001: Balsamista
  • 2002: Testament
  • 2002: Kiniarz
  • 2002: Wolni
  • 2002: Eutanazja
  • 2003: Sędziowie
  • 2003: Odlot
  • 2004: Moje życie dla niego
  • 2004: Do broni!
  • 2004: Praca domowa
  • 2004: Moje życie dla niego
  • 2004: Do broni!
  • 2006: Prosta historia
  • 2007: Bal
  • 2008: Dekalog... Po dekalogu
  • 2010: Gorycz i chwała
  • 2015: Święty z marginesu
  • 2016: Świątynia
  • 2017: Pucz[3]

Przypisy

edytuj
  1. a b c Wojciech Cieśla, Jakub Korus, Na tropie „polakożercy”, „Newsweek Polska”, 23/2019, 3 czerwca 2019, s. 28–31 (pol.).
  2. a b Pucz albo nie pucz; oto jest pytanie.... [dostęp 2018-07-30].
  3. Premiera filmu „Pucz” w TVP. Zobacz dokument o okupacji w Sejmie [online] [dostęp 2017-01-16].

Bibliografia

edytuj