Félix Gómez-Pinto Piñero
Félix Gómez-Pinto Piñero (ur. 18 maja 1870 w La Torre de Esteban Hambrán, zm. 7 września 1936 w Hueva) – hiszpański franciszkanin, prezbiter, misjonarz, męczennik chrześcijański i błogosławiony Kościoła rzymskokatolickiego.
| prezbiter męczennik | |
| Data i miejsce urodzenia |
18 maja 1870 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
7 września 1936 |
| Czczony przez | |
| Beatyfikacja |
28 października 2007 |
| Wspomnienie | |
| Atrybuty |
habit franciszkański, palma |
Biografia edytuj
Urodzony w La Torre de Esteban Hambrán (Guadalajara) 18 maja 1870 roku[1]. Rodzice Deogracias i Práxedes byli rolnikami, mieli pięcioro dzieci. Matka należała do Trzeciego Zakonu Franciszkańskiego, dwie siostry zostały klaryskami kapucynkami. Félix wstąpił do nowicjatu franciszkanów 12 maja 1886 roku w Pastranie. Pierwszą profesję zakonną złożył 14 maja 1887 roku. Po odbyciu studiów filozoficzno-teologicznych złożył śluby wieczyste 16 maja 1890 roku oraz przyjął święcenia kapłańskie w Ávili 19 maja 1894 roku[2][3][4].
Przełożeni skierowali o. Félix na misje, wyjechał na Filipiny. Pracował jako proboszcz i administrator parafii. Został uwięziony w 1898 roku. W więzieniu przebywał ponad rok. W latach 1903–1913 duszpasterzował na wyspie Samar. Następnie kilka miesięcy spędził w Palestynie, m.in. posługując w Bazylice Bożego Grobu, po czym powrócił do Hiszpanii. W latach 1914–1917 należał do wspólnoty domu formacyjnego w Pastranie. Kolejny raz wyjechał na misje na Filipiny, gdzie spędził lata 1919–1933. Po powrocie ponownie trafił do klasztoru franciszkanów w Pastranie. Gdy w lipcu 1936 roku wybuchła hiszpańska wojna domowa i zakonnicy szukali schronienia u zaprzyjaźnionych rodzin, o. Félix w miarę możliwości udzielał sakramentów, a nawet sprawował msze święte. Po przybyciu do Pastrany milicjantów z Madrytu, poszukujących ukrywających się zakonników, franciszkanin został aresztowany 2 lub 3 września. Internowano go w klasztorze zaadaptowanym na więzienie. Chciano zmusić go wielokrotnie do wypowiadania bluźnierstw. 6 września do o. Félixa dołączyli trzej wyśledzeni klerycy franciszkańscy. Nocą 7 września milicjanci wywieźli o. Félix z miejsca uwięzienia, został zastrzelony w lokalizacji nazywanej Corral de tìo Quintìn na granicy miejscowości Hueva (Guadalajara). Ciało zostało zostawione na poboczu, skąd zabrano je i pochowano na cmentarzu w Hueva. Ekshumowano je 9 października 1989 roku i przeniesiono do franciszkańskiego kościoła San Juan de los Reyes w Toledo[2][3][4].
Beatyfikacja edytuj
Ojciec Félix Gómez-Pinto Piñero OFM został ogłoszony błogosławionym wraz z innymi 497 męczennikami hiszpańskimi przez papieża Benedykta XVI na Placu Świętego Piotra 28 października 2007 roku. Mszy przewodniczył prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych kardynał José Saraiva Martins[2][5].
Wspomnienie liturgiczne obchodzone jest jako obowiązkowe przez zakony franciszkańskie na terenie Hiszpanii, przypada 6 listopada[6].
Przypisy edytuj
- ↑ «E sarete odiati da tutti a causa del mio nome; ma chi persevererà sino alla fine sarà salvato» (Mt 10,22). Breve apostolico di beatificazione. causesanti.va, 2007-10-28. [dostęp 2024-04-07]. (wł.).
- ↑ a b c Beati Vittorio Chumillas Fernàndez e 19 compagni Martiri francescani. santiebeati.it, 2012-07-02. [dostęp 2024-04-01]. (wł.).
- ↑ a b Marcos Rincón Cruz: Mártires Franciscanos de Castilla (1936–1938). Madrid: Edibesa, 2007, s. 59–105. ISBN 978-84-8407-725-1. [dostęp 2024-04-01]. (hiszp.).
- ↑ a b Beato Felix Gomez-Pinto Pinero Sacerdote francescano, martire. santiebeati.it, 2012-07-02. [dostęp 2024-04-09]. (wł.).
- ↑ Watykan: Beatyfikacja hiszpańskich męczenników. kosciol.wiara.pl, 2007-10-29. [dostęp 2024-04-07].
- ↑ 6 de noviembre, beato Víctor Chumillas, presbítero, y compañeros, mártires, I Orden. ofsaviles.wordpress.com. [dostęp 2024-04-07]. (hiszp.).