Wikipedia

Fabiusze

Fabiusze (łac. Fabii) – jeden z najstarszych i najbardziej zasłużonych rodów patrycjuszowskich w starożytnym Rzymie. Osoby z tego rodu po raz pierwszy pełniły rzymskie stanowiska urzędnicze już na początku V wieku p.n.e. Potwierdzeniem znaczącej pozycji Fabiuszy w tym czasie jest fakt, że w latach 485-479 p.n.e. trzech Fabiuszy pełniło urząd konsula przez siedem kolejnych lat[1]. W 477 p.n.e. cała rodzina Fabiuszy wzięła udział w bitwie nad Kremerą, podczas której zginęli wszyscy jej członowie – przeżyć miał tylko najmłodszy chłopiec, który nie brał udziału w bitwie i dzięki temu ród się zachował.

Statua Kwintusa Fabiusza Maksymusa w Wiedniu

Członkowie edytuj

Fabiusze Wibulanusowie i Ambustusowie edytuj

  • Kezon Fabiusz Wibulanus, konsul w 484, 481 i 479 p.n.e.[2]
  • Kwintus Fabiusz Wibulanus, konsul w 485 i 482 p.n.e.[3]
  • Marek Fabiusz Wibulanus, konsul w 483 i 480 p.n.e.[4]
  • Kwintus Fabiusz Wibulanus, konsul w 467, 465 i 459 p.n.e.[5]
  • Marek Fabiusz Wibulanus, konsul w 442 p.n.e. i trybun z władzą konsularną w 433 p.n.e.[6]
  • Kwintus Fabiusz Wibulanus, konsul w 423 p.n.e. i trybun z władzą konsularną w 416 i 414 p.n.e.[7]
  • Numeriusz Fabiusz Wibulanus, konsul w 421 p.n.e. i trybun z władzą konsularną w 415 i 407 p.n.e.[8]
  • Kwintus Fabiusz Wibulanus Ambustus, konsul w 412 p.n.e.[9]
  • Numeriusz Fabiusz Ambustus, trybun z władzą konsularną w 406 i 390 p.n.e.[10]
  • Kezon Fabiusz Ambustus, trybun z władzą konsularną w 404, 401, 395 i 390 p.n.e.[11][12]
  • Kwintus Fabiusz Ambustus, trybun z władzą konsularną w 390 p.n.e.[13][12]
  • Marek Fabiusz Ambustus, pontifex maximus w 390 p.n.e.[14]
  • Marek Fabiusz Ambustus, trybun z władzą konsularną w 381 i 369 p.n.e. oraz cenzor w 363 p.n.e.[15]
  • Marek Fabiusz Ambustus, konsul w 360, 356 i 354 p.n.e.[16]
  • Gajusz Fabiusz Ambustus, konsul w 358 p.n.e.[17]
  • Marek Fabiusz Ambustus, magister equitum w 322 p.n.e.[18]
  • Kwintus Fabiusz Ambustus, nominowany na dyktatora w 321 p.n.e.[19]
  • Gajusz Fabiusz Ambustus, magister equitum w 315 p.n.e.[20]

Dorsuonowie i Licynusowie edytuj

  • Gajusz Fabiusz Dorsuon, podczas okupacji Rzymu przez Galów w 390 p.n.e. opuścił Kapitol i udał się na Kwirynał by złożyć coroczną ofiarę bogom. Pomimo niebezpieczeństwa, udało mu się to i bezpiecznie wrócił na Kapitol[21].
  • Marek Fabiusz Dorsuon, konsul w 345 p.n.e.[22]
  • Gajusz Fabiusz Dorsuon Licinus, konsul w 273 p.n.e.[23]
  • Marek Fabiusz Licynus, konsul w 246 p.n.e.

Fabiusze Maksymusowie edytuj

  • Kwintus Fabiusz Maksymus Rullianus, konsul w 322, 310, 308, 297 i 295 p.n.e., dyktator w 315 p.n.e. i cenzor w 304 p.n.e.[24]
  • Kwintus Fabiusz Maksymus Gurges, konsul w 292, 276 i 265 p.n.e.[25]
  • Kwintus Fabiusz Maksymus, edyl w 265 p.n.e.[26][27]
  • Kwintus Fabiusz Maksimus, konsul w 233, 228, 215, 214 i 209 p.n.e., cenzor w 230 p.n.e. i dyktator w 221 i 217 p.n.e.[28]
  • Kwintus Fabiusz Maksymus, konsul w 213 p.n.e.[29]
  • Kwintus Fabiusz Maksymus, augur w 203 p.n.e.[30]
  • Kwintus Fabiusz Maksymus, pretor do spraw cudzoziemców (praetor peregrinus) w 181 p.n.e.[31]
  • Kwintus Fabiusz Maksymus Emilianus, konsul w 145 p.n.e.
  • Kwintus Fabiusz Maksymus Serwilianus, konsul w 142 p.n.e[32][33]
  • Kwintus Fabiusz Maksymus Allobrogicus, konsul w 121 p.n.e.
  • Kwintus Fabiusz Maksymus Eburnus, konsul w 116 p.n.e.[34][35]
  • Kwintus Fabiusz Maksymus, konsul w 45 p.n.e.[36]
  • Paullus Fabiusz Maksymus, konsul w 11 p.n.e.
  • Afrykanus Fabiusz Maksymus, konsul w 10 p.n.e.
  • Paullus Fabiusz Persykus, konsul w 34 n.e.

Fabiusze Piktorowie edytuj

  • Gajusz Fabiusz Piktor, malarz rzymski z IV wieku p.n.e.[37]
  • Gajusz Fabiusz Piktor, konsul w 269 p.n.e.
  • Numeriusz Fabiusz Piktor, konsul w 266 p.n.e.[38]
  • Kwintus Fabiusz Piktor, jeden z pierwszych historyków rzymskich.
  • Kwintus Fabiusz Piktor, pretor w 189 p.n.e.[39]

Fabiusze Buteonowie edytuj

  • Numeriusz Fabiusz Buteon, konsul w 247 p.n.e.[40]
  • Marek Fabiusz Buteon, konsul w 245 p.n.e.
  • Marek Fabiusz Buteon, pretor w 201 p.n.e.[30]
  • Marek Fabiusz Buteon, pretor w 196 p.n.e.[41]
  • Marek Fabiusz Buteon, pretor w 181 p.n.e.[31]
  • Numeriusz Fabiusz Buteon, pretor w 173 p.n.e.[42]
  • Kwintus Fabiusz Buteon, kwestor w 134 p.n.e.[43]

Fabiusze Labeonowie edytuj

  • Kwintus Fabiusz Labeon, pretor w 189 p.n.e., konsul w 183 p.n.e.[44]
  • Kwintus Fabiusz Labeon, rzymski mówca wspominany przez Cycerona[45].

Inni edytuj

  • Marek Fabiusz Kwintylianus, rzymski retor żyjący w I wieku n.e.
  • Lucjusz Fabiusz Justus, konsul w 102 n.e.
  • Kwintus Fabiusz Katullinus, konsul w 130 n.e.
  • Lucjusz Fabiusz Gallus, konsul suffectus w 131 n.e.
  • Kwintus Fabiusz Julianus, konsul suffectus w 131 n.e.
  • Lucjusz Fabiusz Cilon, konsul w 204 n.e.
  • Tytus Fabiusz Titanus, konsul w 337 n.e.

Przypisy edytuj

  1. ↑ Adam Ziółkowski: Historia Rzymu. Poznań: Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk, 2004, s. 108.
  2. ↑ Liwiusz, II 42, 43, 48
  3. ↑ Liwiusz, II 41, 43
  4. ↑ Liwiusz, II 42, 43
  5. ↑ Liwiusz, III 1, 2, 22
  6. ↑ Liwiusz, IV 1, 25
  7. ↑ Liwiusz, IV 37, 47, 49
  8. ↑ Liwiusz, IV 43, 49, 57
  9. ↑ Liwiusz, IV 52
  10. ↑ Liwiusz, IV 58, V 36
  11. ↑ Liwiusz, IV 61, V 10, 24, 36
  12. ↑ a b Plutarch, Kamillus, 17
  13. ↑ Liwiusz, V 36
  14. ↑ Liwiusz, V 46
  15. ↑ Liwiusz, VI 22, 34, 36
  16. ↑ Liwiusz, VII 11, 17, 22
  17. ↑ Liwiusz, VII 12
  18. ↑ Liwiusz, VIII 38
  19. ↑ Liwiusz, IX 7
  20. ↑ Liwiusz, IX 23
  21. ↑ Liwiusz, V 46.
  22. ↑ Liwiusz, VII 28
  23. ↑ Wellejusz Paterkulus, I 14
  24. ↑ Liwiusz, VIII 38, IX 22, 33, 41, 46, X 13, 22
  25. ↑ Liwiusz, X 47
  26. ↑ Liwiusz, Periochae XV
  27. ↑ Waleriusz Maksymus, VI, 6
  28. ↑ Liwiusz, XXII 8, XXIII 30, XXIV 7, XXVII 6
  29. ↑ Liwiusz, XXIV 43
  30. ↑ a b Liwiusz, XXX 26
  31. ↑ a b Liwiusz, XL 18
  32. ↑ Cyceron, Listy do Attyka XII 5
  33. ↑ Paweł Orozjusz, V 4
  34. ↑ Cyceron, O mówcy I 26
  35. ↑ Paweł Orozjusz, V 16
  36. ↑ Kasjusz Dion, XLIII 46
  37. ↑ Waleriusz Maksymus, VIII 14
  38. ↑ Waleriusz Maksymus, IV 3
  39. ↑ Liwiusz, XXXVII 47
  40. ↑ Zonaras, VIII 16
  41. ↑ Liwiusz, XXXIII 24
  42. ↑ Liwiusz, XLI 28
  43. ↑ Waleriusz Maksymus, VIII 15
  44. ↑ Liwiusz, XXXVII 47, XXXIX 45
  45. ↑ Cyceron, Brutus, I 81.

Bibliografia edytuj

  • Józef Zając, Fabiusze, [w:] Ryszard Kulesza (red.), Słownik kultury antycznej, wyd. 2, Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, 2012, s. 176, ISBN 978-83-235-0942-4.
  • Robert Broughton: The Magistrates of the Roman Republic. Nowy Jork: American Philological Association, 1951-1986. ISBN 0-89130-811-3.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Fabiusze&oldid=69251118”