Farbanica
spódnica wykonana z farbowanego indygiem samodziałowego płótna; część kobiecego góralskiego stroju ludowego
Farbanica (lub też farbowanica) – spódnica wykonana z farbowanego indygiem samodziałowego płótna z nadrukowanym u dołu pasmowo białym lub niebieskim wzorem roślinno-geometrycznym, imitującym koronkę lub bogaty haft[1]. Biały rzucik na granatowym tle płótna wykonywano metodą batikową – najpierw przy użyciu pokrytych masą izolacyjną klocków drukarskich (tzw. patronów) odciskano na płótnie wzór, a następnie zanurzano w kąpieli z dodatkiem indyga. W czasie farbowania miejsca pokryte wzorem nie przyjmowały barwnika. Zdobione w ten sposób w zakładach farbiarskich płótno było tańsze od jedwabnych tkanin i pojawiających się fabrycznych materiałów. Farbanice na Podhalu noszono powszechnie w ostatniej ćwierci XIX wieku[2].
Przypisy
edytuj- ↑ Trebunia-Staszel 2007 ↓, s. 198.
- ↑ Trebunia-Staszel 2007 ↓, s. 65.
Bibliografia
edytuj- Stanisława Trebunia-Staszel, Śladami podhalańskiej mody – studium z zakresu historii stroju górali podhalańskich, Kościelisko: Podhalańska Oficyna Wydawnicza Związku Podhalan. Oddział, 2007, ISBN 978-83-915495-3-7.