Wikipedia

Feliks Gromnicki

Feliks Julian Gromnicki (ur. w 1860) – doktor praw, adwokat.

Feliks Gromnicki
Herb
Prawdzic
Rodzina

Gromniccy z Omelan herbu Prawdzic

Data urodzenia

1860

Ojciec

Leon Józef Gromnicki

Matka

Julianna Szczucińska

Żona

Franciszka Schmidt

Dzieci

Józef Julian

Rodzeństwo

Stanisław, Jan Duklan

Willa Gromnickich w Podwołoczyskach w 1932. W tle kościół św. Zofii.

Życiorys edytuj

Feliks Gromnicki wywodził się ze szlacheckiej rodziny Gromnickich pieczętującej się herbem Prawdzic. Był synem Leona Józefa i Julianny ze Szczucińskich. Ukończył C.K. Szkołę Główną Wzorową w Krakowie z wynikiem celującym[1]. Następnie podjął studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim, które ukończył w 1884 z tytułem doktora. W tym samym roku, 26 kwietnia, poślubił w Tarnopolu Franciszkę Schmidt, córkę Rajmunda, adwokata i burmistrza Tarnopola, oraz Emilii z Wurstów. Franciszka była siostrą Józefa Rajmunda Schmidta. Świadkami na ślubie byli Emanuel Roiński oraz Władysław Szczuciński[2].

Po ślubie Gromniccy zamieszkali w Tarnopolu, gdzie Feliks wykonywał zawód adwokata w ramach Wydziału Izby Adwokatów Lwów. Od 1885 udzielał się społecznie jako zastępca prezesa nowo utworzonego Towarzystwa Gimnastycznego Sokół w Tarnopolu[3][4]. 2 czerwca 1892 wraz z małżonką był jedną z par chrzestnych przy poświęceniu sztandaru Sokoła tarnopolskiego[5]. W latach 1892–1897 był również czynnym członkiem Kółka Naukowego Tarnopolskiego[6].

W 1897 Gromniccy przenieśli się do Podwołoczysk, gdzie Feliks Gromnicki kontynuował zawód adwokata[7][8].

Feliks Gromnicki posiadał dobra ziemskie w powiecie skałackim a w konsekwencji był członkiem Rady Powiatowej w Skałacie z grupy większych posiadłości oraz członkiem Wydziału powiatowego[9]. Był też członkiem oddziału tarnopolsko-zbarasko-skałacko-trembowelskiego C.K. galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego we Lwowie[10].

W centrum Podwołoczysk zachowała się willa Gromnickich wybudowana na początku XX wieku, w której obecnie znajduje się muzeum UPA[11]. W 1919 odbyło się tam spotkanie pomiędzy Symonem Petlurą a dowództwem ukraińskiej armii galicyjskiej[12]. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę Feliks Gromnicki został wpisany w 1927 na listę adwokatów z siedzibą w Podwołoczyskach w Okręgu Izby Adwokackiej we Lwowie[13].

 
Willa Gromnickich w Podwołoczyskach współcześnie

Przypisy edytuj

  1. ↑ Tomasz Mischke, Klasyfikacyja Uczniów C. K. Szkoły Głównéj Wzorowéj w Krakowie po ukończeniu IIgo półrocza 1868, W Drukarni C. K. Uniwersytetu Jagiellońskiego pod zarządem Konstantego Mańkowskiego, 1868 [dostęp 2019-12-30].
  2. ↑ 301 Księgi metrykalne parafii wyznania rzymskokatolickiego z terenu archidiecezji lwowskiej, sygn. 1353 [online], agadd.home.net.pl [dostęp 2022-02-02].
  3. ↑ Antoni Maciej (1854-1908). Red. Durski, Przewodnik Gimnastyczny „Sokoł” : organ towarzystw gimnastycznych. R.9, nr 4 (kwiecień 1889), kwiecień 1889 [dostęp 2022-05-06] (pol.).
  4. ↑ Kostecki i inni, Gazeta Narodowa. 1904, nr 83, s. 2, 12 kwietnia 1904 [dostęp 2022-06-09] (pol.).
  5. ↑ Xawery Fiszer (red.), Zlot tarnopolski. (Ciąg dalszy). [djvu], „Przewodnik Gimnastyczny "Sokół"”, XIII (8), Nakł. Towarzystwa Gimnastycznego "Sokół", sierpień 1893, s. 101-102 [dostęp 2022-02-01].
  6. ↑ Czesław Blicharski, Słownik Biograficzny Tarnopolan 1809-1945, archiwum Fundacji Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, s. 292.
  7. ↑ Adam Krechowiecki (red.), Rozmaite obwieszczenia - (7776 1-3) [djvu], „Gazeta Lwowska” (229), 8 października 1897, s. 11 [dostęp 2022-02-01] (pol.).
  8. ↑ Szemantyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1908, 1908.
  9. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem : na rok 1902 / [C. k. Namiestnictwo], s. 353 [djvu], Biblioteka Cyfrowa KUL, 1902 [dostęp 2020-01-25].
  10. ↑ Towarzystwo gospodarskie we Lwowie - tarnopolsko-zbarasko-skałacko-trembowelski - Członkowie, [w:] Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem : na rok 1890 / [C. k. Namiestnictwo] [djvu], Biblioteka Cyfrowa KUL, 1890, s. 635, 648-649 [dostęp 2020-01-25].
  11. ↑ Rbrechko, Підволочиськ [online], rbrechko.livejournal.com, 22 lutego 2013 [dostęp 2019-12-31] (ukr.).
  12. ↑ Особняк Громницьких (Музей УПА), Підволочиськ [online], UA.IGotoWorld.com [dostęp 2019-12-31].
  13. ↑ Dziennik Urzędowy Ministerstwa Sprawiedliwości, nr 5, Warszawa1927 r., s. 78, 1 marca 1927.

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Feliks_Gromnicki&oldid=68339882”