Feliks Hermanowicz (ur. 1807 w Pławanicach niedaleko Krasnegostawu[1], zm. 1870[1]) – polski oficer, powstaniec listopadowy, lekarz w służbie wicekróla Egiptu, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Edukację rozpoczął w Radomiu, a następnie studiował medycynę w Warszawie[1]. Uczestniczył w powstaniu listopadowym; 3 października 1831 został odznaczony orderem Virtuti Militari[1]. Studia medyczne ukończył w 1834 w Montpellier, gdzie uzyskał doktorat[1]. Następnie zaciągnął się na służbę w armii egipskiej jako lekarz[1]. Pod koniec lat 30. był medykiem 8 pułku kawalerii w Beni Suef[1]. Później przez pewien czas mieszkał w Chartumie[1]. Cieszył się sympatią wicekróla Egiptu; był m.in. towarzyszem wypraw wicekrólewskich synów do Sennaru i Hidżazu[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h i Śliwa 2019 ↓, s. 94.

Bibliografia edytuj

  • Joachim Śliwa, Starożytny Egipt oczami Polaków. Słownik biograficzny egiptologów, archeologów i badaczy pokrewnych dziedzin, podróżników i kolekcjonerów oraz literatów i malarzy zafascynowanych przeszłością i teraźniejszością Egiptu, Kraków: Polska Akademia Umiejętności, 2019, s. 94-95, ISBN 978-83-7676-301-9.