Feliks Markiewicz
Feliks Jan Adam Markiewicz (ur. 20 listopada 1890 w Orlińcu, zm. 30 czerwca 1925 w Warszawie) – kapitan Korpusu Sądowego Wojska Polskiego.
 kapitan KS
| |
| Data i miejsce urodzenia |
20 listopada 1890 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
30 czerwca 1925 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1914–1925 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
referent |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
 
| |
.png){kind=small}
Życiorys
edytujUrodził się 20 listopada 1890 roku w Orlińcu, w Wielkopolsce[1], w rodzinie Feliksa i Jadwigi[2]. 4 sierpnia 1914 roku z oddziałem nowotarskim wstąpił do Legionów Polskich[2]. Walczył w szeregach 1. kompanii 3 pułku piechoty[3]. W czasie walk na froncie karpackim został ranny[3]. 1 listopada 1914 roku przebywał w szpitalu w Dombó[3]. W latach 1915–1917 pełnił służbę w Departamencie Wojskowym Naczelnego Komitetu Narodowego, a następnie jako podoficer werbunkowy na Radom[1]. W lipcu 1917 roku, po kryzysie przysięgowym, wstąpił do Polskiego Korpusu Posiłkowego i został przydzielony do Sądu Polowego[1].
Po bitwie pod Rarańczą (15–16 lutego 1918) internowany w Żurawicy, a następnie wcielony do cesarskiej i królewskiej armii[1]. Zwolniony z wojska w drodze superrewizji wrócił do Wielkopolski by w listopadzie 1918 roku wziąć udział w powstaniu[1].
1 sierpnia 1919 roku został przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem stopnia porucznika Korpusu Sądowego[4]. 18 sierpnia 1919 roku został oddany do dyspozycji Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego „dla użycia w sądach polowych”[5]. 20 września 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu kapitana, w Korpusie Sądowym, w grupie oficerów byłych Legionów Polskich[6]. Od 1920 pełnił nieprzerwanie służbę w Oddziale VI Prawnym Sztabu Ministerstwa Spraw Wojskowych, a następnie w Departamencie IX Sprawiedliwości MSWojsk. w Warszawie[1][6][7][8][9]. Ostatnio na stanowisku referenta w wydziale organizacyjnym[1]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 21. lokatą w korpusie oficerów sądowych[10]. Zmarł 30 czerwca 1925 roku w Szpitalu Ujazdowskim w Warszawie, „po długich cierpieniach, na nieuleczalną gruźlicę”[1][11].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Niepodległości – pośmiertnie 27 czerwca 1938 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[12][13]
- Krzyż Walecznych[14][15]
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g h Wspomnienie pozgonne o ś.p. kpt. Markiewiczu. „Polska Zbrojna”. 178, s. 6, 1925-07-01. Warszawa..
- ↑ a b Tu podano, że urodził się we wsi Przygodzice. Żołnierze Niepodległości : Markiewicz Feliks Jan. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2022-02-14].
- ↑ a b c I Lista strat 1915 ↓, s. 37.
- ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 84 z 12 sierpnia 1919, s. 1952.
- ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 88 z 12 września 1919, s. 2096.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 37 z 29 września 1920, s. 926.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 415, 760.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 25, 1091.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 25, 987.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 304.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 81 z 1 sierpnia 1925, s. 449.
- ↑ M.P. z 1938 r. nr 177, poz. 323.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-01-09]..
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1091.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 25.
Bibliografia
edytuj- Lista Chorych, Rannych, Zabitych i Zaginionych Legionistów do Kwietnia 1915 roku. Piotrków: Centralny Oddział Ewidencyjno-Werbunkowy Departamentu Wojskowego Naczelnego Komitetu Narodowego, 1915-08-01.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.