Ferenc Portisch

węgierski szachista

Ferenc Portisch (ur. 4 września 1939) – węgierski szachista i sędzia szachowy (International Arbiter od 1994), mistrz międzynarodowy od 1975.

Ferenc Portisch
Ilustracja
Ferenc Portisch (1973)
Obywatelstwo

Węgry

Tytuł szachowy

mistrz międzynarodowy (1975)

Ranking FIDE

2334 (01.01.2014)

Ranking krajowy FIDE

128

Kariera szachowa

edytuj

Wielokrotnie uczestniczył w finałach indywidualnych mistrzostw Węgier, najlepszy wynik uzyskując w roku 1977, w którym zdobył brązowy medal. Spośród sukcesów Ferenca Portischa w turniejach międzynarodowych, największą wartość ma samodzielne zwycięstwo w turnieju B w Wijk aan Zee w roku 1985, przed m.in. Julianem Hogdsonem, Ianem Rogersem, Paulem van der Sterrenem, Jeroenem Piketem i Draganem Barlovem.

Do innych jego turniejowych sukcesów należą m.in. dz. III m. w Zalaegerszeg (1977, za Jewgienijem Wasiukowem i Ratmirem Chołmowem, wraz z Josefem Pribylem), dz. II m. w Viroviticy (1977, za Levente Lengyelem, wraz z Michaelem Steanem), Zamardi (1978, I m. przed m.in. Jozsefem Pinterem), I m. w Obertwart (1979), dz. III m. w Dortmundzie (1980, za Raymondem Keene i Murrayem Chandlerm, wraz z Victorem Ciocalteą), dz. II m. w Trenczyńskich Cieplicach (1981, za Laszlo Barczayem), dz. III m. w Halle (1982, za Wolfgangiem Uhlmannem i Lutzem Espigiem, wraz z Péterem Székelyem i Rainerem Knaakiem) oraz dz. I m. w Zalakaros (1992, open, wraz z m.in. Aleksandrem Waulinem i Csabą Horvathem). W roku 1979 wystąpił w turnieju strefowym (pierwszym stopniu eliminacji mistrzostw świata) w Warszawie, zajmując VIII miejsce.

Najwyższy ranking w karierze osiągnął 1 stycznia 1979 r., z wynikiem 2475 punktów zajmował wówczas 9. miejsce wśród węgierskich szachistów[1].

Życie rodzinne

edytuj

Starszym bratem Ferenca Portischa jest Lajos, od połowy lat 60. XX wieku do końca lat 80. czołowy szachista świata.

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj