Fixing – jest to sposób ustalenia jednolitej ceny danego dobra lub usługi w oparciu o mechanizm inny niż rynkowy. W większości krajów fixing może być przeprowadzany jedynie przez instytucje, które zostały do tego uprawnione (np. organy nadzorujące dany rynek, banki centralne)[1].

Na giełdzie papierów wartościowych jako fixing określa się proces ustalania ceny w ramach notowań według kursu jednolitego. W systemie notowań ciągłych procedurę fixingu stosuje się w fazie na otwarcie i na zamknięcie sesji giełdowej, kiedy kurs papierów wartościowych wyznaczany jest w oparciu o zlecenia zbierane przez określony czas[2]. Wyznaczenie ceny na otwarciu i zamknięciu służy wyeliminowaniu przypadkowości przy jej ustalaniu i ograniczeniu zmienności cen. Może to być szczególne istotne w przypadku ceny zamknięcia, ponieważ w oparciu o nią wyceniane są portfele inwestycyjne instytucji finansowych[3].

Określenie fixing stosuje się również w odniesieniu do procesu wyznaczania niektórych wskaźników stosowanych powszechnie na rynkach finansowych, takich jak stawki referencyjne WIBID/WIBOR lub publikowane przez NBP kursy średnie wymienialnych walut obcych wobec złotego oraz informacyjne ceny kupna/sprzedaży skarbowych papierów wartościowych.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Investopedia: Price fixing. www.investopedia.com. [dostęp 2015-12-07].
  2. Giełda Papierów Wartościowych w Warszawie: Harmonogram sesji - UTP. www.gpw.pl. [dostęp 2015-12-07].
  3. Parkiet: Na czym polega fixing? Dlaczego na fixingu tak często dochodzi do dużych zmian notowań?. www.parkiet.com. [dostęp 2015-12-07].

Bibliografia

edytuj
  • W. Dębski: Rynek finansowy i jego mechanizmy. Warszawa: Wydawnictwo PWN, 2014. ISBN 978-83-01-17996-0.
  • E. Gruszczyńska-Brożbar: Funkcjonowanie Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie. Poznań: Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, 2007. ISBN 978-83-7417-241-7.