Flavio Orlandi
Flavio Orlandi (ur. 12 kwietnia 1921 w Canino, zm. 8 stycznia 2009 w Rzymie[1]) – włoski polityk i publicysta, członek Izby Deputowanych, poseł do Parlamentu Europejskiego I kadencji.
Data i miejsce urodzenia |
12 kwietnia 1921 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
8 stycznia 2009 |
Zawód, zajęcie |
polityk, publicysta |
Stanowisko |
członek Izby Deputowanych (1958–1972), poseł do Parlamentu Europejskiego I kadencji (1979–1984) |
Partia |
Życiorys
edytujPodczas II wojny światowej walczył w partyzantce, powiązanej z ruchem Sprawiedliwość i Wolność. Ukończył studia prawnicze i politologiczne, zawodowo zajął się publicystyką. Od 1966 do 1978 był dyrektorem politycznym lewicowego dziennika „Avanti!”, w tym od 1966 do 1969 wspólnie z politykiem PSI Gaetano Arfé. Później kierował związanym z socjaldemokratami dziennikiem „L'Umanità”. Został honorowym dyrektorem Fundacji Matteotti[1].
Wstąpił do Włoskiej Partii Socjaldemokratycznej, zajmował stanowisko lidera jej frakcji parlamentarnej (1972) i sekretarza narodowego partii (1972–1975). W latach 1958–1976 zasiadał w Izbie Deputowanych III, IV, V i VI kadencji[2]. W 1979 wybrano go posłem do Parlamentu Europejskiego, gdzie przystąpił do frakcji socjalistycznej[3]. Od 1977 do 1989 należał do CNEL, organu doradczego ds. ekonomii i pracy[4], w latach 80. był wiceprezesem INAL, państwowej korporacji ubezpieczeniowej. W 1989 po rozwiązaniu PSDI przeszedł do Włoskiej Partii Socjalistycznej[5].
Życie prywatne
edytujBył żonaty, jego syn Maurizio został profesorem prawa unijnego na Uniwersytecie Rzymskim „La Sapienza”[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c È morto Flavio Orlandi – Era nato a Canino, ex parlamentare socialdemocratico. viterbooggi.eu. [dostęp 2021-10-20]. (wł.).
- ↑ Flavio Orlandi. camera.it. [dostęp 2021-10-20]. (wł.).
- ↑ Flavio Orlandi. europarl.europa.eu. [dostęp 2021-10-20].
- ↑ Consiliatura IV. cnel.it. [dostęp 2021-10-20]. (wł.).
- ↑ L’Uds chiede a Craxi un buon posto in lista. repubblica.it, 26 kwietnia 1989. [dostęp 2021-10-20]. (wł.).