Florian Piskorski (ur. 1 kwietnia 1902, zm. w marcu 1979 w Europie) – amerykański działacz polonijny, delegat Rady Polonii Amerykańskiej w Europie, sekretarz Fundacji Kościuszkowskiej.

Tytus Filipowicz i Florian Piskorski w Poznaniu (1929)

II wojna światowa zastała Floriana Piskorskiego w Brdowie – wraz z rodziną ukrywał się w tamtejszym lazarecie. W 1940 roku Rada Polonii Amerykańskiej zleciła Piskorskiemu zbadanie potrzeb Polaków we Francji, Szwajcarii, Rumunii i na Węgrzech w zakresie możliwej pomocy oraz poczynienie przygotowań do utworzenia Delegatury Rady Polonii w Europie. Delegatura taka powstała w 1940 roku. Miała siedzibę w Lizbonie, a po wojnie została przeniesiona do Genewy. Zajmowała się wysyłaniem transportów z odzieżą, lekarstwami i żywnością z Lizbony do okupowanej Polski (Generalnego Gubernatorstwa) i do Polaków w obozach jenieckich oraz uchodźców polskich rozsianych po całym świecie, a także do obozów koncentracyjnych (po usilnych staraniach Niemcy zgodzili się na przesyłanie paczek dla więźniów w Dachau, Oświęcimiu, Ravensbrück i innych). Delegatura Rady w Lizbonie prowadziła ponadto dział poszukiwań i pośrednictwa w przekazywaniu wiadomości o osobach poszukiwanych[1][2].

Został pochowany w rodzinnym grobowcu na cmentarzu Górczyńskim w Poznaniu.

Przypisy edytuj

  1. Edyta Targońska. Rada Polonii Amerykańskiej w świetle akt z l. 1938-1973 (Archiwalne zbiory chicagowskiego Muzeum Polskiego w Ameryce). „Dziennik Związkowy”, 2008-11-04. [dostęp 2010-10-16]. 
  2. Jan M. Piskorski: Wygnańcy. Przesiedlenia i uchodźcy w dwudziestowiecznej Europie. Wyd. 2 (2011) (wyd. niem. Die Verjagten, München: Siedler Verlag 2013) według indeksu, tam też zdjęcie. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 2010.