Ford C-4
Ford C-4 – amerykański samolot transportowy z lat 30. XX wieku, używana przez United States Army Air Corps (USSAC), wojskowa wersja samolotu Ford Trimotor 5-AT.
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Stout Metal Airplane Division of the Ford Motor Company |
| Typ |
samolot transportowy |
| Konstrukcja |
metalowa |
| Załoga |
2 |
| Historia | |
| Wycofanie ze służby |
1938 |
| Liczba egz. |
5 |
| Liczba wypadków |
1 |
| Dane techniczne | |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
23,72 m |
| Długość |
15,32 m |
| Wysokość |
3,86 m |
| Powierzchnia nośna |
77,6 m² |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
| United States Army Air Corps | |
Historia edytuj
Na początku 1929 USAAC zakupił jeden egzemplarze samolotu Ford Trimotor w wersji 5-AT-B, który w porównaniu ze wcześniejszym modelem (używanym przez USAAC jako C-3) miał silniki o większej mocy i większą rozpiętość skrzydeł, a co się z tym wiązało - lepsze osiągi[1][2]. Samolot otrzymał oznaczenie C-4 (numer seryjny 29-219), jego pierwszy lot odbył się 5 kwietnia 1929[1]. Po zakończeniu testowania samolotu, został on przekazany do bazy Bolling Field w czerwcu 1929[1].
W 1930 USAAC zakupił dodatkowe cztery Trimotory w wersji 5-AT-D, które otrzymały wojskowe oznaczenie C-4A (numery seryjne 31-401/404)[2][3]. W porównaniu z poprzednią wersją, te samoloty były lepiej wykończone aerodynamicznie, silniki były osłonięte pierścieniami Townenda, a koła podwozia głównego były osłonięte dużymi owiewkami[2][3]. Lot pierwszego C-4A odbył się 27 grudnia 1930, a 8 stycznia został przekazany do bazy Wright Field[3].
W połowie 1931, jedyny C-4 został zmodyfikowany do wersji C-4A i w takiej postaci służył do kwietnia 1935[1][2].
W 1932 jeden z C-4A został wyposażony w silniki Pratt & Whitney R-1340-7 o mocy 475 KM i otrzymał nowe oznaczenie C-4B[2].
Wszystkie cztery z zakupionych C-4A używane były pomiędzy marcem a majem 1934 jako samoloty pocztowe, kiedy USAAC na krótko przejął role przewoźnika poczty od firm cywilnych co zakończyło się tzw. „skandalem poczty lotniczej” (ang. Air Mail scandal)[2][3].
C-4 pozostał w służbie to kwietnia 1935, po czym samolot był użyty jako naziemny cel[1]. W pobliżu samolotu zrzucono bomby odłamkowe w celu zbadania ich efektów na metalową powłokę samolotu[1]. W czasie testów C-4 został poważnie uszkodzony i został po nich złomowany[1].
Jeden z C-4A rozbił się w czerwcu 1934, pozostałe samoloty zostały wycofane ze służby w połowie 1938[2][3].
Dane techniczne edytuj
| Model | Silniki | Moc silników (KM) |
Masa własna (kg) |
Prędkość maks. (km/h) |
Prędkość przel. (km/h) |
Zasięg (km) | Liczba miejsc/ładunek (kg) |
Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| C-4[1] | Pratt & Whitney R-1340-3 | 450 | 5738 | 217 | 185 | 805 | 13/1360 | Nr ser. 29-219 |
| C-4A[3] | Pratt & Whitney R-1340-11 | 450 | 6123 | 238 | 204 | 805 | 13/1360 | Nr ser. 31-401/404 |
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- E. R. Johnson, Lloyd S. Jones: American Military Transport Aircraft Since 1925. ISBN 978-0-7864-6269-8.