Francisco de Montejo
Francisco de Montejo „el Mozo” zwany Młodszym (ur. 1508 w Sewilli, zm. 1565 w Méridzie) – konkwistador hiszpański, zdobywca Jukatanu dla Hiszpanii, syn Francisca de Montejo y León i kuzyn Francisco de Montejo (el Sobrino), założyciela Valladolid[1].
W roku 1537 z rozkazu ojca wyruszył na podbój Jukatanu, którego obrońcy wyparli Hiszpanów dwa lata wcześniej. Młodszy Montejo założył – w miejscu dawnego miasta Majów, Chanputun na wybrzeżu półwyspu – umocniony punkt wypadowy, skąd rozpoczął wyprawę na północ zajmując, w roku 1540, silnie bronione przez Indian miasto Kimpech.
Z tego miejsca podjął szereg ekspedycji zbrojnych w kierunku serca półwyspu, a w roku 1542, po opanowaniu prawie całego terytorium, założył – na gruzach innego miasta Majów – Méridę. W roku 1546, po zdławieniu ostatniego powstania zjednoczonych plemion, zaprowadził we wschodnim Jukatanie hiszpańskie porządki. Rok wcześniej ojciec mianował go gubernatorem Jukatanu i wyspy Cozumel.
Po zakończeniu walk osiadł na stałe w Méridzie, która stała się głównym miastem regionu, a po roku 1821 stolicą stanu Jukatan. Zbudował tam swój pałac[2].
Przypisy edytuj
- ↑ Valladolid / Ek Balam, „Yucatán Today. The Traveler’s Companion”, Año 31 No. 366, 2018 (ang. • hiszp.).
- ↑ Cancún, Cozumel, Yucatán Peninsula. Stephen Wolf (red.). Fodor’s, 1999, s. 140–142, seria: Fodor’s 2000. ISBN 10516336.
Bibliografia edytuj
- I.P. Magidowicz, Historia poznania Ameryki Środkowej i Południowej, Warszawa 1979, ISBN 83-01-00101-1.
- Carl Waldman, Alan Wexler, Encyclopedia of Exploration, New York 2003, ISBN 0-8160-4678-6.